Αν είσαι μουσικός ή μουσικόφιλος, οι καλοκαιρινές διακοπές δεν είναι η ευκαιρία μονό για δροσερά μπάνια, διασκέδαση και χαλάρωση. Υπάρχουν κάποια νησιά που αποτελούν σταθερούς προορισμούς για τους μουσικούς, στα οποία μπορείς να βιώσεις ανεπανάληπτες μουσικές εμπειρίες, να συμμετέχεις ή να παρακολουθήσεις θεματικά εργαστήρια, φεστιβάλ, lives, να έρθεις σε επαφή με νέους ή παλιούς ήχους. Με απαραίτητο εφόδιο στις αποσκευές σου το μουσικό σου όργανο, ή απλά την καλή σου διάθεση, θα έχεις πολλές ευκαιρίες να τζαμάρεις με άλλους μουσικούς, να ανταλλάξεις γνώσεις και ιδέες, να κλείσεις στο θησαυροφυλάκιο των αναμνήσεών σου μαγικές βραδιές, με παιξίματα και αυτοσχέδια γλέντια δίπλα στο κύμα.
Επειδή στη μουσική ταιριάζει να κοινωνείται και όχι να ιδιωτεύει, τούτη η εποχή είναι η κατάλληλη και τα παρακάτω πέντε νησιά, οι πιο must επιλογές για όσους θέλουν να αποκτήσουν γνήσια βιώματα αυτής της μέθεξης.
Κρήτη
Εδώ το νησί πάλλεται στις δικές του συχνότητες, όχι μόνο λόγω της τρίσβαθης μουσικής του παράδοσης, αλλά και διότι αποτελεί έναν πλούσιο βιότοπο με χιλιάδες μουσικούς, ποικιλίες ήχων, δεκάδες δρώμενα και ζωντανή μουσική παραγωγή. Όμως για να μην καταπιεί τις μέρες σου η αδηφάγα τουριστική βιομηχανία, που θα σε τραβάει από παντού με το που πατήσεις το πόδι σου στην κρήσσα γη, χρειάζεσαι έναν οδικό χάρτη για να στοχοθετήσεις τα γνήσια και ωραία.
Πρώτα απ' όλα τα φεστιβάλ και τα μουσικά εργαστήρια που κάθε καλοκαίρι λαμβάνουν χώρα στο νησί, είναι μια ευκαιρία να γνωρίσεις και να μαθητεύσεις δίπλα σε εξαιρετικούς ντόπιους και ξένους μουσικούς, αποκομίζοντας πολύτιμες γνώσεις και εμπειρία.
Το πιο γνωστό -και πλέον διεθνούς εμβέλειας- είναι το φεστιβάλ στο Χουδέτσι, ένα χωριό λίγο έξω από το Ηράκλειο. Ψυχή του ήταν και παραμένει ο Ross Daly με το μουσικό εργαστήρι “Λαβύρινθος”, που ίδρυσε το 1982 και από το 2003 στεγάζεται σε ένα αναπαλαιωμένο αρχοντικό του χωριού. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι εκδηλώσεις στο Χουδέτσι δεν δημιουργήθηκαν σαν μουσικό φεστιβάλ για θέαμα αλλά για την αμοιβαία ανταλλαγή γνώσεων, την κοινότητα και τη διατήρηση της μουσικής ως συλλογικής εμπειρίας.
Στην αρχή αποτελούσε μια συνάντηση μεταξύ του Ross Daly, των μαθητών/καθηγητών του εργαστηρίου και των κατοίκων της τοπικής κοινωνίας, με μουσικές συμπράξεις από όλο τον κόσμο. Το επίκεντρο είναι η τροπική μουσική της Μεσογείου και της Ανατολής. Πλέον αποτελεί ένα φέστιβαλ και ένα μουσικό εργαστήρι διεθνούς ενδιαφέροντος.
Η φετινή διοργάνωση διεξήχθη ως Labyrinth Festival, με επιτυχία και πλήθος κόσμου από τις 23 μέχρι τις 25 Ιουλίου, με μουσικούς από το Ιράν, το Ισραήλ, το Αζερμπαϊτζάν, την Τουρκία, την Κάτω Ιταλία, την Κρήτη κ.ά.
