Ο συνιδρυτής των Supertramp, κημπορτνίστας και τραγουδιστής Rick Davies, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών. Η είδηση επιβεβαιώθηκε με ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στα επίσημα κοινωνικά δίκτυα του συγκροτήματος.
Η ανακοίνωση ανέφερε: «Ο Rick Davies, ιδρυτής, βασικός τραγουδιστής και συνθέτης των Supertramp, έφυγε από τη ζωή το Σάββατο, 6 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 81 ετών, έπειτα από μάχη με το πολλαπλό μυέλωμα που κράτησε πάνω από δέκα χρόνια».
Γεννημένος στο Swindon της Αγγλίας το 1944, η αγάπη του Rick για τη μουσική ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία, όταν άκουσε το Drummin’ Man του Gene Krupa, που γέννησε ένα πάθος για τη jazz, τα blues και το rock’n’roll. Ως συνδημιουργός, μαζί με τον Roger Hodgson, υπήρξε η φωνή και ο πιανίστας πίσω από τα πιο εμβληματικά τραγούδια των Supertramp, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία της rock μουσικής. Η γεμάτη ψυχή φωνή του και το χαρακτηριστικό του άγγιγμα στο Wurlitzer έγιναν η καρδιά του ήχου του συγκροτήματος.
Πέρα από τη σκηνή, ο Rick ήταν γνωστός για τη ζεστασιά, την ανθεκτικότητα και την αφοσίωσή του στη σύζυγό του, Sue, με την οποία μοιράστηκε πάνω από πέντε δεκαετίες. Μετά τις σοβαρές προκλήσεις υγείας που τον ανάγκασαν να σταματήσει τις περιοδείες με τους Supertramp, απολάμβανε να παίζει μουσική με τους παιδικούς του φίλους ως Ricky and the Rockets.
«Η μουσική και η κληρονομιά του Rick συνεχίζουν να εμπνέουν πολλούς και αποτελούν απόδειξη ότι τα σπουδαία τραγούδια δεν πεθαίνουν ποτέ∙ συνεχίζουν να ζουν», αναφέρει η ανακοίνωση.
Ο Davies και ο Hodgson σχημάτισαν τους Supertramp στο Λονδίνο το 1970, με τη συμμετοχή του μπασίστα Dougie Thomson, του ντράμερ Bob Siebenberg και του σαξοφωνίστα John Helliwell. Το συγκρότημα γνώρισε την πρώτη του μεγάλη επιτυχία με το τρίτο τους άλμπουμ, Crime of the Century (1974), που περιλάμβανε το κομμάτι του Davies, "Bloody Well Right", το πρώτο τραγούδι τους που μπήκε στο US Top 40.
Ο Davies συνέχισε να γράφει μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια των Supertramp, όπως τα "Goodbye Stranger", "Ain’t Nobody But Me", "From Now On", "Brother Where You Bound" και "Rudy", αν και οι συνεισφορές του συχνά επισκιάζονταν από εκείνες του Hodgson, ο οποίος αποχώρησε μετά από μια παγκόσμια περιοδεία το 1983.
Ο Davies ηγήθηκε του συγκροτήματος για ακόμη τέσσερα άλμπουμ. Το Brother Where You Bound (1985) και το Free as a Bird (1987) ακολούθησαν τα Some Things Never Change (1997) και Slow Motion (2002), το οποίο ήταν και το τελευταίο άλμπουμ των Supertramp.
Καθ’ όλη τη διάρκεια, η συμφωνία που είχε γίνει όταν ο Hodgson έφυγε το 1983 συνέχισε να δημιουργεί ένταση στις σχέσεις των δύο ανδρών. Είχαν συμφωνήσει ότι ο Davies θα κρατούσε το όνομα του συγκροτήματος, ενώ ο Hodgson θα διατηρούσε τον έλεγχο των τραγουδιών που είχε γράψει. Ωστόσο, μέσα στη δεκαετία, οι Supertramp του Davies έπαιζαν συναυλίες που περιλάμβαναν και τα τραγούδια του Hodgson.
«Αυτό με πλήγωσε βαθιά», είπε ο Hodgson. «Ένιωσα προδομένος. Αν δεν το είχε κάνει, είναι πολύ πιθανό να είχαμε κάνει κάτι μαζί κάποια στιγμή».
«Αυτό το ερώτημα συνεχίζει να εμφανίζεται ξανά και ξανά», δήλωσε ο σαξοφωνίστας John Helliwell στο περιοδικό Prog το 2012. «Ο Rick και ο Roger συναντήθηκαν και προσπάθησαν να οργανώσουν κάτι, πριν από την περιοδεία μας το 2010. Αλλά οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν, οπότε ο Roger δεν συμμετείχε. Η γνώμη μου για όλα αυτά είναι η εξής: είναι πιθανό, αλλά αμφίβολο, ότι θα έκαναν ποτέ μια τέτοια κοινή περιοδεία. Θα ήταν όμως όμορφο να υπάρξει μια επανένωση μόνο των πέντε μας∙ αυτό θα ήταν πραγματικά ωραίο. Εγώ είμαι μέσα. Πάντα ήμουν μέσα».
