Tο 6ο συνεχόμενο Up The Hammers Festival πιστό στο ραντεβού του αποτέλεσε για πολλούς από εμάς για ακόμα μια φορά το σημαντικότερο συναυλιακό γεγονός στη χώρα μας. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους θα μας μείνει αξέχαστο και τους περισσότερους θα τους δούμε στη συνέχεια. Προς το παρόν θα σταθώ στην ιδιαιτέρως χαμηλή προσέλευση του κόσμου, προσπαθώντας να μην πέσω στο λούκι της γραφικότητας. Καταλαβαίνω πως φέτος δεν είχε τα ονόματα «κράχτες» (ναι ρε, τηρουμένων των αναλογιών του festival πάντα, δεν θέλουμε να γεμίσει στάδια αλλά το μικροσκοπικό An), μα συνάμα πιστεύω πως μετά από μια εξαετία συνεχούς παρουσίας με πραγματικά άψογη διοργάνωση και ονόματα-δυναμίτες, του οφείλουμε τυφλή εμπιστοσύνη και την αμέριστη υποστήριξή μας.
Και εδώ μιλάμε για υποστήριξη όχι ελεημοσύνη, που σημαίνει ότι ακόμα και αν δεν ξέρουμε όλα τα ονόματα που θα εμφανιστούν, το μεγαλύτερο μέρος του billing μας είναι γνωστό πολλούς μήνες πριν, οπότε μπορούμε να τσεκάρουμε τις πιθανές μας «ελλείψεις». Το σίγουρο είναι ότι δεν θα βγούμε χαμένοι. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι το festival θα είχε σταματήσει να υφίσταται αν δεν είχε την υποστήριξη από το εξωτερικό. Γνωρίζετε πολλά festival που γίνονται στην Ελλάδα και το 1/3 των παρευρισκόμενων να είναι μη-Έλληνες; Τέλος πάντων, σε αυτό το κείμενο δεν χωράνε μεμψιμοιρίες, μόνο θριαμβολογίες, και μόνο τέτοιες (καλά, σχεδόν) θα ακολουθήσουν από δω και πέρα…
WARM UP PARTY
Χώρος: BAT CITY, Αθήνα
Ημερομηνία: 10/03/2011
Το UTH φέτος χαρακτηρίστηκε και από αρκετές ακυρώσεις. Για όσες έγιναν σχετικά νωρίς, βρέθηκε και άξιος αντικαταστάτης. Κάτι που δυστυχώς δεν ίσχυσε για την ακύρωση τελευταίας στιγμής των AXEVYPER. Τέλος πάντων, τη βραδιά άνοιξαν οι τραγικοί SPEEDWHORE παίζοντας ένα αδιάφορο και ανέμπνευστο μίγμα thrash και speed με κάποια μοντέρνα στοιχεία. Προσπερνάμε. Συνέχεια με τους STRIKELIGHT οι οποίοι ήταν ισοπεδωτικοί όπως πάντα, με το νέο τραγούδι που ακούσαμε να δένει άψογα σε ποιότητα και ύφος με τα παλιότερα. Όσοι αγαπήσατε τους ENFORCER, δώστε και εδώ μια ευκαιρία, και θα καταλάβετε ότι καλό κλασικό heavy metal δεν είναι αποκλειστικότητα του εξωτερικού. Πίσω από το μικρόφωνο ευτυχώς γύρισε και ο παλιός τους τραγουδιστής…
Τους DEXTER WARD που εμφανίστηκαν στη συνέχεια δεν τους παρακολούθησα, αν και θα είχε ενδιαφέρον να τους ακούσω με τον τραγουδιστή των ΑΝΩΡΙΜΟΙ, λόγω απουσίας του Marco. Τη βραδιά έκλεισαν οι SACRED STEEL όπου έπαιξαν μόλις 6-7 κομμάτια. Μάλιστα το set-list δεν ήταν «εντελώς διαφορετικό» με αυτό του κυρίως Up The Hammers, όπως πιστεύαμε. Ακούσαμε τα “Wargods of Metal”, “Battle Cry” (Omen διασκευή), “Heavy Metal to the End” , “Carnage Victory” “,Metal Is War”, “Sacred Bloody Steel” και ίσως ακόμα ένα που δεν θυμάμαι. Ο ήχος του club γενικά απαίσιος, ενώ δεν ξέρω αν ήταν η ιδέα μου αλλά στους SACRED STEEL φάνηκε να χειροτερεύει ακόμα περισσότερο. Ένα club γενικά ακατάλληλο για συναυλίες. Τα καλύτερα όμως έπονται…
