Υποθέτω ότι οι οπαδοί της power metal σκηνής στην Ελλάδα θα πρέπει να είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι. Οι περισσότερες μπάντες του είδους και στην Ευρώπη και στην Αμερική τα έχουν καλά μεταξύ τους και συχνά πυκνά δημιουργούν πολύ ωραία πακέτα, που δεν παραλείπουν να επισκεφθούν τη χώρα μας. Σίγουρα έχουν και το ανάλογο αντίκρισμα εδώ, αλλιώς δεν νομίζω να έβαζαν πάντα την Ελλάδα στη λίστα του tour τους. Το αντίκρισμα συνήθως μεταφράζεται σε ‘’sold out’’, πράγμα που συνέβη, στην Αθήνα τουλάχιστον, και με τους αγαπημένους του ελληνικού κοινού HELLOWEEN που περιόδευαν με τους Φιλανδούς STRATOVARIUS. Ένα γεμάτο Fuzz club περίμενε με ανυπομονησία και από νωρίς την εμφάνισή τους.
Γύρω στις 20.00 και σύμφωνα με το πρόγραμμα, το τρίτο group της ημέρας, οι Σουηδοί AVATAR κάνουν την εμφάνιση τους στη σκηνή του Fuzz. Δυστυχώς η διοργάνωση φρόντισε να μας θυμίσει από την αρχή ότι βρισκόμαστε στην Ελλάδα και έτσι παρακολουθήσαμε σχεδόν 10 λεπτά AVATAR χωρίς τον παραμικρό φωτισμό επί σκηνής. Ήταν κάπου εκεί στο δεύτερο κομμάτι τους που κάποιος θυμήθηκε να προσθέσει και φωτισμό στην εμφάνισή τους. Όσο για τον ήχο να μην τα λέμε συνέχεια. Άθλιος στην αρχή, βελτιωμένος στη συνέχεια, αλλά όχι αυτό που θα περιμέναμε ώστε να μπορούμε να ευχαριστηθούμε μία συναυλία. Και δυστυχώς τα παραπάνω συμπεράσματα δεν είναι μόνο δικά μου. Μακάρι μόνο εγώ να ήμουν ο εμπαθής. Η πλειοψηφία συμφωνεί και επαυξάνει. Αλλά ας πάμε στα του σχολιασμού των νεαρών Σουηδών, γιατί το καίριο πάντα ερώτημα ‘’Πότε θα βρεθεί ένας σωστός ηχολήπτης στην Ελλάδα;’’ δεν βλέπω να βρίσκει απάντηση σύντομα. Δυναμισμό έχουν, σκηνική παρουσία έχουν, πάθος έχουν και σίγουρα και το απαραίτητο εφέ, όμως κάτι λείπει. Δεν ξέρω τι μπορεί να είναι, αλλά δεν με άφησαν ικανοποιημένο. Ίσως επειδή δεν είχα προηγούμενη επαφή με την μουσική τους. Πάντως ξεχώρισα και μου έμεινε το κομμάτι ‘’Pigfucker’’, κυρίως για τον τίτλο του.
 |
Είχε έρθει όμως η ώρα για να δούμε τον κύριο Timo Kotipelto και την παρέα του. Μπορεί να φέρουν το βαρύ όνομα STRATOVARIUS, αλλά σε τίποτα δεν θυμίζουν τις παλαιότερες δόξες. Δυστυχώς η απουσία του Timo Tolkki είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, όσο κι αν ο νέος κιθαρίστας το κατέχει το άθλημα. Θα δώσω ελαφρυντικά στα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισαν τον τελευταίο καιρό και ο Kotipelto και ο drummer Jorg Michael, αλλά όπως και το καλοκαίρι στο Wacken Open Air festival, έτσι και τώρα με άφησαν φανερά απογοητευμένο. Να είναι πάντα καλά οι άνθρωποι πάνω από όλα, όμως αν θέλουν να περιοδεύουν με το όνομα που τόσο απλόχερα τους παραχώρησε ο ευτραφής κύριος Tolkki, πρέπει να βελτιωθούν αρκετά σε απόδοση και σκηνική παρουσία. Την παρτίδα σώζουν οι μουσικές ικανότητες όλων των μελών, καθώς και τα πάντα κλασικά κομμάτια που επιλέγουν να πλαισιώσουν το set τους. Και αν δεν είχαμε την πώρωση στο ‘’Hunting High And Low’’, την έκσταση στα ‘’Paradise’’ και ‘’Black Diamond’’ και την ανατριχίλα στο ‘’Forever’’, τότε σίγουρα θα μιλάγαμε για την μεγάλη απογοήτευση της βραδιάς και την πλήρη απομυθοποίηση ενός μεγάλου συγκροτήματος. Σίγουρα όμως αν δεν προσέξουν, δεν θα το αποφύγουν.