Τα μουσικά σεμινάρια όμως συνεχίζονται μέχρι και τις αρχές Σεπτεμβρίου, με διδάσκοντες Έλληνες και ξένους μουσικούς και ποικίλες θεματικές. Είναι εβδομαδιαίας διάρκειας και τα μαθήματα συνήθως γίνονται πρωί και απόγευμα. Αν βρεθείς στο νησί και σε ενδιαφέρει να παρακολουθήσεις κάποιο από αυτά, μπες στην ιστοσελίδα του Λαβυρίνθου, κλείσε θέση και συνεννοήσου για τη διαμονή σου. Μην αργήσεις, διότι ειδικά τον Αύγουστο καπαρώνονται όλες οι θέσεις από νωρίς.
Αντίστοιχα εργαστήρια και φεστιβάλ, μικρότερης εμβέλειας μεν, εξίσου ενδιαφέροντα δε, υπάρχουν σε διάφορα χωριά του νησιού. Ασχολούνται είτε με τα τοπικά μουσικά και χορευτικά ιδιώματα, που η Κρήτη διαθέτει σε δυσανάλογη με το μέγεθός της ποικιλία, είτε με επιμέρους όργανα της μουσικής της παράδοσης.
Γνωστότερα τα τελευταία χρόνια είναι το Φεστιβάλ Χαμεζίου στη Σητεία και το φεστιβάλ του Μέρωνα στο Ρέθυμνο, με σεμινάρια παραδοσιακής μουσικής, χορού, υφαντικής, ψηφιδωτού κ.α. Φυσικά όλα κλείνουν με συναυλίες και γλέντι στο κέντρο του χωριού.
Αντίστοιχα γλέντια και πανηγύρια, αυτοσχέδια ή οργανωμένα, θα βρεις παντού στο νησί. Από τα καφενεία, τις πλατείες και τις παραλίες μέχρι τις θρησκευτικές γιορτές και τις τοπικές εκθέσεις. Μην διστάσεις να μπεις στον χορό, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Θα γίνεις άμεσα ευπρόσδεκτος, ακόμα και σε μια μουσική συντροφιά ντόπιων γύρω από ένα τραπέζι, αρκεί να τρως και να πίνεις ό,τι σε κερνάνε. Αν βγάλεις και κάποιο μουσικό όργανο, υπολόγισε ότι δεν θα γυρίσεις νωρίς στο δωμάτιό σου.
Προσπάθησε εκτός από τα λαούτα και τις λύρες που θα ακούς παντού, να ακούσεις και οργανοπαίκτες με μπουλγκαρί, μαντολίνα, μαντόλες, ασκομαντούρες, φλογέρες. Ήχους παλιούς και ξεχασμένους που επανεμφανίζονται σιγά -σιγά.
Αν δεν ψήνεσαι τόσο πολύ για την παραδοσιακή μουσική ή αν φας overdose από τις λύρες, σίγουρα θα πετύχεις και πολλά άλλα ήδη. Το Vlatos Jazz Festival είναι μια ευκαιρία για ακούσματα με εστίαση σε ακουστικό jazz και world music, με τοπικούς και διεθνείς καλλιτέχνες σε μικρούς, ατμοσφαιρικούς χώρους, στο χωριό Βλάτος στα Χανιά με θέα τα Λευκά Όρη. Οι εκδηλώσεις του κρατούν μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Τα φεστιβάλ των δήμων Ηρακλείου, Ρεθύμνου και Χανίων, περιλαμβάνουν τα πάντα, με συναυλίες κλασικής, παραδοσιακής και σύγχρονης μουσικής σε ανοιχτούς χώρους. Αν έχεις συνδυάσει το καλοκαίρι σου με την ηλεκτρονική μουσική, αναζήτησε πάρτι και συναυλίες με ντόπιους και ξένους DJ, που ανθούν στις νότιες παραλίες του νησιού.