UP THE HAMMERS Day One
Οι WISHDOOM είναι ένα καταπληκτικό νέο ελληνικό συγκρότημα, με ήχο που συνδυάζει άψογα το επικό με το doom στοιχείο. Το πλέον κατάλληλο συγκρότημα για να ανοίξει το φεστιβάλ, λαμβάνοντας φυσικά υπ’ όψιν το ομώνυμο demo τους (Up the Hammers ντε). Ευτυχώς δεν έπαιξαν σε άδειο χώρο, που δεδομένης της ώρας ο κόσμος ήταν ικανοποιητικός. Απέδωσαν τα μέγιστα στα παλιότερα κομμάτια τους (“My Wish Your Doom”, “Zeus The Thunderer, “Up The Hammers”, “The Battle of Plataea”, “Guardians of Steel”) καθώς και ένα νέο κομμάτι (“Helepolis”) από το δίσκο τους "Helepolis", ο οποίος κυκλοφόρησε την ημέρα του UTH. Αναμένουμε με αυξημένο ενδιαφέρον…
Video: WISHDOOM - “Guardians of Steel”
Οι καναδοί SKULLFIST έχαιραν θερμότατης υποδοχής από το κοινό, και με τα άκρως συναυλιακά τους κομμάτια έβαλαν φωτιά στην ατμόσφαιρα. Με το set-list να απαρτίζεται από κομμάτια παλιά (ολόκληρο το EP τους δηλαδή), εκτελεσμένα άψογα και με την φωνή στα ίδια υψηλά επίπεδα με αυτήν που ακούμε στο CD. Νέα γεμάτα ελπίδες για την αναμενόμενη πρώτη ολοκληρωμένη τους κυκλοφορία. Nα μην ξεχάσουμε και τις διασκευές που ήρθαν να δέσουν άψογα με το party κλίμα που είχε δημιουργηθεί. Κλείνοντας έδωσαν και το μήνυμά τους: “No False Metal”!! Βέβαια μετά ακολούθησαν και τα “Lay Down The Law”( CLOVEN HOOF) και “Angel Witch”. Άσχετο: ο κιθαρίστας δεν έμοιαζε με το εξώγαμο του Χλαπάτσα;;;;
Video: SKULLFIST - “Heavier Than Metal”
Video: SKULLFIST - “Sign of the Warrior”
Έχοντας στο μυαλό ότι θα ακούσουμε ολόκληρο το “The Sign of Rage" των POWER CRUE, έναν καταπληκτικό δίσκο, ίσως ό,τι καλύτερο έχει βγει από Ελλάδα ήμουν ιδιαιτέρως ενθουσιασμένος. Η αλήθεια είναι ότι οι μετέπειτα δουλειές του συγκροτήματος δεν με ενθουσιάζουν και αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο τελικά απογοητεύτηκα από την εμφάνισή τους. Εν ολίγης δεν ακούσαμε ολόκληρο το TSOR, και στη θέση των κομματιών που έμειναν απ’ έξω, έπαιξαν δύο νέα αδιάφορα κομμάτια καθώς και ένα (νομίζω) από το “Stay Heavy”. Φυσικά όταν ακούς ύμνους όπως τα “Last Command”, “Torture, Forever” και το αξεπέραστο “Before the End”, δύσκολα μένεις ασυγκίνητος. Ακόμα και αν η φωνή που τα «ντύνει» είναι ομολογουμένως κατώτερη των προσδοκιών. Και η αλήθεια είναι ότι οι POWER CRUE ποτέ δεν είχαν τον τραγουδιστή που θα έκανε την διαφορά, τον τραγουδιστή που θα μπορούσε να σταθεί στο ίδιο υψηλό επίπεδο με τις συνθέσεις.
