Mary Lou Williams: 'Oταν το πνεύμα της jazz συναντά την ψυχή της Κυριακής

Μέσα στα χρόνια τούτο εδώ το μουσικό σημειωματάριο υπήρξε ενεργό με την αφορμή της αγάπης για την μοιρασιά και του δημόσιου βήματος που έχει. Με τα χρόνια οι σκέψεις και η μουσική βρήκαν και άλλους τρόπους πέρα των DJ sets και των εκπομπών μου. Με αποτέλεσμα πολλές φορές το Diggin' να μένει πίσω. Όχι βέβαια ότι υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο schedule αλλά τα χτυπήματα ήταν εβδομαδιαία σε σύγκριση με το σήμερα που το Diggin' είναι πια διβδομαδιαίο. Βάλε και όλα τα σόσιαλ μίντια μέσα και η ζημιά έγινε. Δεν θα σας κουράσω άλλο. Ξέρω πως όλοι οι πιστοί αυτής εδω της στήλης περιμένουν πάντα με ανοιχτές αγκαλιές την κάθε φορά και αυτό έχει σημασία.

Η αλήθεια είναι πως θα έπρεπε μετά απο ένα μήνα να επιστρέψω με κάτι πιο εξότικ αλλά τα πάντα εδώ γίνονταν και θα γίνονται βάσει αυθορμητισμού και χαράς της ανακάλυψης, κι ας καβαλάνε ο ένας δίσκος τον άλλον στην ουρά περιμένοντας. Αυτήν την εβδομάδα θυμήθηκα πως σαν σήμερα πριν από 5-6 χρόνια απέκτησα έναν πολύ όμορφο δίσκο απο την πολύ αγαπημένη μου Mary Lou Williams στο Mary Records label. Πιο συγκεκριμένα το "Mary Lou’s Mass" του 1975 με το φανταστικό ροζ εξώφυλλο με την private press αισθητική με το πρόσωπο της, ζωγραφισμένο δίπλα απο μπαλαρίνες που χορεύουν και αυτό λέει πολλά για μένα. Μεγάλη η αγάπη μου για την Mary Lou Williams επίσης να πω σε αυτό το σημείο.

Εδώ και πάλι κυριαρχεί το φανταστικό και μοναδικό στυλ της. Κάτι σαν gospel μαζί με πολύ ιδιαίτερη jazz και bop που κάποιες φορές καταλήγει να γίνεται σκληρό R&B και κάποιες άλλες folk. Ένα ακόμη άλμπουμ μετά το θρυλικό Black Christ Of The Andes που ακούγεται νεράκι με τα πάνω του και τα κάτω του. Και αφού η πρώτη εντύπωση είναι και η πιο σημαντική, βάλε ότι λατρεύω τις bossa nova, διαλέγω το πρώτο track που άκουσα απο το εν λόγω LP για να ρίξω εδώ. Ο λόγος για το "Holy, Holy, Holy". Μια super spiritual bossa με φοβερή εισαγωγή με male vocals μέχρι να μπεί ο ρυθμός, να ακολουθήσει η ίδια η Mary, το πιάνο της και μερικά μαγικά φλάουτα που απογειώνουν το 2λεπτο αυτό track κάνοντας το soulful όσο δεν πάει. Ένας ακόμα φανταστικός spiritual-intellectual jazz δίσκος για να ακούσετε ολόκληρο. Μουσική για εισαγωγή σε πρωινά και άνοιγμα νέων συννεφιασμένων εβδομάδων. Βαστάτε γερά αδέρφια.