 |
Stratovarius Set List:
‘’Hunting High And Low’’
‘’Speed Of Light’’
‘’Stratosphere’’
‘’Paradise’’
‘’Phoenix’’
‘’Bass Solo’’
‘’Guitar Solo’’
‘’The Kiss Of Judas’’
‘’Forever’’
‘’Twilight Symphony’’
‘’Keyboard Solo’’
‘’Black Diamond’’
Τα ψέματα όμως τελείωσαν και το κυρίως πιάτο ήταν έτοιμο για σερβίρισμα. Το κοινό ανυπομονεί και η εισαγωγική κομματάρα ‘’For Those About To Rock’’ των AC DC μοιάζει αιώνας ακόμα και για τους οπαδούς των Αυστραλών. Κανόνια, η εισαγωγή του ‘’Who Is Mr Madman?’’ και είσοδος για έναν από τους μύθους του γερμανικού power, που με το καλημέρα έχουν μία ερώτηση να μας θέσουν. Απλά και όμορφα ρωτούν: ‘’Are You Metal?’’ και το όχι και τόσο καλό κομμάτι από το νέο τους δίσκο, που είναι όμως hit, δίνει το έναυσμα για ένα δίωρο περίπου σε ξέφρενους HELLOWEEN ρυθμούς. Το παράπονο των περισσοτέρων είναι πως για το set τους έχουν επιλέξει κυρίως κομμάτια από την πιο πρόσφατη δουλειά τους και από τα δύο Keeper. Αυτό το γεγονός άφησε τα υπόλοιπα album να εκπροσωπούνται μόνο από 3 συνθέσεις. Παρά τις όποιες γκρίνιες όμως, κάνεις εκ των υστέρων δεν εξέφρασε δυσαρέσκεια για το παραπάνω γεγονός. Πολύ απλά γιατί όλοι πάντα περνούν καλά με τα κλασικά HELLOWEEN κομμάτια και κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Ξέρουν τι κάνουν οι ‘’Κολοκύθες’’.
Μέχρι όμως να φτάσουμε στα κομμάτια που έκαναν γνωστούς τους Γερμανούς, είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και κάποια άλλα που δεν τα βλέπεις live κάθε μέρα. Μερικά από αυτά ήταν τα ‘’Steel Tormentor’’, ‘’A Handful Of Pain’’ και το πολύ καλό ‘’World Of Fantasy’’ από το πιο πρόσφατο album, ‘’7 Sinners’’. Φυσικά δεν έλειψε και η καθιερωμένη πλέον μπαλάντα, που παραδόξως δεν ήταν το ‘’A Tale That Wasn’t Right’’, αλλά το ‘’Forever And One (Neverland)’’, όπου και είδαμε τους Sascha Gerstner και Andi Deris καθιστούς με ακουστικές κιθάρες να το αποδίδουν όπως του αρμόζει. Κατά τα άλλα είδαμε έναν κουρεμένο Dani Loble πίσω από τα drums, τον κλασικό πλακατζή και γκομενιάρη Markus Grosskopf στο μπάσο και τον άνθρωπο-γκριμάτσα Michael Weikath να ταλαιπωρεί ευχάριστα την κιθάρα του. Οι κουβέντες για την φωνή και την απόδοση του Deris είναι περιττές. Ο άνθρωπος είναι ένας καταπληκτικός front man και interactive καλλιτέχνης που έχει την ατυχία να παίζει σε ένα συγκρότημα που έχουν μεγαλουργήσει οι κύριοι Kiske και Hansen. Οι συγκρίσεις μερικές φορές είναι αναπόφευκτες, αλλά και ανούσιες.
