Χωρίς όρια διασκεδαστές σε ένα σχεδόν "οριεντάλ" ψυχεδελικό πανηγύρι που σαν να μην στερεύει ποτέ, σαν να μην αντέχουν να μένουν μακριά από τη σκανδαλιά, κρυπτικοί κι αποκαλυπτικοί, συγχρόνως, στοχαστικοί κι επιφανειακοί, ενώνουν ευφάνταστα Ανατολή και Δύση, παράδοση και σύγχρονη ζωή σε ένα μουσικό παιχνίδι αποκαλυπτικό κι επιστρέφουν τρία χρόνια μετά από δύο δίσκους και δύο τουρνέ στην Ευρώπη να μας παραδώσουν το ΔΕΠΥ (Inner Ear).
Στον νέο τους δίσκο μια πορεία σκατζόχοιρων και άλλων ζώων διεκδικεί την ελεύθερη μετακίνησή της στο δάσος, ένας τρύπιος κουβάς, μια μπανάνα, τα δάχτυλα των ποδιών κι ένα ηχηρό "Ζούπα Ξανά" στήνουν τον χορό. Ζουρνάς, κάπως πιο έντονα electronics και η γνωστή συνταγή των Dury Dava, οι περιπέτειες ενός τουρ στην Ευρώπη και η διάθεση να βρίσκονται πάντα με ανθρώπους που αγαπούν, να δοκιμάζουν και να δημιουργούν κάτι ολόδικό τους τα συστατικά ενός νέου δίσκου.
Αφηρημένοι και υπερκινητικοί, δεν λένε όχι σε στοιχεία από ένα ρεμπέτικο, ένα δημοτικό, ένα techno κομμάτι ή έναν αμανέ, μπορεί κάποια στιγμή να τους ακούσουμε να τραγουδούν και σε μια δική τους γλώσσα που θυμίζει λίγο τουρκικά και γιαπωνέζικα, μέχρι τότε, όμως, ας υποδεχτούμε τους Dury Dava σε μια απολαυστική συζήτηση.
- 2019, 2022, 2025: Υπάρχει κάποιος στόχος να κυκλοφορείτε ανά 3 χρόνια ένα νέο άλμπουμ;
Στόχος μας δεν είναι, αλλά προς το παρόν έτσι έχει προκύψει! Εμείς λέμε μεταξύ μας ότι θα θέλαμε να βγάζουμε πολύ συχνότερα τη μουσική μας στον κόσμο. Για διάφορους λόγους μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί αυτό. Το ίδιο λέμε και τώρα πάντως, οπότε ίσως αυτή τη φορά το καταφέρουμε.
- Άλλαξε κάτι στους Dury Dava αυτά τα τρία χρόνια;
Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει σίγουρα. Το πιο βασικό είναι μάλλον ότι πήγαμε δύο περιοδείες στην Ευρώπη. Σίγουρα εκεί δεθήκαμε ακόμα περισσότερο ως μπάντα και ως παρέα και είδαμε πώς είναι να ταξιδεύεις στον δρόμο με τη μουσική σου, να μην ξέρεις πού θα πας και τι θα βρεις, να φτιάχνεις σαντουιτσάκια στο βαν, να κοιμάσαι όπου να 'ναι κτλ. Κάναμε πολλούς φίλους και βρεθήκαμε σε πολύ περίεργες καταστάσεις. Όλο αυτό σε αλλάζει, ξαφνικά η ζωή βγάζει νόημα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.
