Η μουσική πάντα συνδιάζοταν με όμορφες στιγμές που ζούμε ή που θα θέλαμε να ζήσουμε. Ένα τραγούδι για τις βόλτες στην άμμο με την θάλασσα στο πλάι που άνετα ταιριάζει με αυτό το ήρεμο και ζεστό μεσημέρι-απόγευμα στην πόλη με φόντο την κουρτίνα να κρύβει τον έντονο ήλιο που θέλει σαν τρελός να μπεί στο δωμάτιο. Και τότε ξέρεις πως αυτή η μελωδία γράφτηκε γι'αυτό που έζησες ή θα ζήσεις, αφού έντονα το φαντάστηκες.
Θέλοντας να κρατήσω την γραμμή ευθεία μετά την Ξάγρυπνη πόλη του Σταύρου Παπασταύρου που είχαμε στην προηγούμενη στήλη, ανακαλύπτω και πάλι την μαγεία ενός πολύ αγαπημένου και ιδιαίτερου άλμπουμ απο τη δισκοθήκη μου. Συνεχίζουμε να μένουμε Ελλάδα. Η Καίτη Χρυσολωρά ήταν και θα είναι κάτι άγνωστο σε πολλούς όσον αφορά την πλούσια ελληνική δισκογραφία. Η μυστήρια γυναίκα με την υπέροχη χροιά. Καθηλωμένη σε ενα καροτσάκι με κινητικά προβλήματα που τυχαία ανακάλυψε ο Μίμης Πλέσσας και ζήτησε ο ίδιος να τραγουδήσει γι'αυτόν. Το LP Αγάπη μου στην Phillips του 1966 πέρα από πάρα πολύ σπάνιο είναι και μοναδικό καθώς είναι από τα ελάχιστα αμιγώς jazz, ελαφρά άλμπουμ στην χώρα μας.
Δώδεκα υπέροχα κομμάτια σε μουσική του Μίμη Πλέσσα με την υπέροχη φωνή της Καίτης Χρυσολωρά. Πιάνο, φλάουτα, κιθάρα, πνευστά και κρουστά. Μια ερωτική πανδαισία 1000 μεγατόνων. Τραγούδια του Πλέσσα που έχουν ερμηνευτεί και από άλλους τραγουδιστές και τραγουδίστριες στο παρελθόν. Από μαρτυρίες του ίδιου του συνθέτη, η τραγουδίστρια μεταφέρθηκε στο studio όπου και ερμήνευσε μονοκοπανιά και τα δώδεκα διαμάντια αυτού εδώ του θησαυρού LP. Από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω. "Ποιός το ξέρει", "Αγάπη μου", "Μην μου πεις τίποτα", "Η πρώτη μας νύχτα" και πολλά άλλα. Μουσική για την εβδομάδα των Χριστουγέννων για να ζεσταθεί το μέσα.
