Οι Naxatras έχουν περάσει πάνω από μια δεκαετία διαμορφώνοντας μια ξεχωριστή παρουσία στη σκηνή του hard psych. Με τέσσερα άλμπουμ που έχουν αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές, έχουν εξελιχθεί από ένα συγκρότημα που βασιζόταν κυρίως στον αυτοσχεδιασμό σε ένα σχήμα που ισορροπεί ανάμεσα στη σπιρτάδα της στιγμής και τη σκόπιμη καλλιτεχνική δημιουργία. Αυτή η μεταμόρφωση είναι το φυσικό αποτέλεσμα πολλών περιοδειών, καλλιτεχνικής εξερεύνησης και αδιάκοπης αφοσίωσης στον μοναδικό τους ήχο μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια.
Λίγο πριν την εμφάνισή των Naxatras στο Beer Music Fest το Σάββατο 31 Μαΐου στο Παλιό Αμαξοστάσιο ΟΣΥ, οι Naxatras μας ξεναγούν στα κομμάτια του νέου τους άλμπουμ με τίτλο "V", το οποίο σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία τους, επαναβεβαιώνοντας τη θέση τους ως ένα από τα πιο οραματικά σχήματα στο τοπίο του progressive rock.
1. "Celestial Gaze"
Η ιστορία ξεκινάει με μία αφήγηση του Spacekeeper, του κεντρικού χαρακτήρα, σε πρώτο πρόσωπο, κάποια χρόνια μετά τα γεγονότα του άλμπουμ. Μέσα στο Citadel, το συμβιωτικό κτίσμα – διαστημόπλοιό του, ο Spacekeeper προσεγγίζει τον κόσμο του Narahmon. Έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας μια αποστολή από τη θεά Numenia. Το ‘V’ είναι prequel του ‘IV’ και βγάζει κάπως νόημα το πρώτο κομμάτι να είναι πιο κοντά στο 70’s prog του προηγούμενο άλμπουμ μας, σίγουρα υπάρχει μέσα το DNA των Eloy.
2. "Spacekeeper"
Το πρώτο riff που γράφτηκε όταν ξεκινήσαμε να δουλεύουμε για το άλμπουμ. Ακούγαμε Ozric Tentacles εκείνη τη μέρα στο αμάξι και μπήκαμε σε mood. Είναι το theme του κεντρικού χαρακτήρα της ιστορίας και συμπεριλαμβάνει πολλά στοιχεία του άλμπουμ, κρουστά, πνευστά, έγχορδα και synths. Βρίσκεται κάπου μεταξύ της heavy ψυχεδέλειας των προηγούμενων άλμπουμ και της ανατολίτικης γκρούβας του καινούργιου.
3. "Numenia"
Η ιδέα για το Numenia έχει περάσει 40 κύματα. Ενώ οι βασικές ιδέες βγήκαν πηγαία, αλλάζαμε τη φόρμα, το tempo, τη μπασογραμμή, τους στίχους και τη φωνητική γραμμή μέχρι την τελευταία στιγμή. Για το ρεφρέν και τα βιολιά κατασταλάξαμε στην ηχογράφηση. Από την αρχή μου φαινόταν πως από το κομμάτι αναβλύζει μια θηλυκή, μυστηριακή ενέργεια, γι’ αυτό και μιλάει για τη Numenia, τη θεά του φεγγαριού στην ιστορία του δίσκου. Το βίντεο κλιπ γυρίστηκε στη Λήμνο, κάναμε γύρισμα νύχτα με πανσέληνο στην έρημο στις Αμμοθίνες.