video: POWER CRUE - “Torture”
Με τους SORCERER είχαμε και την μεγαλύτερη έκπληξη της βραδιάς. Δεν είχα αμφιβολία ότι μουσικά τα κομμάτια θα εκτελεστούν άψογα, αλλά αυτή η απίστευτη φωνή που ακούμε στο δίσκο δεν ήξερα τι πιθανότητες υπήρχαν να διατηρείται στην ίδια κατάσταση μετά από τόσα χρόνια (δεκαετίες μάλλον) σιγής. Κι όμως όταν ξεκίνησαν με το “Born With Fear”, κάθε αμφιβολία και επιφύλαξη εξαϋλώθηκαν. Απλά απίστευτη φωνή. Με την μπάντα να χαρίζει ρίγη συγκίνησης με υπέρ έπη, αφού μόνο τέτοια έχουν, και τον κόσμο να ακολουθεί σε ένα ταξίδι σε θάλασσες αχαρτογράφητες, σε ένα ταξίδι ολέθρου… “Northern Seas” λέμε ρεεεεεε!
Eκτός από τα δυο προαναφερθέντα, άλλα κομμάτια που ακούσαμε ήταν: “The Battle”, “The Sorcerer”, “Queen in Black”, “Inquisition” και “Dark Ages”. Με χαρά ακούσαμε ότι η μπάντα είναι πλέον και επίσημα ενεργή και μάλιστα ετοιμάζουν και νέο δίσκο από τον οποίο ακούσαμε και ένα κομμάτι (“Gates of Hell”), το οποίο φάνηκε να απομακρύνεται λίγο από το ύφος του δίσκου και να έχει περισσότερες power αναφορές. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους αγαπάμε αυτό το φεστιβάλ. Η εμφάνιση των Sorcerer είναι από τους λόγους για τους οποίους το λατρεύουμε!
video: SORCERER - “Northern Seas”
video: SORCERER - “The Sorcerer”
Μετά την ισοπέδωση των Sorcerer, έρχονται οι SACRED STEEL να αποτελειώσουν ότι έμεινε όρθιο και ύστερα να χορέψουν πάνω στις στάχτες. Όπως είχε ανακοινωθεί ακούσαμε ολόκληρο το “Wargods of Metal”, τον κατά τη προσωπική μου άποψη καλύτερό τους δίσκο, σε εκτελέσεις που έσφυζαν σε πάθος και έκαναν τα κομμάτια να ακούγονται ακόμα καλύτερα από τις studio εκτελέσεις τους. Ναι, καλύτερα, γιατί αυτή η μουσική είναι φτιαγμένη να ακούγεται ζωντανά, εκεί που μπορείς να την νιώσεις στο έπακρο.
Εκτός από τον συγκεκριμένο δίσκο ακούσαμε και άλλα κλασικά κομμάτια μεταξύ των οποίων τα “Sacred Bloody Steel”, “Metal Reigns Supreme”, “Hammer of Destruction”, “Lust for Blood”. Η συγκεκριμένη εμφάνισή τους ήταν κλάσεις ανώτερη από αυτήν της προηγούμενης μέρας και δεν νομίζω να έφταιγε μόνο το ότι όλοι ήταν «λιώματα» όπως, χαρακτηριστικά, είπε ο Gerrit. Για την ακρίβεια μάλλον ήταν η καλύτερη και πιο παθιασμένη τους εμφάνιση που έχω παρακολουθήσει.