Ικαρία
Η Ικαρία πάλι είναι στο δικό της ιδιαίτερο mood, που πάντα προσέλκυε μουσικούς όλων των ειδών, υποστηρίζοντας χωρίς δυσκολία τη θέση της στα top των μουσικών νησιών. Από εδώ ο καριώτικος καθιερώθηκε ως χορός και ήχος, ο οποίος αντιπροσωπεύει μια διονυσιακή μέθεξη που μυρίζει θάλασσα και αλκοόλ, με την αναχωρητική διάθεση να συνδιαλέγεται παραδόξως με το συλλογικό ξεφάντωμα.
Αν δεν ξέρεις να τον χορεύεις μην ανησυχείς. Τα βήματά σου θα σε πάνε μόνα τους στον κύκλο, κι από 'κει το βιολί και το λαούτο θα σου πουν χωρίς λόγια, που πρέπει να πατήσεις για να βρεις έναν δρόμο χωρίς επιστροφή. Μετά την εμπειρία της Ικαρίας δεν θα είσαι ποτέ ίδιος, ως άνθρωπος και ως μουσικός. Αρκεί να βιώσεις όσα έχει να σου προσφέρει.
Στις Ράχες, οι νόμοι του θερινού ηλιοστασίου ανατρέπονται και η νύχτα γίνεται μεγαλύτερη από τη μέρα, μέσα στο κατακαλόκαιρο. Η ζωή αρχίζει να σφύζει από αργά το απόγευμα, για να κατεβάσει ρυθμούς νωρίς το πρωί. Από 'κει πρέπει να ξεκινήσεις για να μπεις στο κλίμα του νησιού.
Τα μουσικά στέκια είναι διάσπαρτα παντού, με κυρίαρχους ήχους αυτούς του Ανατολικού Αιγαίου, της Μικράς Ασίας και του παλιού ρεμπέτικου. Κυρίαρχα όργανα που θα συναντήσεις από τα καφενεία και τα πανηγύρια, μέχρι τα ξέφωτα και τις παραλίες, το βιολί, το λαούτο, οι κιθάρες και όλων των ειδών τα μπουζουκοειδή (τρίχορδα, τετράχορδα, τζουράδες και μπαγλαμάδες). Αξίζει να βρεις και να ακούσεις την τοπική καριώτικη λύρα, δυστυχώς πολύ σπάνια στις μέρες μας. Φυσικά η μουσική ανθρωπογεωγραφία της καλοκαιρινής Ικαρίας, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτά. Θα βρεις μουσικούς και μπάντες όλων των ειδών, είτε σε προγραμματισμένα live, είτε σε αυτοσχέδια μουσικά γλεντάκια.
Τα καλοκαιρινά φεστιβάλ και workshops έχουν αρχίσει να ξεφυτρώνουν κι εδώ, προκειμένου να καλύψουν τις αναζητήσεις των μουσικών ταξιδευτών. Στα τέλη του Ιουνίου διεξήχθη το πρώτο Ikaria Dance Festival, με εργαστήρια σύγχρονου και παραδοσιακού χορού, sound bath, open air προβολές ταινιών χορού και ανοιχτές συζητήσεις.
Στις αρχές με μέσα Αυγούστου θα λάβει χώρα το Ikaria State of Mind Festival, με πολυποίκιλο πρόγραμμα: beach party στο Κυπαρίσσι, rave στην πανσέληνο, live sets (I.S.O.M Collective κ.ά.), λογοτεχνικά εργαστήρια, παραστάσεις animation, Aquasonics, μουσικά live και παράλληλες δράσεις σε Καραβόσταμο και Άγιο Δημήτριο.
Τα Ξυλοσκιρτήματα 2025 (9 Ιουλίου–τέλη Αυγούστου), στον Ξυλοσύρτη, κορυφώνονται στις 3 Αυγούστου με rock συναυλία των Γ. Μπαϊρακτάρη, Γ. Ασλάνη και Κ. Κουτσιούμπα, καθώς και άλλες μουσικές βραδιές και εκδηλώσεις κατά τη διάρκειά του.
Από 23 μέχρι 30 Αυγούστου αναμένεται η εβδομάδα του Ikaria Dance Project, με βιωματικά εργαστήρια, καθημερινά μαθήματα παραδοσιακών χορών, μουσικές βραδιές, μαθήματα ελληνικής γλώσσας για τους ξένους και συμμετοχή σε τοπικά πανηγύρια.
