Ύστερα από σχεδόν δύο δεκαετίες ως το ένα μισό του cult βρετανικού ντουέτου Blood Red Shoes, η Laura-Mary Carter βγαίνει επιτέλους στο δικό της φως. Το πρώτο της σόλο άλμπουμ με τίτλο Bye Bye Jackie κυκλοφορεί στις 26 Σεπτεμβρίου από τη Jazz Life, έχοντας ήδη προηγηθεί το μελαγχολικά φωτισμένο lead single "June Gloom".
Εκεί όπου η δουλειά της με τους Blood Red Shoes φλεγόταν από επείγουσα ένταση, το Bye Bye Jackie γεννιέται και ζει στις σκιές. Γραμμένο σε δωμάτια ξενοδοχείων και σε μοναχικές βραδιές στο σπίτι, και ηχογραφημένο στο Hackney με τους Oscar Robertson (sholto) και David Bardon (Sunglasses for Jaws), είναι ένα άλμπουμ φτιαγμένο από lo-fi υφές, αναλαμπές παλιάς soul και εκείνη τη στιγμή, κάπου στις 3 το πρωί, όπου η ενδοσκόπηση δεν ζητάει άδεια, απλώς συμβαίνει.
«Το 'June Gloom' είναι σαν μια γλυκόπικρη μετεωρολογική αναφορά που καταγράφει τη παράξενη συγχρονία της λύπης, το πώς εμφανίζεται ακριβώς όταν τα πράγματα αρχίζουν να πηγαίνουν καλά», λέει η Carter. «Συνδυάζοντας ξερό χιούμορ με συναισθηματική ειλικρίνεια, αντλεί από τη χαρακτηριστική συννεφιά της νότιας Καλιφόρνιας ως μεταφορά για την εσωτερική ομίχλη που όλοι γνωρίζουμε».
Στο κομμάτι συμμετέχει και ο Lee Kiernan των IDLES, προσθέτοντας μια επιπλέον διάσταση: ένα κράμα τελετουργικού αποχαιρετισμού και κοσμικής παραίτησης. Η κιθάρα του Kiernan σκίζει την ομίχλη με μια ανήσυχη ενέργεια, ενώ το λυρικό βλέμμα της Carter παραμένει ακίνητο, ευθύ, χωρίς να ανοιγοκλείνει τα μάτια. Στην καρδιά του Bye Bye Jackie υπάρχουν αγάπη και απώλεια, όμως όχι με ρομαντική εξιδανίκευση. Είναι ένας στεγνός, νηφάλιος αποχαιρετισμός.
«Ναι, η Jackie υπάρχει (κι αν διαβάζεις αυτό το κείμενο… μην το κάνεις)», σημειώνει η τραγουδίστρια με καυστικό τόνο. «Είναι ένας αποχαιρετισμός σε στέρεο, σε ξεθωριασμένα πρόσωπα, διαλυμένα όνειρα και πλαστικά λουλούδια που δεν μαραίνονται ποτέ. Τα έπαιξα όλα στη Jackie. Η Jackie έχασε».
