Kansas City, δεκαετία του ’90. Σε κάποιο λύκειο της πολιτείας των ηλιοτρόπιων τρία αγόρια σχηματίζουν μια κλασική μαθητική μπάντα με χαμηλό προσδόκιμο ζωής, τους Kingpin. Ένα τέταρτο αγόρι γράφει τραγούδια και παίζει σε μια παρόμοια μπάντα, τους Secret Decoder Ring. Οι δύο μπάντες διαλύονται όπως ήταν γραφτό και τα τέσσερα αγόρια, οι Ryan Pope, Rob Pope, Jim Suptic και Matt Pryor ανταμώνουν μια μέρα του Οκτωβρίου του 1995 υπό ένα νέο σχήμα τους Suburban Get Up Kids που γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες Get Up Kids. Οι Get Up Kids γίνονται επίσης με συνοπτικές διαδικασίες τα νέα hot παιδιά της ακμάζουσας τοπικής underground σκηνής. Το ένα επτάιντσο φέρνει το άλλο και όλα μαζί τους φέρνουν στο κατώφλι της Doghouse Records και μια επιταγή 4.000 δολαρίων για το πρώτο τους album.
To Four Minute Mile κυκλοφορεί το 1997 με παραγωγό τον Bob Weston των Shellac, η μπάντα βγαίνει για την πρώτη της μεγάλη περιοδεία μαζί με τους Braid, o τότε ντράμερ των Coalesce, James Dewees ενθουσιάζεται μαζί τους και τους προσφέρει συνεργασία. Πολλές αξιόλογες μπάντες του underground στερεώματος εγγράφονται στο name dropping που τους περιστοιχίζει και όλες οι κραταιές ανεξάρτητες δισκογραφικές της εποχής τους πολιορκούν. Geffen, Sub Pop, Mojo. H επιλογή της Mojo ναυαγεί πριν καν αρχίσει και ο κλήρος πέφτει στην καλιφορνέζικη πολυσυλλεκτική Vagrant Records του Rich Egan. O James Dewees γίνεται μέλος πλήρους απασχόλησης και τον Σεπτέμβριο του 1999 κυκλοφορεί το δεύτερο album της μπάντας Something to Write Home About γεμάτο με το αυθεντικό συναίσθημα μιας παρέας παιδιών με home nostalgia που προσπαθούν να βγάλουν άκρη με τον κόσμο της μουσικής βιομηχανίας σε μια μεγάλη πόλη. Το album μπήκε αμέσως σε τροχιά για την κατηγορία «album – σταθμός». Σημάδεψε μια ολόκληρη σκηνή, αυτή των δευτεροκυματικών emo πάνκηδων και συναφών ροκ indie kids στο γύρισμα της χιλιετίας, καθιέρωσε τους Get Up Kids και εκτόξευσε την Vagrant Records στην κορυφή των indie labels πολύ πιο γρήγορα και πολύ πιο ψηλά από ό, τι ενδεχομένως θα είχε συμβεί χωρίς αυτόν τον δίσκο.
Στις δυόμισι δεκαετίες από την κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ-ορόσημο τα τέσσερα βασικά μέλη των Get Up Kids - Matt Pryor, Jim Suptic, Rob Pope και Ryan Pope - έχουν εξερευνήσει παράλληλες δουλειές, έχουν ηγηθεί σόλο εγχειρημάτων και έχουν συμμετάσχει σε συγκροτήματα υψηλού προφίλ. Έχουν ξεκινήσει επιχειρήσεις και έχουν δημιουργήσει οικογένειες. Παρόλα αυτά, αν τους συναντήσει κάποιος στους δρόμους του Lawrence του Κάνσας, θα διαπιστώσει ότι ο καθένας έχει διατηρήσει αυθεντικότητα που χαίρονταν οι πρώτοι οπαδοί όταν στέκονταν σε απόσταση αναπνοής από τις συναυλίες τους στα ντόπια υπόγεια πριν την εκτόξευση του συγκροτήματος.