Αυτά τα πανηγύρια αποτελούν και το σήμα κατατεθέν του ικαριώτικου καλοκαιριού. Εδώ θες δεν θες θα λάβεις μια δυνατή γεύση του ιδιαίτερου διονυσιασμού που προκαλεί το καριώτικο γλέντι. Για να μην αναφερθούμε στα δεκάδες που περάσανε, πάμε σε αυτά που έρχονται:
- 6 Αυγούστου: Το πανηγύρι του Χριστού στον Χριστό Ραχών (το μεγαλύτερο της ημέρας), αλλά και μικρότερα αντίστοιχα πανηγύρια σε Κάλαμο, ο Άγιο Κήρυκο, Οξέ, Φραντάτο, Δάφνη και Στάβλο.
- 15 Αυγούστου: Λαγκάδα (το σημαντικότερο, ημερήσιο, στη μέση του πουθενά) , αλλά και σε Γιαλισκάρι, Κουνιάδο, Ακαμάτρα, Καραβόσταμο, Κάμπα κ.ά.
- 20–23 Αυγούστου: πανηγύρια σε Βρακάδες, Εύδηλο, Καστανιές.
- 27 Αυγούστου: γιορτή Αγίου Φανουρίου στο Μαραθό και στον Άγιο Παντελεήμονα.
Αμοργός
Το “Απέραντο γαλάζιο” μπορεί να έκανε την Αμοργό γνωστή στην οικουμένη, όμως οι μουσικοί τη γνώριζαν πολλά χρόνια πριν και αποτελεί για δεκαετίες έναν κλασικό καλοκαιρινό προορισμό τους. Το “αμοργιανό μου πέρασμα” δεν είναι μόνο το γνωστότερο τοπικό τραγούδι από τότε που το ερμήνευσαν οι Κατσιμιχαίοι, αλλά και ένα τάμα που για κάποιους μουσικούς πραγματοποιείται κάθε χρόνο σταθερά.
Εδώ ανθούν όλα τα είδη της μουσικής αν και η βάση παραμένει η κυκλαδίτικη μουσική παράδοση. Στη Χώρα, στην Αιγιάλη, στα Κατάπολα, στα Θολάρια και σε άλλα χωριά, θα βρεις μαγαζάκια πού έχουν κάθε βράδυ live ή μουσικούς που έβγαλαν τα όργανα και μαζεύτηκαν γύρω από ένα τραπέζι. Συνήθως τέτοιοι κύκλοι μεγαλώνουν ώρα με την ώρα, καθώς προστίθενται και άλλοι μουσικοί που κάνουν την βόλτα τους και τους τράβηξαν οι νότες ή η παρέα. Αυτές οι πολύ συχνές καταστάσεις μπορεί να τραβήξουν μέχρι πρωίας.
Τα δύο κάμπινγκ του νησιού είναι μελίσσια μουσικών, που βουίζουν όλη την ώρα από τις πρόβες τους, τα τζαμαρίσματα ή τις μοναχικές μελέτες. Οι μουσικοί του δρόμου είναι διάσπαρτοι το βράδυ στα σοκάκια, πολλές φορές με παρέες που μαζεύτηκαν γύρω τους, κάνοντας παραγγελιές και απολαμβάνοντας τις μπύρες τους.
Το Αμοργιανό Φεστιβάλ διεξάγεται συνήθως στις αρχές Ιουνίου και περιλαμβάνει μουσικές βραδιές στη Χώρα, την Αιγιάλη και τα Κατάπολα.
Το πιο γνωστό φεστιβάλ του νησιού είναι το RUDU FEST, που φέτος διήρκεσε από τις 27 Ιουλίου, μέχρι την 1η Αυγούστου. Συμμετείχαν καλλιτέχνες όπως οι Φοίβος Δεληβοριάς, Σκιαδαρέσες, Παιδί Τραύμα, Billie Kark, Δημήτρης Κοργιαλάς, Το Σφάλμα, Κωστής, Ζυγιά Αλάι, Raibo και DJ sets όπως οι dj Pitsouni, Lip Forensics, Babis Batmanidis, KosPanti, Lilika κ.ά
Επιπλέον διεξήχθησαν παράλληλες δράσεις όπως πρωινή yoga ή pilates στην παραλία, πεζοπορίες και secret after fest πάρτι.
