Η Lana Del Rey άφησε να διαρρεύσει ένα ακόμη μικρό "θραύσμα" από τον μύθο που πλέκει χρόνια τώρα γύρω της, ένα τραγούδι που οι θαυμαστές της γνωρίζουν ήδη από έναν στίχο-αιχμή προς την Ethel Cain. Σ’ ένα βίντεο στο Instagram, η Del Rey οδηγεί νύχτα, κι από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου δεν ακούγεται απλώς μουσική, αλλά ένα κομμάτι του προσωπικού της ημερολογίου: «Ethel Cain hated my Instagram post / Think it’s cute reenacting my Chicago pose».
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δυο τους συναντιούνται σε επίπεδο σχολίων, εικόνων και "κακόβουλων" αντηχήσεων. Η Cain, κάποτε δίπλα στον Jack Donoghue των Salem (τον ίδιο άνθρωπο που στάθηκε για λίγο δίπλα και στη Del Rey) γίνεται εδώ μια φιγούρα-αντίλαλος σε στίχους που φέρουν τη γεύση κοινωνικών δικτύων, αναρτήσεων, και μιας συμβολικής πόζας η μια απέναντι στην άλλη. Το Instagram και η ποπ κουλτούρα μπαίνουν στην τροχιά της ποίησης και η καθημερινή εικόνα αποκτά βάρος ενός χαμένου ερωτικού θρύλου. Ακόμα κι ο στίχος για το "Waffle House", δανεισμένος από το προφίλ της Cain, μοιάζει σαν να σαρκάζει την αμερικανική μυθολογία μιας μικρής στιγμής, που η Del Rey ξέρει να ανασηκώνει στο ύψος του αιώνιου.
Γιατί άραγε; Το 2022, η Lana Del Rey είχε ανεβάσει μια φωτογραφία αγκαλιά με τον μέλος των Salem (και κατά καιρούς σύντροφό της) έξω από τις φυλακές του Cook County. Η Cain, από την άλλη, πόσταρε τη δική της φωτογραφία με τον ίδιο άνθρωπο στο X/Twitter, πριν τη σβήσει άρον άρον. (Ε, όλοι έχουμε κάνει κάτι παρόμοιο στις 3 το πρωί, μην το αρνείστε).
Στους καινούργιους στίχους της Del Rey, ακούγεται να τραγουδάει: «The most famous girl at the Waffle House / I don’t regret it / The most famous girl at the Waffle House». Και φυσικά, οι φαν ξεσάλωσαν: «Αυτό είναι καθαρή αναφορά στην Cain!». Γιατί, πώς αλλιώς να ερμηνεύσεις την κορώνα «η πιο διάσημη κοπέλα στο Waffle House», όταν η ίδια η Cain είχε φιλοξενηθεί το 2022 στους New York Times με τίτλο «The Most Famous Girl At The Waffle House»;
Ό,τι απομένει από αυτά τα αποσπάσματα είναι η αίσθηση ότι η Lana δεν τραγουδά μόνο για πρόσωπα, αλλά για την αμφίθυμη σχέση μας με τη μνήμη, τη φήμη και την εικόνα. Η τέχνη της γίνεται ένας καθρέφτης όπου η pop περνάει από το φευγαλέο στο υπαρξιακό, αφήνοντας τον ακροατή να αναρωτηθεί: τι είναι τελικά πιο αληθινό, το post ή το τραγούδι που το σχολιάζει;
Κάπως γοητευτικό, έτσι; Δύο καλλιτέχνιδες που φτιάχνουν μελωδίες βουτηγμένες στη μελαγχολία να καταλήγουν να παλεύουν όχι για την ψυχή της μουσικής, αλλά για το ποια είναι «η αυθεντική lady της θλίψης». Η Cain ήδη το είχε προφητεύσει: θα συγκρίνεται με τη «κυρία» μέχρι να πεθάνει. Σχεδόν σαν να ’ναι η μοίρα της να σέρνει αυτή τη σκιά, όπως ο Σίσυφος την πέτρα του.
Μόνο που εδώ η πέτρα είναι τα social media, οι fans που ζητούν αίμα και τα άρθρα που ανακυκλώνουν κουτσομπολιά με τον μανδύα της μουσικοκριτικής. Κι έτσι, η μουσική (ναι, αυτή που υποτίθεται λυτρώνει) μετατρέπεται σε reality show, όπου η ύψιστη φιλοσοφία είναι: «ποια πόζα στο Instagram μετράει περισσότερο». Αλλά ίσως εκεί να βρίσκεται και η αλήθεια της εποχής μας: δεν μας νοιάζει ποιος γράφει το πιο σπαρακτικό τραγούδι· μας νοιάζει ποιος κέρδισε τον τίτλο της πιο διάσημης στο Waffle House.
🚨Lana Del Rey shares snippet of new music mentioning Ethel Cain:
— Ethel Cain Data (@ethelcaindata) August 14, 2025
“Ethel Cain hated my Instagram post.” pic.twitter.com/wF9TKt0Fbd
