O νέος δίσκος τους Songs of a Lost World τους φέρνει στις τοπ θέσεις των charts, προκαλεί ρίγη συγκίνησης στους απανταχού fans και γίνεται αιτία να εξοικειωθούν οι νεότεροι με ένα ιστορικό συκγρότημα που δεν στέρεψε ποτέ έμπνευσης, δημιουργικότητας και ενσυναίσθησης. Ιδρυτικό και μόνιμα σταθερό μέλος των Cure παραμένει ο Robert Smith.
1. Κάποιες από τις μουσικές επιρροές που διαμόρφωσαν τον Robert Smith ήταν ο Captain Beefheart, οι Cream, ο Jimi Hendrix, οι Thin Lizzy, οι Pink Floyd, ο David Bowie, οι Roxy Music, οι The Sensational Alex Harvey Band, οι Sex Pistols, οι Buzzcocks, οι Stranglers, οι Clash κ.α.
2. Αν και μεγαλωμένος σε ένα αυστηρά θρησκευτικό οικογενειακό περιβάλλον καθολικών χριστιανών, ο Robert Smith ενστερνίστηκε με τα χρόνια την αθεΐα. Έχει επισημάνει : «Δεν πιστεύω στον Θεό. Μακάρι να πίστευα. Ήμουν ανοιχτός σε θεϊκά οράμτα, αλλά ποτέ δεν είχα. Προέρχομαι από θρησκευόμενη οικογένεια και υπήρξαν στιγμές που ένιωσα την ενότητα των πραγμάτων, αλλά δε διαρκούν ποτέ, σβήνουν, αφήνοντάς μου την πεποίθηση ότι μόνο ο φόβος οδηγεί τους ανθρώπους στη θρησκεία. Και δεν νομίζω ότι θα ξυπνήσω ποτέ και θα καταλάβω ότι έκανα λάθος».
3. Ο Robert Smith και η Mary Poole παντρεύτηκαν το 1988 και δεν έκαναν ποτέ παιδιά. Ήταν ήδη ζευγάρι για χρόνια και μάλιστα το “Lovesong” είναι αφιερωμένο σε εκείνη. Ο Robert Smith πίστευε ότι ήταν το πιο αδύναμο τραγούδι του δίσκου Disintegration (1989) και τελικά ήταν αυτό που είχε τη μεγαλύτερη πέραση, μεταξύ ακόμα κάποιων σπουδαίων hits του δίσκου.
4. Μεγάλη επίδραση στον σκοτεινό αισθησιασμό των Cure και στους στίχους του Robert Smith έχει συνεισφέρει η αγάπη του για τη λογοτεχνία και την ποίηση. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει στήσει ολόκληρα τραγούδια πάνω σε επιρροές από τον γραπτό λόγο, όπως το “Charlotte Sometimes”, που είναι παρμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Penelope Farmer και το “Alone”, το πρώτο single που δημιοσεύτηκε από το τελευταίο άλμπουμ Songs of a Lost World των Cure που κυκλοφόρησε πρόσφατα και είναι επηρεασμένο από το ποίημα του Ernest Dowson, "Dregs". Μία ακόμη ανάλογη ιστορία έπεται ευθύς αμέσως.
5. To 1980 κυκλοφόρησε από την μπάντα το άλμπουμ Boys Don’t Cry, μια δουλειά με επιλογές από το ντεμπούτο τους Three Imaginary Boys και κάποια επιπλέον κομμάτια. Ένα από αυτά ήταν και το “Killing an Arab”, εμπνευσμένο από το γνωστό μυθιστόρημα “Ο Ξένος” του Albert Camus. Ο τίτλος ήταν μια αναφορά στην ιστορία του έργου, όπου ο πρωταγωνιστής σκοτώνει έναν άνθρωπο αραβικής καταγωγής. Αυτό στάθηκε ως αφορμή για να κατηγορηθούν τα μέλη της μπάντας ως ρατσιστές. Αυτό όμως που στενοχώρησε ακόμα περισσότερο τον ίδιο τον τραγουδοποιό όπως δήλωσε σε συνέντευξη στο SPIN το 1988 ήταν το εξής : «Με έναν πολύ ρεαλιστικό τρόπο ήρθα σε επαφή με ένα παγκόσμιο πρόβλημα - τον ρατσισμό - και με το είδος της αυξημένης δυσπιστίας που προκαλεί. Αλλά ήμασταν σχεδόν σαν τρίτοι, μας έφεραν ως καταλύτη και κατηγορηθήκαμε για κάτι που υπήρχε εκτός από εμάς. Φαινόταν πολύ παράλογο να κατηγορούμασταν για αντιαραβικά συναισθήματα, επειδή μας χρησιμοποιούσαν ορισμένοι Αμερικανοί που ήταν αντιάραβες. Δεν καταλάβαμε πόσο σοβαρό ήταν μέχρι που έπρεπε να πάρουμε θέση και να βάλουμε μια άποψη. Στην αρχή απλώς έκανα πίσω και γέλασα, σκεπτόμενος ότι αυτό είναι γελοίο. Όμως τελικά αναγκαστήκαμε να πάρουμε κάποια μέτρα όταν άρχισε να παρεμβαίνει στη ζωή μας».
