11.Devics: Push the Heart
Είδος: Pop, Rock
Label: Bella Union
Κυκλοφορία: 8/2006



Λίγες μπάντες έχουν αυτά τα χρόνια κατορθώσει ό,τι το δίδυμο των Devics. Ιστορικό σημαντικών κυκλοφοριών, συνεπώς αξιοπρόσεκτη συνέπεια, σχεδόν καθολική αποδοχή από το indie κοινό και ένα καινούργιο δίσκο στην πιο ώριμη φάση τους.Το “Push the heart” είναι ένας δίσκος που περικλείει απίστευτες ποσότητες συναισθημάτων. Είτε αυτά προέρχονται από τις ερμηνείες και των δύο μελών, αλλά και φυσικά από την ίδια τη δομή των συνθέσεων, είτε αυτά προσθέτονται κατά ένα τρόπο σε κάθε νέα ακρόαση από τον ίδιο τον ακροατή, με τον τελευταίο να «ντύνει» δικές του στιγμές με κάθε δευτερόλεπτο της εν λόγω δουλειάς. Aρτιο στο σύνολό του, δίχως ούτε ένα ελάττωμα, αυτός εδώ ο τέταρτος δίσκος των Devics περιέχει δέκα αποσπάσματα εκ των οποίων κάτι παραπάνω από τα μισά στοιβάζονται στο μυαλό μου, σε πλήρη ισοδυναμία, για το πιο είναι το καλύτερο. Δίχως -ειλικρινά- δόσεις υπερβολής…


12. Plan B: Who Needs Actions When You Got Words
Είδος: R&B, Hip-hop
Label: 679 Recordings
Κυκλοφορία: 9/2006



Η 679 Recordings κυκλοφορεί τον πιο hot βρετανικό hip-hop δίσκο αυτή τη στιγμή, αυτή τη χρονιά και μέχρι να τον σιχαθούμε από τις συνεχείς επαναλήψεις. Υπεύθυνος είναι ένας 21χρονος (MC Ben ‘Plan B’ Drew) που γράφει, παίζει όργανα και ραπάρει για καταστάσεις που ζει στην ανατολική πλευρά του Λονδίνου (ο επόμενος "Streets";), ήτοι για την κατάσταση των συνομιλήκων του, την εξάρτηση, την παιδοφιλία, το βιασμό παρά φύσει, την κακοποίηση, τη νευρική ανορεξία, τη ζωή και το θάνατο, όσους πέθαναν, όσους είναι ακόμα εδώ - κι εσύ το ρουφάς, κάθε λέξη, κάθε δραματικό ξεστόμισμα που φέρνει στο μυαλό μόνο τις κορυφαίες στιγμές της hip-hop παραμυθίας.

Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

13.The Flaming Lips: At War With The Mystics
Είδος: Pop, Rock
Label: Warner
Κυκλοφορία: 4/2006



Φτάσαμε κιόλας στον εντέκατο δίσκο και με σιγουριά μπορούμε να πούμε πως δεν έχουμε τίποτα καινούργιο να γράψουμε για τους Flaming Lips που δεν έχουμε επαναλάβει στο παρελθόν. Δεν μας το επιτρέπουν οι ίδιοι, πως να το κάνουμε. Είναι ανεξήγητο και ονειρικά πανέμορφο αυτό που συμβαίνει με αυτή τη μπάντα. Ξεκίνησε απ’τις «ναρκω-θετημένες» πειραματικές ατασθαλείες και οδηγήθηκε με γεωμετρική πρόοδο στην καλλιτεχνική αθανασία. Το απόλυτο «δεκάρι» του “The Soft Bulletin”, το σχεδόν αριστούργημα “Yoshimi…” και τώρα ένας «πόλεμος», καθόλου όμως αιματηρός και φρικτός. Για την ακρίβεια, το αντίθετο. Ακούγοντας το “At War with the Mystics” αισθάνεσαι ότι κάποιος σε παίρνει μία γενναία αγκαλιά, ζεστή και γεμάτη ασφάλεια. Space funk, δολοφονικό rock’n’roll, κιθάρες στο τέρμα (αποτελέσματα της επιρροής του παιξίματος του War Pigs των Black Sabbath στα live), κοσμικά ειδικά εφέ, τα γνωστά ονειρικά τοπία, γερμανικές επικές συνθέσεις και ακόμα δεν είδατε τίποτα. Τα λογάκια όμως που τραγουδάει ο Coyne έχουν και αυτά εξίσου τη σημασία τους. Ακούστε προσεκτικά την οργή της μπάντας για την επανεκλογή Bush, τη σχέση των teenagers με τις Britney, Gwen και λοιπές pop-bimbo, τη σχέση του Devendra Banhart με έναν ισλαμιστή καμικάζι και φυσικά (δεν θα μπορούσε να έλειπε) το θάνατο.

Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

14.Raconteurs: Broken Boy Soldiers
Είδος: Pop, Rock
Label: Third Man
Κυκλοφορία: 5/2006



Δε μας έλειπε μάλλον άλλη μια retro rock & roll μπάντα, αλλά όταν οι δύο βασικοί της πόλοι είναι ο Jack White των White Stripes και ο Brendan Benson, με rhythm section από τους πρόσφατα αναγνωρισθέντες από ένα ευρύτερο κοινό retro garage rockers Greenhornes, τότε κάθε άλλο παρά αδιάφορος μπορείς να μείνεις.Το "Broken Boy Soldiers" είναι ο απόλυτος retro rock'n'roll δίσκος της χρονιάς με κομμάτια που θέλεις να ακούς ξανά και ξανά: όχι απλά ένας φόρος τιμής στη mod pop, την ψυχεδέλεια, το garage και τους Led Zeppelin, αλλά κυρίως η απόλυτα δημιουργική σύμπραξη δύο ανθρώπων με εμμονές, αλλά και καντάρια ταλέντου.

Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

15.Joanna Newsom: Ys
Είδος: Pop, Rock
Label: Drag City
Κυκλοφορία: 11/2006



Albini στην ηχογράφηση, Jim O’Rourke στη μίξη και Van Dyke Parks στα έγχορδα συνθέτουν all-star ομάδα συνεργατών για το δεύτερο άλμπουμ της νεαράς singer-songwriter. Κι όμως, το show είναι ολόδικό της, αφού φωνή, άρπα, full ορχήστρα και λεκτικές αλχημείες καθορίζουν ένα ιδιαίτερο σημειολογικό κώδικα όπου η παιδιάστικη αρρυθμία διαδέχεται τα μελωδικά hooks και οι μυθολογικές σχέσεις απλώνονται σε ένα ιδιόρρυθμο folk παρονομαστή που κάνει τις Kate Bush και Bjork να φαίνονται υπηρέτριες του συμβατικού. Ο διαμορφωμένος στα πέντε κομμάτια (διάρκειας 7 λεπτών το μικρότερο) νοητός μικρόκοσμος του Ys αντλεί ενέργεια τόσο από την κλασική της παιδεία, όσο και από τις folk αδυναμίες της, είναι γεμάτος με έγχορδα, τρομπέτες, πνευστά και όμποε, με τον Van Dyke Parks πραγματικά να ζωγραφίζει, έχει την ίδια πρωταγωνίστρια με την ψυχωτική και κοριτσίστικη συνάμα ερμηνεία της, είναι και αρκούντως "freak", αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι φορτωμένος τόσο ώστε να αποσπά αρνητικά την προσοχή μας. Αντιθέτως μόνο να αιθεροβατήσεις μπορείς σ' αυτό το ιδιόμορφο μουσικό σύννεφο.

Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

16.Wolf Parade: Apologies To The Queen Mary
Είδος: Pop, Rock
Label: Sub Pop / Hitch Hyke
Κυκλοφορία: 4/2006



Το “Apologies To The Queen Mary” είναι ένα τρομερό άλμπουμ, απ’ αυτά που μόλις ακούσεις έστω και ένα κομμάτι τους γυρίζεις το κεφάλι σου, στρέφεις επάνω του την προσοχή σου, και γενικώς δεν σε αφήνει αδιάφορο. Όταν συμβεί αυτό, η συνολική ακρόαση του δίσκου είναι αναπόφευκτη, δηλαδή είναι αδύνατον να σταματήσεις στη μέση ή να αφήσεις το υπόλοιπο για αύριο. Όπως ακριβώς είχε γίνει με τους Arcade Fire, σταματούσες την ακρόαση πριν ακουστεί και η τελευταία νότα του δίσκου; Αν η δική σας απάντηση είναι καταφατική στην προηγούμενη ερώτηση, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να σας αρέσει αυτός ο δίσκος (αν πάλι ναι, τότε να το κοιτάξετε το συντομότερο!). Οι υπόλοιποι οφείλετε να τρέξετε να ακούσετε αυτόν το δίσκο!

Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
17. Black Heart Procession: The spell
Είδος: Pop, Rock
Label: Touch & Go
Κυκλοφορία: 5/2006



Όταν μια μπάντα πριν τέσσερα χρόνια κυκλοφορεί ένα conceptual album - πολυσυλλεκτικό κομψοτέχνημα σαν το "Amore del Tropico" οι απαιτήσεις του ακροατή αγγίζουν το μέγιστο όριο. Το κουιντέτο από το San Diego της California δεν επαναπαύεται αλλά στέκεται απέναντί μας με ένα προκλητικά σίγουρο βλέμμα και εξακολουθεί να μας εντυπωσιάζει με την πέμπτη κυκλοφορία του. Είναι ένας συνολικά άρτιος δίσκος, δομημένος πάνω σε μια μεθυστική ατμόσφαιρα ενός ταραγμένου δειλινού που χάνεται στη θάλασσα. Ένα ταξίδι στο παρελθόν, ένα γράμμα που ποτέ δεν στάλθηκε, μια αγάπη που ποτέ δεν θα σβήσει... Μέσα στις φθινοπωρινές νύχτες που στεγνώνουν από τη βροχή, οι νότες του "The spell" στέκουν αναπάντεχα λυτρωτικές. They’ve put their "spell" on you, κι εσείς δεν έχετε παρά να υποκλιθείτε και να παραδοθείτε. Οι Black Heart Procession είναι εδώ για να σας πλημμυρίσουν με φορτισμένα συναισθήματα, έτσι όπως μόνο η δύναμη της μουσικής μπορεί.

Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

18.Ghostface Killah: Fishscale
Είδος: R&B, Hip-hop
Label: Def Jam
Κυκλοφορία: 5/2006



Αυτή είναι ίσως η καλύτερη δουλειά του από τότε και η κορυφαία hip-hop κυκλοφορία για φέτος, αν κανείς είναι διατεθειμένος να σκιπάρει μερικά άχρηστα διαλείμματα που σε αποσπούν από αυτό το μικρό αριστούργημα.Χωρίς να ανακαλύπτει τίποτα νέο, ο Ghostface Killah μαζεύει απλά τον καλύτερο εαυτό του σε ό,τι μέχρι τώρα μας είχε συνηθίσει, παραδίδοντας ένα κολλητικό άλμπουμ με σουρεαλιστική εξιστόρηση και φρέσκα τσιμπήματα σε κλασικά tracks. Η soul από τα 60s και τα 70s έχει την τιμητική της (τώρα που η μεγάλη εταιρία μπορεί να καλύψει και τα έξοδα), οι drug ιστορίες του και τα γνωστά μαθήματα ζωής δένουν μοναδικά και εσύ δεν έχεις παρά να πατήσεις ξανά και ξανά το repeat...

Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

19.Tool: 10,000 Days
Είδος: Pop, Rock
Label: Volcano/Sony-BMG
Κυκλοφορία: 5/2006



Πέντε χρόνια ήταν πολλά… Το Lateralus εντωμεταξύ παίχτηκε, ξαναπαίχτηκε, συζητήθηκε πολύ και είχε όλον τον απαραίτητο χρόνο για να αποκτήσει μυθικές διαστάσεις. Και δεν είναι ότι δεν του άξιζε, ο πήχης όμως τοποθετήθηκε πολύ ψηλά και όλοι περιμένανε από τους Tool θαύματα και μαγικά. Το 10,000 Days έγινε έτσι, αναμενόμενα, δεκτό με ιαχές ενθουσιασμού με το που κυκλοφόρησε: οι fans θα το λάτρευαν άλλωστε όπως και να είχε, ενώ όλοι οι ψαγμένοι του pop/rock στερεώματος περίμεναν από καιρό να υπερθεματίσουν σε εκστασιασμό, μπας και ξεχαστεί ότι πίσω στο 2001 δεν πήρανε χαμπάρι από Lateralus, καθώς ήταν πολύ απασχολημένοι «σνομπάροντας» συλλήβδην τον metal χώρο και πλασάροντας τους Strokes, τους White Stripes και άλλους τζιτζιφιόγκους ως τις γκρουπάρες που θα αλλάζανε τον χάρτη του rock στον 21ο αιώνα. Tο 10,000 Days διαθέτει εκείνο το minimum επιπέδου που θα περίμενε κανείς από τους Tool και είναι μια από κάθε άποψη αξιόλογη κυκλοφορία, ένα δείγμα μοντέρνου heavy metal το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να ακούσετε αν σας ενδιαφέρει ο ήχος και οι σύγχρονες κατευθύνσεις της rock οικογένειας (με την ευρεία έννοια).

Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

20.Dario Marianelli: V For Vendetta OST
Είδος: Soundtrack
Label: Αstralwerks/EMI
Κυκλοφορία: 5/2006



Εντυπωσιακό είναι σε πολλά του σημεία το soundtrack του Dario Marianelli για το film του James McTeigue, καθώς κατορθώνει να μετουσιώσει σε νότες τη ζοφερή, φουτουριστική ατμόσφαιρα της ταινίας κατά τρόπο απολαυστικό, πλάθοντας συνθέσεις αντιπροσωπευτικές των κινηματογραφικών σκηνών, ικανές συνάμα να λειτουργήσουν και ως απολύτως αυτόνομο άκουσμα. Η μουσική του Marianelli αποπνέει σκοτεινιά, κίνδυνο, σασπένς, μα και ρομαντισμό, θυμίζοντας - χωρίς να χάνεται η προσωπική σφραγίδα του συνθέτη - τόσο τα θαυμάσια scores που υπέγραφε ο Bernard Herrmann για τις ταινίες του Hitchcock, όσο και τον μυστηριώδη αισθησιασμό του Angelo Badalamenti. Χαρακτηριστικά δείγματα αποτελούν τα επιβλητικά “Remember Remember” και “Knives And Bullets (And Cannons Too)”, ο όγκος του “Lust At The Abbey” με την υποδειγματική χρήση διακριτικών Λατινικών ψαλμωδιών, η ερεβώδης κομψότητα του “The Red Diary”, καθώς και το εμβατηριακό κρεσέντο του “England Prevails”.

Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured