Κάπου ανάμεσα στο σήμερα και στην εφηβεία μας, εκεί όπου οι αναμνήσεις μυρίζουν νύχτα και μαύρο eyeliner, έφτασε μια όμορφη ανακοίνωση να ταράξει το σύμπαν των μελαγχολικών καρδιών μας: Οι Cure επιστρέφουν στην Αθήνα.
Δεν χρειάστηκε τίποτε παραπάνω από λίγες λέξεις στο δελτίο του Ejekt Festival για να ξυπνήσουν οι παλιοί έρωτες, οι φίλοι που χάθηκαν στον χρόνο, οι καλοκαιρινές νύχτες που μοιάζαν ατελείωτες όσο το Disintegration.
15 Ιουλίου 2026: η ημερομηνία γράφτηκε σε ημερολόγια, σε post-it στο ψυγείο, βαθιά σε υποσχέσεις του τύπου «θα πάμε μαζί». Ο Robert Smith, σαν φάντασμα που αρνείται πεισματικά να γεράσει, θα σταθεί ξανά μπροστά μας για να ψιθυρίσει ότι η μελαγχολία μπορεί να είναι και γιορτή.
Και κάπου εκεί, μέσα στην ηλεκτρική ζέστη του καλοκαιριού, θα καταλάβουμε το αυτονόητο: ότι μερικές μπάντες είναι κομμάτια του σώματός μας που επιστρέφουν για να μας θυμίσουν ποιοι υπήρξαμε.
