Μέσα από τον ήχο τους, οι Twin Tribes στήνουν έναν κόσμο που μοιάζει κυριολεκτικά βγαλμένος από τα σκοτεινά όνειρα των 80s: μελαγχολικός, ερωτικός, γεμάτος μυστικισμό. Το ντουέτο από το Brownsville του Τέξας, οι Luis Navarro και Joel Niño Jr., ξεκίνησε το 2017 σχεδόν τυχαία, όταν ο Navarro μοιράστηκε με τον Niño μερικά demo, εμπνευσμένα από το 17 Seconds των Cure και αυτό που ξεκίνησε σαν μια μικρή ιδέα για ένα EP, εξελίχθηκε στο πρώτο τους άλμπουμ, Shadows (2018), το οποίο άνοιξε μια είσοδο σε έναν γοτθικό, ηλεκτρονικό κόσμο γεμάτο τελετουργίες, σκοτεινό ρομαντισμό και post-punk εντάσεις.
Η συνέχεια ήρθε με το Ceremony (2019), έναν δίσκο πιο εσωστρεφή, πιο λυρικό, που έδειξε ότι οι Twin Tribes δεν είναι απλώς μια αναβίωση της darkwave αισθητικής, αλλά μια νέα φωνή με δικό της στίγμα. Τραγούδια όπως το "Fantasmas" και το "The River" ένωσαν την κουλτούρα του rock en español με το διεθνές γοτθικό underground, εδραιώνοντάς τους ως ένα βασικό όνομα της σύγχρονης σκηνής.
Η πανδημία του 2020 φρέναρε προσωρινά την πορεία τους, αλλά δεν έσβησε τη φωτιά. Με live-streams, συμμετοχή στο Gothicat Festival και τη συλλογή Altars (2021) με remixes από ονόματα όπως οι She Past Away, Creux Lies και Wingtips, οι Twin Tribes βρέθηκαν στο ίδιο πάνθεον με τους πιο επιδραστικούς δημιουργούς του darkwave σήμερα. Και όταν οι περιοδείες ξανάρχισαν, ξεκίνησαν την πρώτη τους μεγάλη ευρωπαϊκή περιπλάνηση, συναντώντας κοινά από το Λονδίνο μέχρι τη Βαρσοβία και το Βερολίνο, με sold-out εμφανίσεις που έμοιαζαν περισσότερο με τελετουργίες παρά με απλές συναυλίες.
Σήμερα, μετρώντας ήδη μια θέση ανάμεσα στα πιο δυνατά ονόματα της νέας darkwave γενιάς, οι Twin Tribes συνεχίζουν να χτίζουν πάνω σε αυτό το μελαγχολικό σύμπαν τους: βαρύ μπάσο, υπνωτιστικά synths, στίχοι που ακουμπούν την απώλεια και το πένθος, αλλά ψιθυρίζουν και την αναγέννηση. Ένα ντουέτο που ξεκίνησε από την άκρη του Τέξας, για να θυμίσει στον κόσμο ότι η σκοτεινή μουσική δεν είναι φυγή, αλλά τρόπος να σταθείς απέναντι στο σκοτάδι και να το μεταμορφώσεις σε κοινή εμπειρία.
Με αφορμή τις εμφανίσεις τους σε Θεσσαλονίκη (Mylos Club) και Αθήνα (Gagarin 205 Live Music Space), ο Luis Navarro μίλησε στο Avopolis για τη μουσική που ορίζει την ταυτότητα των Twin Tribes, για τις ιδέες τους μέσα σε έναν κόσμο που καταρρέει, και για τη μεγάλη ιδέα της κοινότητας ως καταφύγιο και μια συλλογική σκιά όπου βρίσκουν θέση όσοι νιώθουν «ξένοι».
