Και τι γίνεται όταν οι διαθέσεις συντονίζονται με τον καιρό, όταν σε καναλιζάρει το 8ωρο που οδεύει προς 13ωρο, όταν οι ημέρες για να επιστρέψει ο δακτύλιος είναι τόσο λίγες ώστε να σημάνουν κι επίσημα τη νέα σεζόν; Στο Avopolis θα βρείτε το αντίβαρο για να ξαποστείλετε έστω και πρόσκαιρα τέτοιου τύπου έγνοιες, επομένως put on your dancing shoes, βγάλτε τα εμπόδια από την πίστα και βάλτε δυνατά τα παρακάτω 5 φρέσκα δισκάκια με πρόταγμα τον χορό.
A! Θυμηθείτε κι ένα παλιό χάρη στην επετειακή έκδοση που μόλις κυκλοφόρησε.
Nourished By Time - Automatic Love (XL)
Κι ενώ μπορεί να παθαίνετε ένα 80s deja vu, μεταξύ Prince και Womack & Womack, ακούγοντας το νέο δίσκο του Marcus Brown, μέσα από αυτά τα φαινομενικά αδούλευτα κι ανολοκλήρωτα demos, θα βρείτε ένα jazz, punk, indie, hip hop, electronic και R&B εκτόπισμα. Επομένως, είναι ότι πρέπει για αργόσυρτο warm up ή ως καταληκτικό λίκνισμα, χωρίς να λείπουν κι οι παραπάνω ταχύτητες (BABY BABY).
Halima - Sweet Tooth (drink sum wtr)
Μπορεί να μην πρόκειται για αμιγώς χορευτική περίπτωση, αλλά στο ντεμπούτο της βρετανονιγηριανής Halima, η βεντάλια ανοίγει μεταξύ club bangers και Afro-pop R&B. Τώρα, αν ντε και καλά, επιλέξετε να παραλείψετε τα πολλά-πολλά που σας περιορίζουν στο κλίμα του προαναφερθέντος Automatic Love, βάλτε το “Cocoa Body” και θα με θυμηθείτε.
Sophie Ellis-Bextor - Perimenopop (Decca)
Να πούμε πως δεν το ξέρει το σπορ; Ψέμματα θα πούμε, γιατί όπως και να το κάνεις το “Murder On The Dancefloor” κοντεύει ασταμάτητη 25ετια, με τη δεύτερη Tik Tok ζωή του να το καρφώνει στα charts εκ νέου το 2024. Μια χαρά τα καταφέρνει και στο Perimenopop, έχει πάντοτε και το disco στραφτάλισμα και τις Nile Rodgers ευκολίες στο τσεπάκι για να φέρει εις πέρας τη δουλειά.
Rochelle Jordan - Through The Wall (Empire)
Στο Quietus δεν την περιχαρακώνουν ως το μέλλον της R&B, την ίδια στιγμή που στο Pitchfork τη βλέπουν να περιφέρεται στο dance χάρτη μεταξύ contemporary pop, Chicago και Detroit house, αλλά και UK garage. Το βέβαιο είναι πως σε καμιά στιγμή δεν πλασάρεται ως επιφανειακή, επομένως είτε κλαμπάροντας στο “Doing It Too” είτε σπάζοντας τα bpm στο “Sweet Sensation”, η βρετανοκαναδή έχει να πει πολλά και για όλους.
Doja Cat - Vie (RCA Records)
Αν είχα τις ενστάσεις μου στην περίπτωση του πρόσφατου Tyler, the Creator, εδώ σας λέω πως η 80s synth στροφή της Doja Cat και λιγότερο πρόχειρη αποδεικνύεται (έχει βέβαια Jack Antonoff για αυτή τη δουλειά) και τελικώς περισσότερο fun ως σαχλαμάρα. Γιατί κακά τα ψέμματα, μπορεί να γελάς με τρικάκια όπως το sample του Ιππότη της Ασφάλτου στο “AAAHH MEN!”, αλλά το κέφι σου το κάνεις (κι η JADE κάνει κάτι τέτοια στο That's Showbiz Baby!, ποιος ξέρει γιατί λείπει τελικά από αυτή τη λίστα). Έτσι δεν είναι;
+
Polygon Window - Surfing On Sine Waves (Warp)
Ψευδώνυμος Aphex Twin, 32 χρόνια μετά. Είτε το ξανακούς, είτε το πετυχαίνεις για πρώτη φορά, προτιμώντας τα «εύκολα» του ή γοητευμένος από τις «γωνίες» του, ούτε τότε αλλά ούτε και τώρα μπορούσες να το περάσεις αψήφιστα. Η expanded edition της Warp είναι εδώ.