- 30+ απανωτές συναυλίες διαβάζω. Όντως;
Αυτά τα λάιβ έγιναν πέρσι στην ευρωπαϊκή μας περιοδεία. Παίζαμε κάθε μέρα από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη, με εξαίρεση ένα λάιβ που αναβλήθηκε και άλλες δύο μέρες, που κάναμε DJ sets στο Βερολίνο και στο Παρίσι. Ήταν ένα τουρ που κανονίσαμε στην ουσία μόνοι μας, επίσης, άρα ήταν ακόμα σημαντικότερο για μας να πετύχει. Πήγε τέλεια και ελπίζουμε να το ξανακαταφέρουμε
- Τι διαφορετικό θα ακούσουμε στον νέο δίσκο; Έξτρα όργανα, ήχοι;
Ο δίσκος βγήκε σταδιακά, από πολύ απλές και ελεύθερες διαδικασίες. Αυτό σημαίνει πως δεν κάναμε πολλές εσκεμμένες, φανερές προσθήκες ή αλλαγές αναφορικά με τα όργανα π.χ. Ας πούμε όμως ότι το ηλεκτρονικό στοιχείο είναι λίγο εντονότερο σε σχέση με τα προηγούμενα δύο άλμπουμ, χωρίς αυτό να σχετίζεται με κάποια συνειδητή στροφή μας ή κάτι τέτοιο. Σε άλλο κομμάτι ακούγεται ένας ζουρνάς. Αλλά κι αυτό προέκυψε εντελώς αυθόρμητα. Παίζοντας με τα κομμάτια προέκυψαν διάφορες ιδέες. Κάποιες τις κρατήσαμε, ενώ άλλες τις εγκαταλείψαμε.
- Υπάρχει μια κεντρική ιδέα, ένας θεματικός πυρήνας, μια βασική έμπνευση στον νέο δίσκο;
Ας πούμε κατ' αρχάς πως όχι. Γενικά δεν δουλεύουμε έτσι μέχρι τώρα και δεν μας βγήκε να κάνουμε κάτι τέτοιο στον τρίτο δίσκο. Ο τρόπος που μας ταιριάζει βασίζεται κυρίως στην ομαδική δουλειά, στον αυτοσχεδιασμό, στα πολύωρα παιξίματα. Και σχεδόν πάντα αυτά τα κάνουμε χωρίς να έχουμε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μας. Όταν μια ιδέα αρχίσει να παίρνει σιγά σιγά μορφή, τότε κι εμείς την ακολουθούμε, μέχρι που φτιάχνεται κάτι συμπαγές, που να στέκει. Όταν μερικές τέτοιες ιδέες δουλευτούν αρκετά, αρχίζει να ανοίγει και η κουβέντα για κάτι μεγαλύτερο, έναν δίσκο π.χ. Στον συγκεκριμένο δίσκο, αυτή η διαδικασία επηρεάστηκε πολύ από τα τουρ μας σε Ευρώπη και Ελλάδα κατά τα δύο προηγούμενα χρόνια, δηλαδή η κεντρική ιδέα που λες μάλλον σχετίζεται με αυτές τις περιπέτειες.
- Υπάρχουν κομμάτια του που ήδη έχετε παίξει σε κάποια συναυλία; Αν ναι, ποιο το feedback;
Ναι, σχεδόν όλα έχουν παιχτεί σε κάποιο λάιβ, δεν τα κρύβουμε τα τραγούδια μας πριν βγει ο δίσκος. Χάρη στην ανταπόκριση του κόσμου στις συναυλίες μπορέσαμε κι εμείς να ολοκληρώσουμε το υλικό. Δηλαδή δεν γράψαμε τα κομμάτια και μια μέρα είπαμε ότι είναι τελειωμένα, τα παίξαμε πολύ και στις πρόβες και στα λάιβ και τα δουλέψαμε αρκετά μετά από την πρώτη σύνθεση, αλλά και μετά την ηχογράφηση. Υπάρχει πολύ καλό feedback μέχρι στιγμής. Ήδη μας έχουν ρωτήσει πολλές φορές τι είναι η "ΣΚΑΤΖΟΧΟΙΡΑΔΑ".
- Τι είναι, λοιπόν, σκατζοχοιράδα;
Η σκατζοχοιράδα είναι μια πορεία σκατζοχοιρων και άλλων ζώων που βάζουν αγκάθια στην πλάτη και πέφτουν πάνω σε φράχτες, χωροφύλακες και οτιδήποτε άλλο τους έχει περιορίσει την ελεύθερη μετακίνηση στο δάσος τους.
