Λίγες μέρες πριν την εμφάνισή του στη σκηνή του Αγοραφοβικού συναντήσαμε τον Κώστα Τουρνά, τον άνθρωπο που καθόρισε τον ελληνικό ροκ ήχο των 70s, τόσο μέσα από τους Poll, όσο και μέσα από την πλούσια προσωπική του δισκογραφία, και μας μίλησε για τη συμμετοχή του στο φεστιβάλ, το παρόν, το παρελθόν, το μέλλον, τις εμπνεύσεις του, τον τρόπο που βλέπει τη σύγχρονη καλλιτεχνική πραγματικότητα, τη σχέση των στίχων του με τη ραπ, τη δύναμη και τον κίνδυνο της νοσταλγίας, την ψυχοθεραπευτική επενέργεια της δημιουργίας, τις διαφορές, τη γοητεία κάθε ανήσυχου πνεύματος, την έκφραση της στιγμής, την ανάγκη για μοίρασμα, την αλλαγή, τους Poll, τις "Στιγμές", το "Άνθρωπε Αγάπα" σήμερα, το "Μιλώντας για Ανθρώπους".
- Κύριε Τουρνά καλώς ορίσατε. Μεγάλη και αναπάντεχη χαρά προκάλεσε στους περισσότερους από εμάς η ανακοίνωση του ονόματος σας ανάμεσα στους υπόλοιπους καλεσμένους του φετινού Αγοραφοβικού. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η πρόσκληση;
Πάντα ένιωθα ότι δεν ανήκω στο mainstream του ελληνικού τραγουδιού, και όσο κι αν παραξενεύτηκα στην αρχή, εκ των υστέρων κατανόησα τους λόγους.
- Τι σας έκανε να πείτε το «ναι» στη συμμετοχή σας σε ένα τόσο εναλλακτικό φεστιβάλ;
Υπήρξα "εναλλακτικός" και δεν είχα κάτι να με σταματά.
- Γνωρίζατε ή έχετε μπει στη διαδικασία να ακούσετε κάποιους από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, και, αν ναι, ποιους ξεχωρίζετε;
Δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζω την δουλειά κάποιων συμμετεχόντων, αν και σίγουρα κάτι έχω ακούσει χωρίς να το συνδυάζω άμεσα.
- Το βρίσκετε γοητευτικό να εμφανιστείτε σε έναν χώρο DIY αισθητικής και φιλοσοφίας, όπως το ΠΛΥΦΑ;
Νομίζω ότι είναι τιμητικό να σου προτείνουν να συμμετέχεις σε κάτι που δεν ακολουθεί το "τρέχον" και το ευρέως αποδεκτό.
- Το Αγοραφοβικό έστω και άτυπα έχει πολιτική διάσταση. Ελευθερία, αυτοοργάνωση, αντι-εμπορευματοποίηση. Θεωρείτε ότι η ανεξάρτητη σκηνή σήμερα συνεχίζει το πνεύμα της αντίστασης των ‘70s;
Νομίζω ότι είναι η ανάγκη που γεννιέται σε ανυπότακτα πνεύματα ανεξάρτητα από το παρελθόν. Στα χρόνια μας υπάρχουν ένα εκατομμύριο λόγοι και ανάγκη ύπαρξης της ελεύθερης έκφρασης, έξω από τα δεσμά της "αγοράς".
- Πόσο σημαντικό βρίσκετε το παρελθόν να στηρίζει το παρόν και το μέλλον;
Δυστυχώς το παρελθόν δεν μας "φέρνει" μόνο τα καλά του....Φέρνει και όλες τις αλλοιώσεις της αρχικής μας ορμής και ζητουμένων.
- Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στο να εμφανίζεστε σε ένα κοινό που ίσως δεν έχει «μεγαλώσει» μαζί σας κι έχει έρθει να ακούσει indie και hip hop;
Οι άνθρωποι είναι "ανοιχτοί" σε ό,τι δεν έχουν "εμμονοποιήσει"... Είμαι και χαρούμενος και αισιόδοξος που θα βρεθώ κοντά τους.
- Εγώ προσωπικά βρίσκω μια πολύ σημαντική ομοιότητα ανάμεσα στους στίχους σας και τη ραπ. Και τα δύο τραγουδούν τη σύγχρονή τους πραγματικότητα. Με όποια ομορφιά και όποια δυστοπία. Συμφωνείτε;
Υπάρχουν κάποιες παράλληλες αφετηρίες. Ο θυμός, η αίσθηση δικαίου, η ελπίδα, η διάκριση είναι κοινά. Η έκφραση φτάνει να υπάρχει, με όποιο τρόπο.
- Θα μπορούσε να γραφεί και να ακούγεται το "Άνθρωπε Αγάπα" σήμερα;
Το τραγούδι δεν είναι παρά μια ευχή... Σήμερα περισσότερο από ποτέ θα γεννιόταν σίγουρα, αν δεν είχε γραφτεί τότε.
- Τι αγαπάτε και τι απεχθάνεστε στο πώς γίνονται τα πράγματα σήμερα στην μουσική;
Γοητεύομαι από τα ανήσυχα πνεύματα, ανεξάρτητα από τον τρόπο έκφρασης και χαίρομαι με τις νεότερες γενιές που δεν έχουν ηττοπάθεια και παραίτηση... Εξάλλου δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι και αλλιώς. Τώρα οι δυσκολίες των σημερινών νέων μουσικών και στιχουργών είναι μεν ατέλειωτες, αλλά πότε δεν ήταν;
- Ποιο τραγούδι ανυπομονείτε να τραγουδήσετε στη σκηνή του Αγοραφοβικού;
Το "Κυρίες και Κύριοι".
- Η αλήθεια είναι ότι περιμένουμε πώς και πώς να ακούσουμε τα "Αστρόνειρα", αλλά έχουμε αγαπήσει πολύ και τα τελευταία σας άλμπουμ, Με Μια Κιθάρα και το Αθώος. Θα μπορούσατε να μοιραστείτε μαζί μας δυο λόγια για αυτά; Από ποια σκέψη ξεκίνησαν, ποια ανάγκη έκφρασης ικανοποίησαν, σε τι διαφέρει ο Κώστας Τουρνάς των δίσκων των 70s και 80s από τον Κώστα Τουρνά του 2025;
Κάθε απόπειρα δίσκου ήταν πάντα μια προσωπική μου έκφρασή της στιγμής... Ποτέ δεν αναζήτησα την επιτυχία και με "έκαιγε" το βαθύτερο "εντός" μου. Όσο, από πιο βαθιά αντλούσα, τόσο πιο κοντά βρισκόμουν με τους γύρω μου. Η μουσική και τα τραγούδια είναι "θεραπεία", λύτρωση, ταξίδι, ομολογία και πολλά ακόμα. Οι δημιουργοί είναι ακούσιοι ψυχοθεραπευτές και ψυχοθεραπευόμενοι... Αυτό επιχειρούσα και επιχειρώ από τότε που με θυμάμαι. Οι διαφορές μέσα στα χρόνια δεν είναι άλλες από "συνειδητοποίηση", εμβάθυνση, λύτρωση, ανακούφιση και μοιρασιά.
- Πότε αισθανθήκατε πρώτη φορά ότι «Εντάξει, με αυτό το τραγούδι μπορώ να αφήσω το αποτύπωμα μου στην μουσική»;
Αποτύπωμά δεν διακρίνω, παρά έντονο σε όσους βρήκαν τον εαυτό τους στα τραγούδια μου και σημαντικότερο σε όσους έτυχε (τα τραγούδια) να αλλάξουν βελτιωτικά τις πεποιθήσεις τους, μέχρι και το DNA τους.
- Υπάρχει στιγμή που αισθανθήκατε «παλιός» σε έναν καινούριο κόσμο;
Είμαι 19 πάντα. Το καινούργιο δεν είναι αυτό που αλλάζει γύρω μου, αλλά αυτό που αλλάζει μέσα μου.
- Είναι η νοσταλγία δύναμη ή παγίδα;
Η νοσταλγία είναι ένα μάταιο ταξίδι στο (χαμένο) παρελθόν. Είναι, όμως, όφελος το καταγραμμένο παρελθόν που αποκωδικοποιεί το τώρα μας. Παγίδα είναι μόνο η προσκόλληση σε αυτό.
- Αν ζούσαν ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς και ο Σταύρος Λογαρίδης, θα θέλατε ένα reunion των Poll για μια συναυλία;
Θα ήταν ευλογία...
- Υπάρχει κάποιο τραγούδι των Poll που αδικήθηκε-που δεν ακούστηκε όσο θα έπρεπε, αλλά εσείς το αγαπάτε πολύ;
"Kαι μιλώντας για ανθρώπους".
- Αν οι Poll ξεκινούσαν το 2025, μπορεί να έγραφαν rap;
Πιθανότατα... Το ραπ είναι... Ομηρική τεχνοτροπία. 13σύλλαβο. Δικό μας...
- Πώς θα περιγράφατε την μουσική του Κώστα Τουρνά σε κάποιον που δεν την γνωρίζει;
Μπαλάντες ψυχής.
- Υπάρχει κάποιο κομμάτι σας που ακόμα και σήμερα όταν το ερμηνεύετε σας συγκινεί;
Το "Στιγμές".
- Πιστεύετε ότι φεστιβάλ όπως το Αγοραφοβικό χτίζουν γέφυρες ανάμεσα στις γενιές;
Δεν ξέρω αν το πετυχαίνουν αλλά σίγουρα βοηθούν. Πού αλλού ασχολούνται με το "άλλο" ; Ο κανόνας δυστυχώς είναι η "πρωτιά" (εμπορικά πάντα) και μετά το χάος... Άδικο. Αναποτελεσματικό. Απάνθρωπο.
- Είναι η συμμετοχή σας στο Αγοραφοβικό μια πράξη συμβολική;
Στο Αγοραφοβικό κάνω ό,τι κάνω όλη μου τη ζωή. Μοιράζομαι. Ευχαριστώ τους διοργανωτές για την ευκαιρία και την πρόσκληση. Χαίρομαι που θα είμαι εκεί...
- Με τη συμμετοχή σας στο Αγοραφοβικό επιβεβαιώνετε τη ροκ φύση σας και βέβαια αυτό που αποδεικνύατε πάντα με την μουσική σας. Το ότι η μουσική δεν είναι προϊόν, αλλά πράξη. Το ότι μετριέστε όχι με κραυγές, αλλά με παρουσία. Ευχαριστούμε εκ μέρους όλων για τη συμμετοχή σας. Ανυπομονούμε να σας απολαύσουμε στη σκηνή.
Σας ευχαριστώ, ανυπομονώ και εγώ!