Αυτή η αυθεντικότητα και η πίστη στην μπάντα οδηγούσαν πάντα τους Get Up Kids πίσω στους Get Up Kids μετά από κάθε μικρό ή μεγάλο διάλειμμα τους. Πίνοντας μια μπίρα στο When We Were Young Festival το 2017 η αρχική σύνθεση της μπάντας αποφάσισε να ξανακάνει το συγκρότημα «δουλειά πλήρους απασχόλησης». Αποτέλεσμα αυτής της απόφασης ένα εκρηκτικό σερί από live shows σε όλον τον κόσμο που απέδειξε και αποδεικνύει το βάθος του αποτυπώματος της μπάντας και το album Problems σε παραγωγή του Peter Katis (Kurt Vile, The National) που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και σηματοδότησε, όπως γράφτηκε στο Stereogum, την Get Up Kids 2.0 εποχή.
Για αυτήν την εποχή αλλά και τις early days τους μας μιλάει μια παρέα που έχει βρει το μυστικό να μένει παρέα λίγο πριν ένα από αυτά τα ηλεκτρισμένα live τους στο An Club την Πέμπτη 22 Μαΐου.
Punk και Μεσοδυτικές Πολιτείες. Επηρέασε η εντοπιότητά σας τον ήχο σας και τον τρόπο που ξεκινήσατε και υπάρχετε ως μπάντα;
Τον επηρέασε ναι, ως προς το ότι, γεωγραφικά, επηρεαστήκαμε από όσα γίνονταν μουσικά στην punk σκηνή και στις δύο ακτές – μαζί φυσικά και από τις τοπικές μπάντες.
Η ιστορία σας διέπεται από ισχυρά στοιχεία ανθεκτικότητας. Από πού πηγάζει αυτή η αντοχή σας στον χρόνο και στις αλλαγές των συνθηκών;
Ίσως από το που ερχόμαστε – αλλά σίγουρα έπαιξε μεγάλο ρόλο το γεγονός ότι είμαστε παιδικοί φίλοι. Αυτό μας βοήθησε να ξεπεράσουμε πολλές δύσκολες στιγμές.
Είχατε πράγματι πολλές δύσκολες στιγμές και ως μπάντα, αρκετά διαλείμματα και παύσεις. Όμως πάντα οι επανενώσεις σας δεν ήταν απλώς προϊόν νοσταλγίας, επιστρέφατε με νέο υλικό. Έτσι και μετά το 2017 με το σερί live και το album Problems το 2019. Τι θελήσατε να εκφράσετε ή και να αποδείξετε με αυτήν την επιστροφή;
Θέλαμε να φτιάξουμε τον πιο Get Up Kids δίσκο που θα μπορούσαμε. Είναι ένα τέλειο μείγμα όλων των προηγούμενων albums μας οπότε νομίζουμε το πετύχαμε. Είναι ο πιο Get Up Kids ήχος ενός Get Up Kids album.
Αν έπρεπε να διαλέξετε μόνο ένα τραγούδι από τον κατάλογό σας που συλλαμβάνει το Get Up Kids πνεύμα αλλά και το ποιοι είναι οι Get Up Kids σήμερα ποιο θα ήταν αυτό; Υποθέτω κάτι από το Problems album;
Ναι, το “Salina” από το Problems. Ένα σπουδαίο τραγούδι που έγραψε ο Matt (σ.σ. Matt Pryor) το οποίο όλη η μπάντα το πήγε ένα βήμα παραπέρα. Ένα καθαρόαιμο Get Up Kids τραγούδι.