- Ο δίσκος ονομάζεται ΔΕΠΥ. Θα μου πείτε δυο λόγια για το πώς πρόέκυψε ο τίτλος;
Το ΔΕΠΥ είναι μια κατάσταση που φαίνεται να μας χαρακτηρίζει όλους ξεχωριστά αλλά κυρίως όταν είμαστε μαζί. Δυσκολεύομαστε να συγκεντρωθούμε σε ένα θέμα και να βγάλουμε άκρη με οτιδήποτε πρέπει να ολοκληρώσουμε. Οπότε εμείς το χρησιμοποιούμε πολύ συχνά μεταξύ μας. Πολύ συχνά η διάγνωση ΔΕΠΥ σε όλα τα παιδιά που είναι άτακτα και βαριούνται το σχολείο είναι ένα μέσο καταστολής. Κάποια παιδιά πρέπει να είναι υπερκινητικά και αφηρημένα αν αυτό τους βγαίνει. Γενικά πιστεύουμε πως ταιριάζει πολύ στον δίσκο αυτό.
- Πότε κυκλοφορεί επίσημα;
7 Νοέμβρη, Παρασκευή!
- Ποια η μεγαλύτερη σκανταλιά σε αυτόν τον δίσκο;
Έχει αρκετές σκανταλιές. Δεν ξέρουμε σίγουρα ποια είναι η μεγαλύτερη. Μέσα στον δίσκο λέμε για αγκάθια στην πλάτη, για έναν τρύπιο κουβά που μας αρέσει, φοράμε τις ίδιες κάλτσες για πολύ καιρό και άλλα πολλά.
- Υπάρχει η αίσθηση σε κάθε νέο σας δίσκο ότι αυτός είναι ο καλύτερος;
Προσπαθούμε να μη σκεφτόμαστε και πολύ έτσι. Εμάς μας νοιάζει να βγάζουμε μουσική που να μας εκφράζει τη δεδομένη χρονική στιγμή. Έχουμε πει πάντως μεταξύ μας οτι αυτός ο δίσκος μας φαίνεται πιο συμπαγής από τους προηγούμενους και γιατί τον δουλέψαμε πολύ, υπήρχαν στιγμές που ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι. Αλλά όσο περνάει ο καιρός, αλλάζει η αίσθηση για τους δίσκους που βγάζεις και δεν μπορείς να τους κρίνεις νηφάλια.
- Υπάρχουν λάθη που έχετε εντοπίσει στους δύο προηγούμενες και λέτε «πάμε, να μην τα ξανακάνουμε»; Με πιο απλά λόγια ακούτε παλιά τραγούδια και λέτε τι μ#λακίες κάναμε εκεί;
Εννοείται, άπειρα πράγματα. Γελάμε με διάφορες επιλογές του παρελθόντος, δεν θα γινόταν αλλιώς. Δεν ντρεπόμαστε όμως για κάτι, έχουμε ένα παρελθόν, χτίζουμε πάνω σε αυτό ακόμα κι αν κάποιες φορές προσπαθούμε να το αποφύγουμε ή να το αποκηρύξουμε. Υπάρχουν πράγματα που έχουμε κάνει σε προηγούμενους δίσκους που τα θέλουμε και τα ψάχνουμε και άλλα πράγματα που δεν μας αντιπροσωπεύουν πλέον.
