Οι φανατικοί της goth και post-punk σκηνής του Λος Άντζελες γνωρίζουν εδώ και καιρό ένα «ανοιχτό μυστικό»: ο frontman των AFI, Davey Havok, είναι ένας από τους πιο αφοσιωμένους ιεροκήρυκες της σκοτεινής αυτής κουλτούρας. Είναι συχνό φαινόμενο να τον πετυχαίνεις σε τοπικά dance floors να λιώνει στους ήχους των Bauhaus ή των Specimen. Συνήθως είναι και ο πρώτος που σπεύδει να δει μια νέα μπάντα live, μιλώντας με ενθουσιασμό για αυτούς στις playlists που επιμελείται ή μέσα από τη ραδιοφωνική εκπομπή Volume West που παρουσίαζε στο SiriusXM μαζί με τη μουσικογράφο Lyndsey Parker. Το 2024, το synth-driven side project του, οι Blaqk Audio, περιόδευσαν μαζί με τους Sisters of Mercy σε 26 συναυλίες στη Βόρεια Αμερική, απόδειξη, αν υπήρχε ποτέ ανάγκη, ότι τα goth διαπιστευτήριά του πάνε πολύ πιο βαθιά από το μαύρο eyeliner.
Αυτό το "Batcave πνεύμα" διαπερνά και τη νέα μετάλλαξη των AFI: το "Behind the Clock", ένα post-punk anthem που ανοίγει τον δρόμο για την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ Silver Bleeds the Black Sun, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 3 Οκτωβρίου από την ανεξάρτητη Run For Cover Records. Το single συνοδεύεται από ένα βίντεο ποτισμένο στο σκοτάδι, σε σκηνοθεσία του Gilbert Trejo, όπου ο Havok (με μουστάκι à la Count Orlok και ντυμένος εξολοκλήρου στα μαύρα) οδηγεί τους AFI ακόμα βαθύτερα στο υπόγειο βασίλειο που πάντα υπερασπίζονταν.
Το "Behind The Clock" αντικαθιστά το γυαλισμένο alt-rock με ένα σκοτεινό, αγχώδες τοπίο, γεμάτο ξυστές κιθάρες που θυμίζουν το βαμπιρικό ντεμπούτο των Bauhaus και μπάσο που πάλλεται σαν μηχανή, φέρνοντας στο νου το industrial weight του "War Dance" των Killing Joke. Το κομμάτι μοιάζει περισσότερο με art noir παρά με ποπ τραγούδι: η μελωδία του απλώνει μια παγωνιά παρόμοια με εκείνη του Mesh & Lace των Modern English, ενώ η βαρύτητα του θυμίζει τις πρώιμες, πειραματικές κυκλοφορίες των Red Lorry Yellow Lorry και των Sisters of Mercy.
Οι στίχοι του τραγουδιού είναι ένας φόρος τιμής στην ισόβια αγάπη του Havok για το σινεμά του David Lynch. Οι fans θα αναγνωρίσουν ονόματα όπως Betty Elms, Nikki Grace, Susan Blue και Fred Madison – ταράγμενα alter egos από τις ταινίες Mulholland Drive, Inland Empire και Lost Highway. Ο Havok ράβει αυτά τα θραύσματα ταυτότητας σε ένα πυρετικό όνειρο με γκλίτερ όπου δολοφόνοι και μούσες ανταλλάσσουν δέρματα, αντηχώντας τη θεματική του άλμπουμ που αφορά ρευστές πραγματικότητες και συλλογικές αυταπάτες.
«Είναι μια εξερεύνηση του πώς η ζωή μιμείται την τέχνη και αντίστροφα», εξηγεί ο Havok. «Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, είναι για το ποιος αποτελεί μέρος της τέχνης και ποιος είναι φτιαγμένος από την τέχνη».
Το βίντεο του Trejo, γυρισμένο μέσα από vintage φακούς, παρακολουθεί τους AFI μέσα από μηχανισμούς, κλειδαρότρυπες και θρυμματισμένους καθρέφτες, τυλίγοντάς τους στις «πρασινωπές-γαλάζιες» αποχρώσεις που περιγράφουν και οι στίχοι.
Μιλώντας για το "Behind The Clock", ο Trejo λέει: «Θέλαμε το βίντεο να μοιάζει σαν να βλέπεις κάτι που δεν πρέπει. Και στην ουσία αυτό κάνεις, γιατί έτσι γράφει ο Davey στίχους. Εκφράζεται τόσο ανοιχτά, που σε αφήνει να δεις πίσω από την κουρτίνα. Είναι ένας κόσμος που λίγοι καλλιτέχνες αγγίζουν – μέχρι το μεδούλι».
Ο ίδιος ο Havok προσθέτει: «Το βίντεο του Gilbert απέδωσε τέλεια την ουσία του "Behind The Clock". Η συνεργασία μαζί του ήταν προνόμιο και χαρά. Είναι ένας καλλιτέχνης στην πιο καθαρή μορφή του».