- Οι Twin Tribes έμοιαζαν πάντα με κάτι περισσότερο από μια μπάντα, κάτι σαν μια ταυτότητα στη σκιά, ένα καταφύγιο για «όσους μένουν απ’ έξω». Εσείς, πώς ορίζετε την ουσία των Twin Tribes πέρα από τη μουσική;
Luis: Μου αρέσει πολύ που η ταυτότητα της μπάντας έχει αποκτήσει τη δική της ζωή. Στην αρχή ήταν κάτι μικρό, ίσως μια πρόσκληση, ή μάλλον καλύτερα μια επίκληση θα έλεγα, σε μια μουσική "σέχτα" που φτιάξαμε αρχικά για εμάς τους ίδιους. Σήμερα όμως έχει γίνει κάτι πολύ πιο ιδιαίτερο. Οι συναυλίες μας μετατράπηκαν σε καταφύγιο, όπου άνθρωποι με το ίδιο πνεύμα συναντιούνται για να μοιραστούν βασικά τη μουσική, και κάπως έτσι αυτή η "συνάθροιση" γέννησε πολλές φιλίες, περισσότερες σχέσεις, ακόμα και καινούργιες μπάντες.
- Η μουσική σας συχνά μοιάζει με έναν διάλογο με φαντάσματα – προσωπικά, πολιτικά, συλλογικά. Πόσο συνειδητά βλέπετε το έργο σας σαν μια μορφή αντίστασης απέναντι στην κανονικότητα;
Luis: Μεγαλώνοντας στα ’90s, η ίδια η ροκ μουσική έμοιαζε με μια μορφή αντίστασης απέναντι στην κανονικότητα. Είμαι ευγνώμων που η δική μας μουσική μπορεί να κουβαλάει αυτό το ίδιο πνεύμα για τους ανθρώπους σήμερα, ειδικά με όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο γύρω μας.
- Το post-punk και το darkwave γεννήθηκαν σε εποχές κρίσης, είτε οικονομικής και κοινωνικής είτε υπαρξιακής. Σήμερα, σε μια εποχή όπου όλα μοιάζουν να καταρρέουν πάλι, νιώθετε ότι η σκηνή αποκτά μια ανανεωμένη πολιτική βαρύτητα;
Luis: Ναι, έτσι μοιάζει. Το darkwave έχει αποκτήσει δυναμική, όχι μόνο μέσα από την παρουσία του σε συναυλίες και ταινίες, αλλά και χάρη στην κοινότητα που μεγαλώνει γύρω του. Πολλοί από όσους έλκονται από αυτή τη μουσική είναι φυσικά αντισυμβατικοί άνθρωποι, συχνά μοιράζονται παρόμοιες πολιτικές απόψεις, και όλο αυτό δίνει στη σκηνή μια ανανεωμένη αίσθηση βαρύτητας και αναγκαιότητας.
- Στους στίχους σας υπάρχει μια έντονη αίσθηση πένθους, αλλά και μια υπόσχεση αναγέννησης. Πιστεύετε ότι η "σκοτεινή" μουσική μπορεί να λειτουργήσει ως συλλογική κάθαρση σε έναν κόσμο παγιδευμένο σε μια μόνιμη παρακμή;
Luis: Ναι, το πιστεύω. Η σκοτεινή μουσική δίνει στους ανθρώπους έναν τρόπο να αντιμετωπίσουν κατά μέτωπο τα δύσκολα συναισθήματα, και μέσα από αυτό έρχεται η λύτρωση. Όταν η εμπειρία αυτή μοιράζεται, τότε γίνεται συλλογική, κάτι για περισσότερους, και μας υπενθυμίζει ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές δεν είμαστε μόνοι.
- Ο ήχος σας βασίζεται σε synths και κιθάρες που αντηχούν τα ’80s. Είναι μια συνειδητή επιστροφή στη μνήμη ή ίσως ένας τρόπος να ξαναγράψετε το μέλλον μέσα από τα ερείπια του παρελθόντος;
Luis: Θα έλεγα ότι είναι περισσότερο ένας φόρος τιμής στη μουσική που με ενέπνευσε βαθιά. Τα synthesizers μας είναι αναλογικά και προέρχονται από τα 80s, όπως και τα chorus πετάλια για τις κιθάρες μας. Όλα αυτά τα στοιχεία διαμορφώνουν τον χαρακτηριστικό μας ήχο, ο οποίος έχει ρίζες στο παρελθόν αλλά με μια πιο σύγχρονη πινελιά.