- Περιγράψτε μου λίγο πώς γράφετε γενικά. Συναντιέστε μια συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδας, σαν να πηγαίνετε γυμναστήριο, όπως μου αρέσει να λέω, και τζαμάρετε κι έτσι προκύπτουν πράγματα; Ή υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο και οργανωμένο σχέδιο του στυλ «την Τρίτη εσύ φέρνεις στίχους, εσύ έχεις έτοιμο ένα μικρό δικό σου κομμάτι στο μπάσο κτλ»;
Κάνουμε πολλές πρόβες μέσα στην εβδομάδα όταν είμαστε στα κανονικά μας. Ας πούμε ότι κάποιους μήνες του χρόνου βρισκόμαστε σταθερά τρεις φορές την εβδομάδα περίπου, για ένα τρίωρο ανά πρόβα πάνω κάτω. Αυτό το κάνουμε αφενός, επειδή μας αρέσει να παίζουμε, αφετέρου, επειδή γράφουμε όλοι μαζί τα κομμάτια μας και αυτό θέλει πάρα πολύ ώρα και τριβή. Κάποιες φορές θα έρθει κάποιος από μας με μια έτοιμη ιδέα, αλλά κι αυτή τελικα θα διαμορφωθεί από όλους μας. Συνήθως οι ιδέες μας βγαίνουν από αυτοσχεδιασμούς στους οποίους επανερχόμαστε και αντλούμε τελικά ό,τι μας αρέσει. Κάποια κομμάτια βγαίνουν και κατευθείαν, δηλαδή τζαμάρουμε και προκύπτει κάτι που μας φαίνεται οριακά έτοιμο, αλλά αυτό είναι επίσης πολύ σπάνιο.
- Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για σας; Ηχογράφηση ή live;
Δεν μπορούμε να διαλέξουμε εύκολα. Τα γουστάρουμε και τα δύο πολύ. Ένα καλό σέσιον ηχογράφησης που κρατάει κάποιες μέρες είναι μια κατάσταση πάρα πολύ δημιουργική, όπου δενόμαστε περισσότερο μεταξύ μας και νιώθουμε ότι κάνουμε κάτι παρέα. Από την άλλη, ένα καλό λάιβ είναι φοβερό, γιατί εμπλέκει κι άλλο κόσμο πιο άμεσα, εμπλέκει επίσης μια τοποθεσία, και αν όλα πάνε καλά καταφέρνουμε να μεταμορφωθούμε στην τελική μας μορφή.
- Αγωνία υπάρχει στο τέλος ενός νέου δίσκου σχετικά με την αποδοχή;
Αγωνία και ένταση υπάρχει πιο πολύ κατά τη διάρκεια της διαμόρφωσης του δίσκου, γιατί εκεί κρίνονται όλα. Όταν παρθούν οι αποφάσεις –και θέλει πολλή προσπάθεια και υπομονή για να παρθούν ομαλά, σταδιακά αλλά και στην ώρα τους…– πλέον τα πράγματα κατασταλάζουν και μένει η προσμονή για την κυκλοφορία. Προφανώς μας ενδιαφέρει η γνώμη του κόσμου που θα ακούσει αυτό που κάνουμε. Δεν δρούμε όμως προκαταβολικά με σκοπό να ευχαριστήσουμε ένα υποθετικό κοινό και να κερδίσουμε όση περισσότερη αποδοχή μπορούμε. Απλά παίζουμε την μουσική μας και προσπαθούμε να την βγάλουμε έτσι ώστε να βγάζει κάποιο νόημα.
- Ο στίχος στον δίσκο αυτό, να υποθέσω, παραμένει ελληνικός;
Ναι, και λογικά δεν θα αλλάξει ούτε στο μέλλον αυτό. Μας βγαίνει πολύ αυθόρμητα να τραγουδάμε έτσι. Μπορεί παρόλα αυτά να βγάλουμε και κάποια κομμάτια σε μια δικιά μας γλώσσα που δουλεύουμε εδώ και χρόνια. Θυμίζει λίγο τουρκικά και γιαπωνέζικα.
- Θα γράφατε πιο εύκολα ένα ρεμπέτικο, ένα δημοτικό, ένα techno κομμάτι ή έναν αμανέ;
Θα προτιμούσαμε να συνδυάσουμε μερικά από τα στοιχεία που αναφέρεις… Δεν είναι καθόλου εύκολο όμως πρακτικά. Το δοκιμάζουμε εδώ και χρόνια.
