Ο David Draiman των Disturbed (γνωστός για τη μονίμως προβλέψιμη οργή του όταν κάποιος τολμά να ξεστομίσει κάτι που δεν εγκρίνει το Υπουργείο Αλήθειας της Δύσης) έσπευσε να κατακεραυνώσει τον κιθαρίστα των Rage Against The Machine, Tom Morello, επειδή είχε το θράσος να επαινέσει τους Ιρλανδούς hip-hop ακτιβιστές Kneecap. Ναι, εννοείται πως μιλάμε για τον ίδιο Morello που χτίζει πολιτικά μανιφέστα με την κιθάρα του πιο εύκολα απ’ ό,τι κάποιοι βγάζουν selfie.
Ο Morello, πιστός στον ρόλο του ως φωνή ενόχλησης των ισχυρών, χαρακτήρισε τους Kneecap ως τον πιο δυνατό σημερινό συνεχιστή της κληρονομιάς των Rage. Εγκληματική δήλωση, σύμφωνα με τον Draiman (όχι επειδή είναι ψέμα), αλλά επειδή αγγίζει το ταμπού: την κριτική στο Ισραήλ και τη σφαγή στη Γάζα. Οι Kneecap τόλμησαν να ονοματίσουν το αυτονόητο, και αυτό, στην εποχή της λογοκριμένης ευαισθησίας, είναι πιο τρομακτικό απ’ ό,τι 20.000 νεκρά παιδιά.
Στην εκπομπή του Strombo, ο Morello δεν μάσησε τα λόγια του: «Αυτό που κάνουν οι Kneecap στην τέχνη τους είναι αυτό που θα 'πρεπε να κάνουν κι άλλοι στη ζωή τους: να λένε την αλήθεια στην εξουσία». Και για να ξεκαθαρίσει τη θέση του (για όσους πιστεύουν ακόμα ότι το να είσαι πολιτικός καλλιτέχνης σημαίνει να τραγουδάς μόνο για φιλανθρωπία και συναισθηματικά τοπία), πρόσθεσε: «Όχι, οι Kneecap δεν είναι τρομοκράτες. Τρομοκρατία είναι τα 20.000 νεκρά παιδιά στη Γάζα. Αυτό είναι η ιστορία. Όχι το ότι κάποιοι Ιρλανδοί ράπερς δεν γουστάρουν αυτή τη γενοκτονία».
Αλλά πώς να το καταλάβει αυτό ο Draiman, που από το ύψος της ροκ ορθότητας του θεωρεί κάθε καλλιτεχνική πράξη που δεν υμνεί τη realpolitik του Τελ Αβίβ, ύποπτη για... υποβόσκοντα αντισημιτισμό. Το ποστ του στο X (Twitter για τους ρομαντικούς), στάζει οργή και πατερναλισμό: «Ντροπή. Εύχομαι να μπορούσα να πω ότι σοκαρίστηκα. Αλλά όταν η οικογένειά μου δεν μετράει απέναντι στη “σημαία αρετής” του "φίλου" μου...».
Ναι David, είσαι θύμα. Θύμα της ιδέας ότι ο ακτιβισμός πρέπει να είναι αποστειρωμένος, οργή χωρίς ουσία, επανάσταση χωρίς αλήθεια. Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα κάποιοι –όπως ο Morello και οι Kneecap– που κρατάνε το μέτωπο της πολιτισμικής ανυπακοής ανοιχτό, έστω κι αν αυτό σημαίνει να καούν στις ψηφιακές πυρές των social media.
Βλέπετε, ο David Draiman φαίνεται να μπλέκεται όλο και πιο βαθιά σε έναν προσωπικό μονόλογο πατριωτικής υπερδιέγερσης με πυραύλους και hashtags. Εδώ και δύο χρόνια, έχει δεχτεί έντονη κριτική (όχι άδικα, εδώ που τα λέμε) από τη στιγμή που επισκέφτηκε το Ισραήλ μαζί με τις IDF και υπέγραψε περήφανα πάνω σ’ ένα βλήμα πυροβολικού τη φράση "Fuck Hamas". Κάπως σαν αυτόγραφο σε selfie, μόνο που αυτή η selfie προοριζόταν να πέσει σε αμάχους.
Κατά την περιοδεία Back To The Beginning, το κοινό του απάντησε όπως άξιζε: με γιουχαΐσματα. Ο ίδιος το σχολίασε μετά, όπως πάντα, με το γνωστό μίγμα αυτοθυματοποίησης και υπεροψίας.
Για να μην ξεχνιόμαστε: ο Draiman υπέγραψε το βλήμα τον Ιούνιο του 2024. Ήταν αρκετούς μήνες μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου 2023, όταν ένοπλες παλαιστινιακές ομάδες, με επικεφαλής τη Χαμάς, εξαπέλυσαν μια μεγάλης κλίμακας, συντονισμένη επίθεση από τη Γάζα προς το Ισραήλ. Περίπου 1.300 Ισραηλινοί σκοτώθηκαν, οι περισσότεροι άμαχοι, κοντά στα σύνορα και σε ένα φεστιβάλ μουσικής, ενώ πάνω από 200 άτομα απήχθησαν.
Από τότε όμως, η αντίδραση του Ισραήλ εξελίχθηκε σε αυτό που πλέον αποκαλούν όλο και περισσότεροι όχι απλώς «απάντηση», αλλά αιματηρή εκκαθάριση. Δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, πάνω από 1,9 εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί, κι ένας διαρκώς αυξανόμενος διεθνής χορός οργανώσεων, ηγετών και νομικών ειδικών χρησιμοποιεί απροκάλυπτα τις λέξεις “γενοκτονία” και “εγκλήματα πολέμου”.
Αλλά ο Draiman, σαν άλλος ροκ Μάκης Βορίδης, επιμένει να μας θυμίζει πως η τέχνη του πρέπει να είναι συμβατή με τα guidelines του Λευκού Οίκου. Πυραυλογράφος του νέου πολιτισμού. Ή όπως θα έλεγε και ο ίδιος, εάν είχε λίγο περισσότερη ενσυναίσθηση: «Guess art’s only fine as long as it doesn’t say fuck the status quo».