 |
Σε κάποια στιγμή λάβαμε την πολύ απλή εξήγηση σε απλά μα(σ)ηματικά. Ολόκληρα τα ‘’Keeper Of The Seven Keys’’, ‘’The King For A 1000 Years’’ και ‘’Halloween’’ = 45 λεπτά. Ένα medley των παραπάνω =15 λεπτά. Προσωπικά, από το να μην ακούσω κάποιο από τα προαναφερθέντα έπη, προτιμούσα την λύση του medley. Και αυτό το ονειρικό 15λεπτο με μετέφερε πλήρως στην εποχή της Keeper τριλογίας. Όσο έπρεπε από το κάθε κομμάτι και το αποτέλεσμα ικανοποιεί από το να χάναμε 5-6 κομμάτια για να ακούσουμε αυτά τα τρία ολόκληρα. Ακολούθησε το λατρεμένο ‘’I Want Out’’ και το ανάλογο παιχνίδι με το κοινό για να μας αφήσουν για πρώτη φορά.
Παρακολουθήσαμε δύο encore, προς πολλαπλούς οργασμούς του πλήθους, με κομμάτια δυναμίτες που ακούν στα ονόματα ‘’Ride The Sky’’, ‘’Future World’’ και το πάντα κλασικό ‘’Dr Stein’’ για τελείωμα. Εδώ αξίζει να αναφέρω ότι υπήρχαν 4 άτομα ντυμένα τρελογιατροί Stein, τα οποία ήλπιζαν, σύμφωνα με attraction που γίνεται σε κάθε χώρα, να ανέβουν στο εν λόγω κομμάτι στη σκηνή μαζί με τους HELLOWEEN. Αυτό όμως δεν συνέβη ποτέ και όπως έμαθα αργότερα, η δικαιολογία αφορούσε στο μικρό εμβαδόν της σκηνής του Fuzz. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Εν κατακλείδι παρακολουθήσαμε 2 ώρες γεμάτες από κομμάτια που αγαπάμε, συμμετοχή του κόσμου και την έκδηλη χαρά του συγκροτήματος για την αποδοχή που απολάμβανε. Όλα βασικά συστατικά της επιτυχίας μίας metal και όχι μόνο συναυλίας. Αν μη τι άλλο οι HELLOWEEN ξέρουν πώς να το πετύχουν αυτό και παρά τις επικρίσεις, έκλεισαν για μία ακόμη φορά πολλά στόματα. Σίγουρα θα μπορούσαν να παραλείψουν κάποια solo και να προσθέσουν κάποιο σκετσάκι όπως την προηγούμενη φορά ή κάποιο ακόμα κομμάτι, αλλά θα κινδύνευαν να χαρακτηριστούν ως στυγνοί επαγγελματίες. Και για μία μπάντα που έχει χαρακτηριστεί ως και happy metal, αυτό δεν θα ήταν πρέπον. Και το 2007 και τώρα έκλεψαν την παράσταση και είμαι σίγουρος πως και την επόμενη φορά θα το κάνουν.
 |
Helloween Set List:
‘’Are You Metal?’’
‘’Eagle Fly Free’’
‘’March Of Time’’
‘’Guitar Solo’’
‘’Where The Sinners Go’’
‘’World Of Fantasy’’
‘’Drum Solo’’
‘’I'm Alive’’
‘’Steel Tormentor’’
‘’Forever And One (Neverland)’’
‘’A Handful Of Pain’’
‘’Keeper Of The Seven Keys/The King For A 1000 Years/Halloween’’
‘’I Want Out’’
Encore 1:
‘’Ride The Sky’’
‘’Future World’’
Encore 2:
‘’Dr. Stein’’