- Τι είχατε στον νου σας όταν αποφασίσατε να ξεκινήσατε μια μπάντα;
Να παίξουμε μουσική με ανθρώπους που εκτιμάμε και αγαπάμε, να δοκιμάσουμε άκυρα πράγματα, να φτιάξουμε κάτι δικό μας.
- Έχει γίνει πραγματικότητα;
Ναι, αυτά τα τρία έχουν γίνει σίγουρα πραγματικότητα και είμαστε ευγνώμονες.
Θέλετε να βγάλετε χρήματα από τη μουσική;
Όταν κάνεις κάτι που απαιτεί τόσο χρόνο, αφοσίωση και ενέργεια, δύσκολα αποδέχεσαι να μη σου αποφέρει τίποτα, ούτε καν αυτά που ξοδεύεις για να το κάνεις. Εκτός βέβαια αν έχεις αποφασίσει πως δεν σε ενδιαφέρει καθόλου να βιοποριστείς από αυτό και το βλέπεις είτε σαν χόμπι, είτε σαν κοινωνική δράση αποκλειστικά. Τα σεβόμαστε όλα αυτά και βλέπουμε τη δική μας μπάντα και τη μουσική γενικότερα ως κινητήριο δύναμη που ρυθμίζει τη ζωή μας, ταυτόχρονα θέλουμε να τη βλέπουμε και ως δουλειά, γι’ αυτό και δεν παίζουμε μόνο αφιλοκερδώς, αλλά και σε μαγαζιά και φεστιβάλ που πληρώνουν, αρκεί να μην παραβαίνουν κάποιες στοιχειώδεις αρχές. Είναι μεγάλο το θέμα φυσικά και δεν έχουμε κατασταλάξει ούτε εμείς.
- Τι σας δίνει κίνητρο να συνεχίσετε να κάνετε μουσική;
Όπως είπαμε και στην προηγούμενη απάντηση, είναι πολύ δύσκολο να παίζεις μουσική σήμερα στην Αθήνα και στην Ελλάδα γενικά. Και είναι πάρα πολύ δύσκολο να το κάνεις με μια συνέχεια στον χρόνο. Εμείς το κρατάμε όσο μας κρατάει κι αυτό, δηλαδή όσο μεταξύ μας είμαστε εντάξει, περνάμε καλά, πηγαίνουμε από δω κι από κει, είμαστε δημιουργικοί, φτιάχνουμε πράγματα που μας εκφράζουν και μας αρέσουν. Όσο ισχύουν αυτά, θα κάνουμε κι εμείς τις θυσίες που πρέπει για να συνεχίσουμε να παίζουμε. Το κίνητρο άρα είναι η συλλογική δημιουργικότητα και οι κοινότητες που φτιάχνονται με αφορμή τη μουσική.
- Σας αρέσει η μουσική που ακούτε γύρω σας;
Ναι, υπάρχει άπειρος κόσμος και στην πόλη μας και αλλού που παίζει φοβερή μουσική, γουστάρει να ψάξει και να πειραματιστεί, αλλά και να εκφραστεί απλά.
- Θεωρείτε ότι υπάρχουν γύρω σας συγγενικές μπάντες;
Εννοείται πως υπάρχουν συγγενικές μπάντες με παιδιά που μας αρέσει να βλέπουμε έξω και να ακούμε την μουσική τους ή και να παίζουμε μαζί μουσική αν αυτό προκύψει. Υπάρχουν δηλαδή μπάντες με τις οποίες έχουμε μεγαλύτερη οικειότητα γιατί η συναναστροφή μαζί τους είναι ευχάριστη. Είναι πολλές γενικά αλλά κάποιες από αυτές είναι οι ΤΣΟΠ, Μεγάλη Φυγή, Tiffany, Klammers, Los Tre, Headless Chicks κτλ.