4. "Utopian Structures"
Το τελευταίο κομμάτι που γράψαμε, θέλαμε ένα ακόμα για να συμπληρώσουμε το δίσκο και απλά κάναμε το ένα jam μετά το άλλο μέχρι κάτι να μας «κάτσει». Έπαιζα μια ατμοσφαιρική συγχορδία σε ένα καινούργιο Virus synth που πήραμε και ο Κώστας στα drums μπήκε σε μια liquid drum ‘n’ bass γκρούβα. Το δεύτερο μέρος έγινε dub, κάτι που θέλαμε να κάνουμε καιρό τώρα. Είναι ένα κομμάτι πολύ ηλεκτρονικό και καθόλου κιθαριστικό, είναι επηρεασμένο από Eat Static και Shpongle.
5. "Breathing Fire"
Ο Νίκος ο Λογιοτατίδης που έκανε την ηχογράφηση του άλμπουμ έλεγε ότι του θυμίζει “Breaking the Law” από Judas Priest, σε εφημερίδα έγραψαν ότι η κιθάρα θυμίζει μπουζούκι, είναι surf μαζί με heavy metal μαζί με ψαλμωδίες και λίγο goa trance στο τέλος. Μέσα στην ιστορία του δίσκου, αφηγείται μια κομβική στιγμή όπου η αποστολή του Spacekeeper έρχεται στο πιο κρίσιμο σημείο της. Βρίσκει τη σπηλιά και, προσπαθώντας να σταματήσει το Void από το να εισχωρήσει στο Narahmon, σπάει τον καθρέφτη – πύλη. Αλλά αυτό φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα και σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία δημιουργεί ένα άνοιγμα μέσα από το οποίο το Void εισβάλλει στον κόσμο.
6. "Legion"
Εδώ τα ηλεκτρονικά και τα ανατολίτικα στοιχεία είναι πιο έντονα από ποτέ. Η λεγεώνα του Void εξαπλώνεται. Υπάρχουν σημεία που προσωπικά μου θυμίζουν soundtrack από Mortal Combat και στο τέλος φαίνεται η επιρροή από Om μαζί με τούρκικο βιολί. Ίσως το πιο διαφορετικό από όλα τα κομμάτια που έχουμε γράψει, είναι δύσκολο να το εντάξω σε κάποιο είδος και ήταν αρκετά απαιτητικό ως προς την παραγωγή του, αλλά το απολαύσαμε κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης.
7. "Sand Halo"
Η ιστορία οδεύει προς το τέλος της. Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πληθυντικό από τη σκοπιά των κατοίκων του Narahmon, τους οποίους το Void αφομοιώνει σε ένα hive mind. Εδώ υπάρχουν αρκετά 80’s vibes, γενικά θαυμάζουμε πολύ τη Sade και τους Alan Parsons Project. Το solo είναι από τα αγαπημένα μου σημεία όλου του δίσκου. Ήμασταν πιο φειδωλοί με τα σόλο της κιθάρας αυτή τη φορά, είναι μετρημένα και αυτό τους δίνει άλλη βαρύτητα.
8. "The Citadel"
Το heavy riff του δεύτερου μέρους υπήρχε από την εποχή που γράφαμε το ‘IV’ και το είχαμε ξεχάσει για χρόνια. Όταν το επαναφέραμε, για άλλη μια φορά εμπνευστήκαμε από έναν ήχο του Virus, ένα στοιχειωμένο synth pad και το πρώτο μέρος μας βγήκε σχεδόν κατευθείαν. Με το πιάνο στο τέλος δημιουργεί ένα κινηματογραφικό φινάλε που αφήνει το Spacekeeper σε μια άγνωστη μοίρα.
Φωτογραφία: Φίλιππος Τσεμπέρης
Το “V” είναι διαθέσιμο ψηφιακά και σε συλλεκτικές εκδόσεις βινυλίου. Οι Naxatras εμφανίζονται τη δεύτερη ημέρα του Beer Music Fest, το Σάββατο 31 Μαΐου στο Παλιό Αμαξοστάσιο ΟΣΥ στο Γκάζι, μαζί με τους Χατ Τρικ, τους The Steams και τους Honeybadger. Περισσότερα εδώ.