Μουσικά εργαστήρια δεν υπάρχουν ακόμα σε σταθερή βάση, αλλά κάθε Ιούλιο και Αύγουστο συνήθως ομάδες μουσικών που θα βρεθούν στο νησί για προγραμματισμένα live, οργανώνουν και κάποιο μονοήμερο ή ολιγοήμερο workshop.
Φυσικά και σε τούτο το νησί δεν λείπουν τα πανηγύρια και οι τοπικές θεματικές γιορτές, που πάντα καταλήγουν με ζωντανή μουσική και γλέντι. Από αυτές που έχουμε μπροστά μας καταγράφουμε:
- 6 Αυγούστου: Εορτή Μεταμόρφωσης του Χριστού στη Χώρα (Loza square), με κυκλαδίτικη μουσική, τοπικά εδέσματα και μπόλικο παγωμένο κρασί.
- Η γιορτή της ψημένης ρακής (τοπικό ποτό του Αμοργού) είναι μία από τις πιο ζωντανές εκδηλώσεις της νησιού. Πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι, στα τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου, στα Κατάπολα, με ξέφρενο γλέντι και μπόλικη από τη γλυκιά ψημένη ρακή.
- Στις 14 και 15 Αυγούστου πραγματοποιείται στη Λαγκάδα το κεντρικό γεγονός του καλοκαιριού που είναι το μεγάλο πανηγύρι, με μουσική, χορό και φαγητό, προς τιμή της Παναγίας Επανωχωριανής.
- Στις 22 Αυγούστου διεξάγεται το Πανηγύρι του Παστελιού. Τοπική γιορτή σχετική με το παραδοσιακό γλυκό, με μπόλικη μουσική και παραδοσιακή ατμόσφαιρα.
Ανάφη
Αχ, Αναφούλα! Όσοι έχουν πάει σε αυτό το μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από τη Σαντορίνη, ή το έχουν ερωτευτεί ή έχουν φύγει με το επόμενο πλοίο. Στην πρώτη κατηγορία συμπεριλαμβάνεται ένα πολύ μεγάλο ποσοστό μουσικών και μουσικόφιλων που φροντίζουν κάθε καλοκαίρι να ντύνουν την άγρια ομορφιά του με νότες και γνήσιες στιγμές, όπου οι αρμονικές των χορδών συμπληρώνουν την αρμονία της φύσης.
Για πολλές δεκαετίες οι free campers ήταν η πλειοψηφία των ανθρώπων που επέλεγαν τούτο το νησάκι για τις διακοπές τους. Και συνήθως, όπου υπάρχει ελεύθερο camping, υπάρχουν και πολλοί μουσικοί.
Ο Ρούκουνας και το Κλεισίδι ήταν οι δύο παραλίες όπου συγκεντρωνόταν το μεγαλύτερο πλήθος των κατασκηνωτών, δημιουργώντας άτυπες θερινές κοινότητες. Η μουσική στην παραλία ή σε κοντινά στέκια, ήταν η αφορμή μιας σχεδόν τελετουργικής κοινοτικής σύναξης, που επαναλαμβανόταν πολύ συχνά κάτω από τον έναστρο ουρανό και το μερακλίδικο αναφιώτικο φεγγάρι, που παρακολουθούσε τα δρώμενα.
Από την περίοδο του Covid και μετά απαγορεύτηκε η ελεύθερη κατασκήνωση, καθώς ο δήμος επέλεξε μια άλλη πορεία στην τουριστική αξιοποίηση του τόπου. Είναι ένα κλασικό μοτίβο που έχει επαναληφθεί σε πολλά μικρά νησιά, που δεν είχαν τις κατάλληλες οικιστικές υποδομές για να υποδεχθούν πλήθος παραθεριστών και το free camping ήταν μια βολική λύση. Όταν τα έσοδα από τους κατασκηνωτές αξιοποιήθηκαν στη δημιουργία υποδομών, τότε κι αυτοί άρχισαν να γίνονται σιγά -σιγά ανεπιθύμητοι. Κάπως έτσι κύλησε και η τουριστική ανάπτυξη της Ανάφης, που ζήλεψε τον μαζικό τουρισμό της απέναντι ακτής, με τα καλά και τα κακά που αυτός κουβαλά μαζί του.