- Ακόμα και άνθρωποι που δεν αποδέχονται ακριβώς τις δισκογραφικές σας δουλειές δεν μπορούν να αντισταθούν στο να παραδεχτούν τις ζωντανές σας εμφανίσεις. Γιατί νομίζετε ότι συμβαίνει αυτό;
Χαιρόμαστε γι’ αυτό. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι κάνουμε καλά λάιβ, βγαίνουμε με πηγαία ενέργεια στη σκηνή και δίνουμε ό,τι έχουμε. Παίζουμε ελεύθερα, δεν στυλιζάρουμε το αποτέλεσμα, ούτε το περιορίζουμε σε αυστηρές κατευθυντήριες γραμμές. Εννοείται ότι δεν είναι όλες οι συναυλίες μας καλές, έχουμε κάνει και πολύ μέτρια πράγματα. Το γενικό πλαίσιο όμως είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να μας βοηθάει να κάνουμε τουλάχιστον κάτι δικό μας μπροστά στον κόσμο.
- Κινδυνεύει να αποτελεί η ζωή μας μια χιπστεριά. Μια μονστέρα στο σαλόνι, πανάκριβοι φούρνοι στα Εξάρχεια για το πιο λαϊκό έδεσμα της ανθρώπινης ζωής, το ψωμί, μπαρ άψογης αισθητικής με μωσαϊκό και neon φώτα, χωρίς ταυτότητα. Η μουσική ακολουθεί αυτή την τάση;
Άλλη μια μεγάλη κουβέντα. Μας απασχολούν αρκετά κι εμάς αυτά τα θέματα. Αυτό που βλέπουμε εμείς ως “χιπστερισμό” ταυτίζεται ως έναν βαθμό με την εμπορευματοποίηση των πάντων, με την απόλυτη κυριαρχία του branding και της εικόνας, της αυτοπροβολής μέσα από τα social media π.χ. Τυχαίνει να μένουμε και στα Εξάρχεια οι περισσότεροι από μας εδώ και αρκετά χρόνια, και όλοι κυκλοφορούμε στην γειτονιά από αρκετά παλιά. Είναι σε εξέλιξη μια οριακά αποικιοκρατική διαδικασία, όπου η οικονομική ισχύς επιβάλλεται (με τη βοήθεια του κράτους, όποτε αυτό χρειάζεται) και ανατρέπει τις ζωές των ανθρώπων, τους τρόπους με τους οποίους επιλέγουν να κοινωνικοποιηθούν, να πολιτικοποιηθούν ή απλά να βγουν έξω. Η μουσική δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτό το γενικό πλάνο. Αλλά υπάρχουν άπειρα φωτεινά παραδείγματα για το πώς μπορεί κανείς να αντισταθεί και να δημιουργήσει αυτόνομα και κόντρα στο κυρίαρχο πνεύμα.
- Τι κάνετε για να μείνετε έξω από αυτή την τάση;
Γενικά, δεν πρέπει να βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω, λέγοντας ότι οι χίπστερς είναι πάντα οι άλλοι. Η αυτοκριτική είναι απαραίτητη, άρα καλό είναι να πούμε ότι κι εμείς μάλλον δεν έχουμε πάντοτε καταφέρει να ξεφύγουμε και να αντισταθούμε σε όλα αυτά. Σε κάθε περίπτωση, προσπαθούμε συνειδητά, ειδικά τα τελευταία χρόνια, να μη σερνόμαστε σε πράγματα που δεν μας εκφράζουν, να διατηρούμε μια συνεπή στάση κάνοντας αυτό που μας αρέσει.
- Ντεμπουτάρατε με ένα LP 70 λεπτών που για μένα σημαίνει ότι δεν σας φοβίζει τίποτα σε ό,τι αφορά την μουσική σας και τον τρόπο που επιλέγετε να εκφράζεστε. Είναι έτσι;
Θέλουμε να παίζουμε όπως μας προκύπτει, επομένως το να θέτουμε περιορισμούς από πριν δεν θα ήταν βοηθητικό. Με αυτό τον τρόπο βγήκαν όλοι μας οι δίσκοι δηλαδή. Τα πράγματα ήρθαν έτσι και ο πρώτος δίσκος πήρε τη μορφή που πήρε. Σε κάποιο βαθμό θα υπάρχει πάντα και μια ανησυχία ή ένας φόβος, αλλά υπερισχύει η επιθυμία για πειραματισμό.