6. Ο Robert Smith έγινε lead κιθαρίστας σε ένα πασίγνωστο γκρουπ που θαύμαζε, τους Siouxsie and the Banshees, το διάστημα 1982 – 1984 και υπήρξε μέλος του βραχύβιου γκρουπ The Glove που εμφανίστηκε το 1983. Ήταν μια περίοδος που ένιωθε ότι βρισκόταν σε τέλμα με τους Cure.
7. To 1989 εκδόθηκε το “The Crow”, μια σειρά από ιστορίες comic, γραμμένες από τον James O’ Barr. Βασικές επιρροές για την ατμόσφαιρα και τους χαρακτήρες των comics ήταν ο Iggy Pop, οι Bauhaus, οι Joy Division και οι Cure. Το, 1994, το comic μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, με σκηνοθέτη τον Alex Proyas και πρωταγωνιστή τον Brandon Lee, ο οποίος σκοτώθηκε από μοιραίο ατύχημα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, σε ηλικία 28 ετών. Αρχικά, επρόκειτο να συμπεριληφθεί στο soundtrack το κομμάτι “The Hanging Garden” από το άλμπουμ Pornography των Cure από το 1982. Ωστόσο, ο Robert Smith είχε αγαπήσει τόσο πολύ το comic, που αποφάσισε να γράψει ένα νέο κομμάτι για την ταινία. Έσι, μέσα σε δύο μόλις ημέρες είχε έτοιμο το “Burn”.
8. Το καλοκαίρι του 1985, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το πρώτο μεγάλο συναυλιακό φεστιβάλ στο Παναθηναικό Στάδιο με τίτλο Rock in Athens. Η ιδέα ανήκε στη Μελίνα Μερκούρη, την τότε υπουργό Πολιτισμού. Σε αυτό το πρωτοφανές γεγονός συνυπήρξαν κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής (Telephone, The Stranglers, Depeche Mode, Culture Club, Talk Talk, The Cure, Nina Hagen και The Clash). Όταν ανέβηκαν στη σκηνή οι Culture Club, το κοινό άρχισε να αποδοκιμάζει τον Boy George και όταν πετροβολήθηκε ο πληκτράς του γκρουπ, αποφάσισαν να αποσυρθούν με τον Boy George να κάνει καυστικά σχόλια. Όπως έχει πει ο Boy George, ο Robert Smith του είπε ότι τους άξιζε αυτή συμπεριφορά γιατί έκαναν φρικτή μουσική. Παρ’ όλα αυτά, εκείνος παραμένει πιστός οπαδός των Cure μέχρι σήμερα.
Fun fact : σε αυτό το φεστιβάλ ήταν να εμφανιστεί ο Τζίμης Πανούσης με τις Μουσικές Ταξιαρχίες αλλά απέσυραν τη συμμετοχή τους όταν έμαθαν ότι στον χώρο του φεστιβάλ θα διαφημίζονταν μεγάλες εταιρίες με πανό.
9. O Robert Smith έχει εκφράσει αρκετές φορές τη δυσαρέσκειά του απέναντι στην ακριβή κοστολόγηση των εισιτηρίων που συντονίζουν οι εταιρείες παραγωγής. Πρόσφατα ανακοίνωσε ότι σοκαρίστηκε από τα κέρδη που προκύπτουν εκ μέρους της Ticketmaster μέσω των τελών εξυπηρέτησης, των χρεώσεων εγκατάστασης και της διεκπεραίωσης παραγγελιών, που ξεπερνούν συνολικά ακόμη και την τιμή του αρχικού εισιτηρίου.
10. Ο Robert Smith και κατ' επέκταση οι Cure, ανήκουν στους καλλιτέχνες που έχουν υπογράψει επιστολή διαμαρτυρίας κατά της χρήσης του έργου τους για την εκπαίδευση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης. Μεταξύ στους χιλιάδες καλλιτέχνες που έχουν υπογράψει βρίσκονται και οι ΑΒΒΑ, οι Radiohead, o Max Richter, ο Kazuo Ishiguro, ο Ian Rankin, ο Ted Chiang, η Julianne Moore, ο Kevin Bacon κ.α.