Όπως και να 'χει όμως η μουσική ταυτότητα του νησιού, αν και επλήγη σημαντικά, δεν χάθηκε. Τα μαγαζάκια με μουσικά live παραμένουν δυσανάλογα πολλά για τη μικρή όμορφη χώρα του νησιού. Παρά το γεγονός ότι κάποια από τα παλιά κλασικά στέκια πουλήθηκαν σε νέους ιδιοκτήτες, αλλάζοντας μορφή και χαρακτήρα, υπάρχουν ακόμα κάποια που αντέχουν.
Ένα στέκι που πιθανόν προλαβαίνεις να το βρείς φέτος το καλοκαίρι ανοιχτό, προτού αλλάξει -όπως πληροφορούμαστε- χέρια, είναι ο Γλάρος, που έχει στιγματίσει τη μουσική ιστορία του νησιού. Ένα μικρό καφενείο φτιαγμένο μέσα σε ένα αναφιώτικο σπίτι ηλικίας μεγαλύτερης του ενός αιώνα. Όλη του η οροφή είναι ένας θόλος και έχει διατηρηθεί ακέραια όλη η παλιά αρχιτεκτονική δομή, που βλέπει σε ένα μπαλκονάκι με μαγευτική θέα στο Αιγαίο. Ο ιδιοκτήτης του, μουσικός και ο ίδιος, διοργανώνει συχνά unplugged live, αξιοποιώντας τους πολυάριθμους μουσικούς που παραθερίζουν στο νησί. Πέραν της δεδομένης ποιότητας αυτών των μουσικών βραδιών, αξίζει να ζήσεις την εμπειρία της ακουστικής μέσα σε έναν χώρο που δεν έχει πουθενά γωνίες. Ενώ δεν υπάρχει καμία ηχητική εγκατάσταση, όπου και να καθίσεις, αισθάνεσαι ότι είναι γυρισμένα πάνω σου δύο μόνιτορ, με ρυθμισμένες εξαιρετικά όλες τις συχνότητες. Υπό το φως αποκλειστικά των κεριών και τη συντροφιά όλων των παλιών αντικειμένων που βρίσκονται γύρω σου, είναι ένα βίωμα πραγματικά αξέχαστο.
Παρά το ότι οι σκηνές έφυγαν, οι παραλίες του νησιού παραμένουν πρόσφορες για βραδινά τζαμαρίσματα και αυτοσχέδια γλέντια, καθώς η συνήθεια πεθαίνει τελευταία, κι αυτά τα μέρη έχουν ταυτιστεί με το καλοκαίρι για πολλούς μουσικούς, παλιούς free campers.
Στο επίπεδο των εκδηλώσεων, το 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ανάφης θα διεξαχθεί φέτος από 28 Αυγούστου έως 1 Σεπτεμβρίου 2025 και περιλαμβάνει προβολές ταινιών σε open-air venues, καθώς και παράλληλα events/devs/digital workshops που συχνά είναι συνδεδεμένα με εικόνα, μουσική και εικαστικές τέχνες.
Τα δύο βασικά πανηγύρια του καλοκαιριού είναι μπροστά μας:
- Τον Δεκαπεντάυγουστο στην επάνω πλατεία της χώρας διεξάγεται το μεγάλο πανηγύρι με νησιώτικη μουσική και χορό μέχρι πρωίας.
- Αντιστοίχως σε νησιώτικους ήχους προγραμματίζεται και τον πανηγύρι της Παναγιάς της Καλαμιώτισσας, στις 8 του Σεπτεμβρίου.