- Στη σημερινή Αμερική, με τις πολιτικές εντάσεις και τον επιθετικό συντηρητισμό να επιστρέφουν, πόσο δύσκολο είναι να δημιουργεί κανείς σκοτεινή, ανατρεπτική τέχνη χωρίς να παρεξηγείται – ή ακόμη και να λογοκρίνεται;
Luis: Είναι δύσκολο. Βλέπεις, σε τέτοιες εποχές, όλα ή σχεδόν τα πάντα μπορούν να παρερμηνευτούν και να παρεξηγηθούν. Συνήθως δεν τοποθετούμε τη μουσική μας στο κέντρο της πολιτικής, αλλά υπάρχουν πράγματα που είναι αδύνατο να αγνοήσεις, ειδικά για εμένα που γεννήθηκα στο Μεξικό, κι επίσης με τους δυο μας να προερχόμαστε από ισπανόφωνο υπόβαθρο. Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να μιλήσεις για ό,τι είναι λάθος, και έτσι είτε οι άνθρωποι συμφωνούν είτε όχι, αυτές είναι οι απόψεις μας και τις στηρίζουμε.
- Πέρα από την αισθητική, το post-punk και το darkwave κουβαλούσαν πάντα ένα ήθος αμφισβήτησης της εξουσίας, της ταυτότητας και της επιθυμίας. Τι ρόλο πιστεύετε ότι παίζει η μουσική σας μέσα σε αυτή τη συνέχεια της αντίστασης;
Luis: Η μουσική μας συνεχίζει αυτό το πνεύμα, δίνοντας χώρο για να αμφισβητούμε και να αντιμετωπίζουμε πράγματα έξω από αυτό που θεωρείται «κανονικό». Αν το post-punk και το darkwave είναι μορφές διαφωνίας, τότε εμείς βλέπουμε τον εαυτό μας σαν μια ακόμη φωνή σε αυτόν τον αδιάκοπο διάλογο.
- Αν πούμε πως το μέλλον είναι αβέβαιο και ο κόσμος μοιάζει πιο εύθραυστος από ποτέ, ποια είναι τα όνειρα, ή οι προθέσεις έστω, που κρατούν τους Twin Tribes σε συνεχή κίνηση, τόσο ως καλλιτέχνες όσο και ως άνθρωποι;
Luis: Παρά όλη την αβεβαιότητα στον κόσμο, αυτό που μας κρατά σε κίνηση είναι το όνειρο να φτάσουμε σε περισσότερους ανθρώπους, να παίξουμε σε πόλεις και χώρες που δεν έχουμε ακόμη επισκεφθεί, και να συνεχίσουμε να γινόμαστε καλύτεροι ως μουσικοί.
- Ετοιμάζεστε να συναντήσετε ξανά το ελληνικό κοινό, που κουβαλά τη δική του ιστορία αντίστασης, μελαγχολίας και αναγέννησης. Τι ελπίζετε ότι θα ξυπνήσει η μουσική σας μέσα του;
Luis: Το ελληνικό κοινό ήταν απίστευτο την τελευταία φορά που βρεθήκαμε εκεί. Αυτή τη φορά, ελπίζουμε να συνδεθούμε με νέους ακροατές και, μέσα από τη μουσική μας, να ξυπνήσουμε μια αίσθηση στοχασμού, συγκίνησης και κοινής εμπειρίας, τιμώντας την ιστορία αντοχής και αναγέννησης που είναι τόσο ζωντανή στην Ελλάδα.
- Αν υπήρχε μία αλήθεια (είτε άβολη είτε απελευθερωτική) που θα θέλατε να πάρει μαζί του το ελληνικό κοινό από την εμφάνισή σας, ποια θα ήταν αυτή;
Luis: Θα ήθελα να τους μείνει αυτό: πως είναι εντάξει να έρχεσαι αντιμέτωπος με το σκοτάδι και την αβεβαιότητα, καμιά φορά. Όταν τα αντιμετωπίζεις αυτά τα πράγματα δεν σε αποδυναμώνει... Αντίθετα, αυτή η πράξη μπορεί να φέρει διαύγεια, σύνδεση, ακόμη και μια μοναδική αίσθηση ελευθερίας.
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Θεσσαλονίκη | Αθήνα