Έχει διαφορές η διαδικασία σύνθεσης και ηχογράφησης ενός album τώρα σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες όταν ήσασταν νεότεροι και διερευνούσατε ακόμα την καλλιτεχνική σας ταυτότητα; Υπάρχει η ίδια αίσθηση του επείγοντος ή έχει μετασχηματιστεί σε κάτι άλλο;
Είναι κατά κάποιους τρόπους πιο δύσκολο. Ερχόμαστε όλοι πια από διαφορετικά σημεία. Στο τέλος βέβαια οι διαφορές μας είναι που διαμορφώνουν τον ήχο μας. Από την άλλη θα ευχόμασταν μερικές φορές να υπάρχει μια μεγαλύτερη αίσθηση του επείγοντος (γέλια).
Σας έχουν χαρακτηρίσει ως μια μπάντα – θεμέλιο, με όρους επιδραστικότητας, για την emo – indie σκηνή. Πώς νιώθετε κοιτώντας πίσω εκείνες τις μέρες που αυτή η σκηνή άκμαζε και πώς βλέπετε την αντανάκλασή τους στο παρόν;
Τις κοιτάζουμε με στοργή. Έχουμε παίξει σε κάθε punk υπόγειο από τη Φιλαδέλφεια μέχρι το Λος Άντζελες, κι από εκεί μέχρι καταλήψεις στην Ελβετία. Όταν είσαι νέος όλα είναι καινούρια και ενδιαφέροντα. Ήταν κάποιες από τις καλύτερες ημέρες της ζωής μας.
Πιστεύετε ότι αυτή η σκηνή μπορεί να τρεντάρει ξανά; Βλέπετε απόηχους εκείνης της εποχής στη δουλειά και στην αισθητική νέων καλλιτεχνών;
Όσο υπάρχουν οργισμένα νιάτα με κιθάρες και ντραμς θα υπάρχει punk rock. H punk και emo κουλτούρα έχουν αποκοπεί τόσο πολύ από το κυρίαρχο μουσικό ρεύμα αυτή τη στιγμή που πιστεύουμε ότι μια αναζωπύρωση βρίσκεται καθ΄οδόν. Ειδικά αν λάβουμε υπόψιν το παγκόσμιο πολιτικό κλίμα. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα για τα οποία πρέπει να νιώθουμε οργισμένοι.
Τι είναι αυτό που μαθαίνεις μετά από 25+ χρόνια σε μια μπάντα που δεν σου λέει κανείς όταν ξεκινάς;
Ότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, στο τέλος της ημέρας είναι δουλειά, είναι business. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη μουσική βιομηχανία που θα σε χρησιμοποιήσουν, θα σε ξεζουμίσουν και μετά θα σε φτύσουν. Δεν έχουν να κάνουν όλα με την τέχνη. Ακόμα και στις underground σκηνές.
Ποιον μύθο της μουσικής βιομηχανίας θα θέλατε να καταρρίψετε για τους νεότερους μουσικούς και συγκροτήματα;
Ότι μπορείς ακόμα να βιοποριστείς από τη μουσική (γέλια). Γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τις μπάντες. Εμείς σταθήκαμε πολύ τυχεροί. Αλλά ίσως στο τέλος το γεγονός ότι γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κερδίσεις τα προς το ζην από τη μουσική θα σημάνει ότι όσοι επιμείνουν στο να κάνουν μουσική και τέχνη θα το κάνουν όλο και περισσότερο για τους σωστούς λόγους.
Τελικά, μετά από όσα μάθατε και ζήσατε όλα αυτά τα χρόνια, τι είναι αυτό που σας κάνει να λέτε ακόμα ναι σε αυτήν την μπάντα;
Είμαστε οι καλύτεροι φίλοι. Είμαστε οικογένεια, αναπόσπαστο κομμάτι ο ένας του άλλου.
Δυόμισι δεκαετίες από την κυκλοφορία του άλμπουμ-ορόσημο Something to Write Home About, οι The Get Up Kids ανεβαίνουν την Πέμπτη 22 Μαΐου στη σκηνή του AN Club και παίζουν τον δίσκο στην ολότητά του. Opening act: Bipolia. Περισσότερα εδώ.