Σκύρος
Ετούτο το νησί των βορείων Σποράδων, όσο κι αν δεν του φαίνεται, έχει μια πολύ πλούσια μουσική παράδοση, που ειδικά τα καλοκαίρια με τα πολυάριθμα πανηγύρια και γλέντια τους, μπορείς να την συναντήσεις σε πλήρη ανάπτυξη του πλάτους και του βάθους της. Εδώ αντί για οικόσημα, οι οικογένειες είχαν τους δικούς τους σκοπούς, που πολλές φορές, όταν το γλέντι έχει φτάσει σε προχωρημένες ώρες, μπορείς να τους ακούσεις αντιφωνικά να τραγουδιούνται από το ένα τραπέζι και να απαντιούνται από το άλλο, σε ένα ντόμινο που μπορεί να κρατήσει ώρες.
Η σκυριανή μουσική, λόγο της θέσης του νησιού που αποτελούσε εμπορικό κόμβο αλλά και σημείο στο οποίο κατέληγαν κατατρεγμένοι απ' όλες τις ακτές του Αιγαίου, έχει ένα ιδιαίτερο κράμα επιρροών, τόσο από τα νησιά, όσο και από την Μικρά Ασία και την ηπειρωτική και Βόρεια Ελλάδα. Τούτο το σπάνιο είδος παραμένει ζωντανό και ακούγεται παντού τα καλοκαίρια, με κύρια όργανα το βιολί και το λαούτο.
Την τελευταία δεκαπενταετία, το διεθνές σεμινάριο-συνάντηση για το ρεμπέτικο στη Σκύρο, ήρθε να προσθέσει άλλο ένα ηχόχρωμα που χαρακτηρίζει το νησί, το οποίο κατακλύζεται από εκατοντάδες φίλους και οργανοπαίχτες του ρεμπέτικου. Μετά το πέρας των σεμιναρίων και των εκδηλώσεων, που κάθε χρόνο πραγματοποιούνται την τρίτη εβδομάδα του Ιουλίου, πολλοί από αυτούς τους μουσικούς παραμένουν για να συνεχίσουν τις διακοπές τους, παίζοντας στα πολυάριθμα γραφικά ταβερνάκια.
Το διεθνές σεμινάριο ξεκίνησε το 2009 και όλα αυτά τα χρόνια έχει μια βασική εθελοντική ομάδα στήριξης: το μουσικό σχήμα «Παραπεταμένοι». Ταυτόχρονα πλαισιώνεται και ενισχύεται από φίλους και φίλες, καθώς και όλους όσους έχουν συμμετάσχει όλα αυτά τα χρόνια στις εκδηλώσεις του.
Περιλαμβάνει τετράωρα καθημερινά πρωινά μαθήματα, στην αίθουσα του Πολιτιστικού συλλόγου «Ανεμόεσσα», ανοιχτές στο κοινό απογευματινές ομιλίες στον ίδιο χώρο. μουσικές βραδιές σε διάφορα μαγαζιά, μουσικά δρώμενα και συναυλίες.
Μπουζούκια, λαϊκές κιθάρες, τζουράδες και μπαγλαμάδες συνεχίζουν να παίζουν για όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι, κάνοντας αφωνία μόνο τις μέρες κατά τις οποίες τη σκυτάλη παίρνουν τα παραδοσιακά πανηγύρια, που είναι ουκ ολίγα.
Καταγράφουμε τα κυριότερα από αυτά που έπονται:
- 5–6 Αυγούστου: Πανηγύρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στο χωριό Σωτέρα
- 14–15 Αυγούστου: Πανηγύρι της Κοιμήσεως Θεοτόκου, στο Πάτημα Σκύρου, γνωστό και ως Παναγίτσα
- 14–15 Αυγούστου: Πανηγύρι της Παναγίας Μέγκλου, στην περιοχή Μέγκλου, πάνω από τις Αχερούνες
- 16 Αυγούστου: Πανηγύρι του Αγίου Μύρωνα, στο χωριό Άη Μέρωνας, μέσα στο δάσος της Σκύρου
- 23 Αυγούστου: Πανηγύρι της Κυράς Παναγιάς, στο χωριό Κυρά Παναγιά 29 Αυγούστου: Πανηγύρι της Αποτομής της Κεφαλής του Ιωάννη του Προδρόμου, στο χωριό Ψαρμός (Άη Γιάννης)
Αν ακόμα δεν σ' έχουν “μαγέψει ακρογιαλιές - δειλινά”, στη Σκύρο μπορείς να το πάθεις μετά μουσικής...