video: SACRED STEEL - “Heavy Metal to the End”
video: SACRED STEEL - “Tonight the Witches Ride”
video: SACRED STEEL - “Wargods of Metal”
Οι SOLSTICE ήταν το μεγαλύτερο ερωτηματικό. Ευτυχώς τελικά δεν ακύρωσαν και τη θέση πίσω από το μικρόφωνο πήρε ο Felipe Plaza (PROCESSION), τουλάχιστον προσωρινά. Σε θέμα φωνής δεν είχα θέσει και πολύ ψηλά τον πήχη, αφού οι τραγουδιστές τους έχουν ημερομηνία λήξης και μάλιστα μικρής διάρκειας…
Το “New Dark Age ” είναι ένας μεγαλειώδης δίσκος και αναβλύζει ένα μοναδικό επικό συναίσθημα, το οποίο οφείλει πάρα πολλά στη ιδιαίτερη φωνή του Morris Ingram. Είναι ένας δίσκος ο οποίος, όμως, δεν ενδείκνυται για live εμφανίσεις, πόσο μάλλον και με διαφορετική φωνή. Παρ’ όλα αυτά ο Felipe στάθηκε αξιοπρεπέστατος, δεδομένου μάλιστα και του ιδιαιτέρως μικρού διαστήματος μέσα στο οποίο έπρεπε να μάθει τα κομμάτια. Όπως καταλάβατε ακούσαμε αποκλειστικά κομμάτια από τον εν λόγω δίσκο (“Cromlech”, “Cimmerian Codex”, “New Dark Age I & II”), συν ένα καινούργιο αρκετά συμπαθητικό, το “I Am The Hunter”. Γενικώς δεν θα έλεγα ότι ήταν κακοί, αλλά δεν με ενθουσίασαν κι όλας.
video: SOLSTICE - “New Dark Age II Legion XIII”
Από τους JAGUAR περίμενα πολλά και ο κυριότερος λόγος για τον οποίο είχα «επενδύσει» σε αυτούς ήταν ο δίσκος που κυκλοφόρησαν το 2003 (“Run Ragged”) ο οποίος δείχνει τη διάθεσή τους να παίξουν το NWOBHM τους ακριβώς όπως το αγαπήσαμε μέσα από τον πρώτο τους κυρίως δίσκο. Τελικά εισέπραξα(-με) ακόμα περισσότερα… Μια εμφάνιση δυναμίτης, με έναν frontman που παρά τα χρονάκια του δεν στάθηκε στιγμή ακίνητος, πολλές φορές χοροπηδώντας με το μικρόφωνο-τραμπολίνο(!!!) του, και όλα αυτά χωρίς να χάνει νότα.
Φυσικά και η υπόλοιπη μπάντα ήταν εξαιρετική, αποδίδοντας τα μέγιστα βγάζοντας ένα εξαιρετικό ήχο, με αυτόν τον «retro» αέρα των 80’s και με την κιθάρα να γεμίζει τη θέση και δεύτερου κιθαρίστα. Και από set-list; Ονειρικό: “Run Ragged”, “Gulf War Syndrome”, “Battlecry”, “Out of Luck”, “Master Game”, “The Fox”, “Prisoner”, “Ain't No Fantasy”, “No Change Given”, “Rawdeal”, “War Machine”, “Axe Crazy” (στο οποίο το μισό club βρέθηκε στη σκηνή), “Back Street Woman”, “Dutch Connection” και “Run for Your Life”. Όχι, τι άλλο να ζητήσεις;
video: JAGUAR - “Axe Crazy”
video: JAGUAR - “Back Street Woman”
video: JAGUAR - “Dutch Connection”
video: JAGUAR - “Out Of Luck”
video: JAGUAR - “Prisoner”
video: JAGUAR - “Rawdeal”
video: JAGUAR - “Run For Your Life”
video: JAGUAR - “Run Ragged”
video: JAGUAR - “The Fox”
video: JAGUAR - “War Machine”
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΜΕΡΑΣ
Εξαιρετική μέρα σε ένα απογοητευτικά μισοάδειο An, και με τον ήχο σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, με μικρές αυξομειώσεις. Άψογη διοργάνωση με τη συναυλία να ξεκινάει με ακρίβεια λεπτού και ο μόνος λόγος που τελείωσε λίγο αργότερα από το προγραμματισμένο, να είναι η μικρή παράταση του set ορισμένων συγκροτημάτων, τέλεια δηλαδή!