- Είναι η παράδοση ένα στοιχείο σημαντικό για τους Dury Dava;
Είναι και δεν είναι.
- Για μένα μια κορυφαία συναυλιακή στιγμή σας – αν θεωρείται συναυλία- είναι το session σας τον Νοέμβριο του 2019, στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου. Μπορείτε σας παρακαλώ να το επαναλάβετε;
Καλώς ή κακώς, δύσκολα θα επαναληφθεί αυτό. Δοκιμάζουμε όμως πολλά πράγματα, σε διάφορα μέρη, και θέλουμε να πιστεύουμε ότι φροντίζουμε ώστε να μην κλεινόμαστε σε μια συναυλιακή κανονικότητα, ας πούμε, όπου ξέρεις ακριβώς τι θα δεις.
- 16 και 17 Οκτωβρίου στο ΕΞΑ και ήδη sold out. Τι να περιμένουμε εκεί;
Δύο λάιβ τελείως Dury Dava, που θα κρατήσουν αρκετή ώρα, θα έχουν μέσα αυτοσχεδιασμούς και ό,τι ταιριάξει. Πιστεύουμε πως θα περάσουμε πολύ καλά, και εμείς και ο κόσμος που θα έρθει. Ανυπομονούμε!
- Για όσους δεν έχουν προλάβει εισιτήριο προβλέπεται κάτι;
Δυστυχώς δεν μπορούμε να κόψουμε άλλα εισιτήρια, γιατί ο χώρος δεν χωράει παραπάνω άτομα. Όμως έρχονται κι άλλα λάιβ στην Αθήνα, με πρώτο και καλύτερο το μεγάλο της παρουσίασης του δίσκου! Ολοκληρώνουμε τα κανονίσματα και θα ανακοινώσουμε λεπτομέρειες σύντομα για αυτή τη συναυλία.
- Οι φίλοι από επαρχία ρωτούν. Υπάρχει στα σχέδιά σας μια τουρνέ στην Ελλάδα;
Μέσα στον Νοέμβρη θα ανέβουμε προς τα βόρεια για να πάμε το πρώτο μας τουρ στην Τουρκία! Οπότε ναι, θα γίνουν δυο-τρία λάιβ στον δρόμο προς τα εκεί. Δεκέμβριο οργανώνουμε μια Κρήτη και λίγο αργότερα, μάλλον μετά την παρουσίαση του δίσκου στην Αθήνα, θα γίνουν αρκετές εξορμήσεις από δω κι από κει.
- Γιωργή, Ηλία, Δημήτρη , Κάρολε και Δημήτρη, ευχαριστώ πολύ και καλή επιτυχία!
Οι Dury Dava αποτελούνται από τους Γιωργή Καρρά, ηλεκτρική κιθάρα, dirluba (ινδικό έγχορδο, που παίζεται με δοξάρι), Ηλία Λιβιεράτο, τύμπανα, κρουστά, Δημήτρη Μαντζαβίνο, φωνητικά, ηλεκτρική κιθάρα, μπουζούκι, Κάρολο Μπεράχα, μπάσο, πλήκτρα, synth και Δημήτρη Πρόκο, κλαρινέτο, νέυ, synth. Οι Dury Dava με εκρηκτική διάθεση έρχονται στη σκηνή του EXA για δύο χορταστικά λάιβ στις 16 και 17 Οκτωβρίου.
Ο τρίτος δίσκος των κυκλοφορεί από την Inner Ear στις 7 Νοεμβρίου. Άκουσε τώρα το πρώτο single "Άλλο Γι’ Άλλο" σε όλες τις πλατφόρμες. Προπαρήγγειλε το άλμπουμ στο e-shop ή στο Bandcamp της Inner Ear.
