Οι Afternoon Bike Ride επιστρέφουν με ένα νέο, συγκλονιστικό βίντεο για το "Miss Universe", κομμάτι μέσα από το πρόσφατο άλμπουμ τους Running With Scissors (Friends of Friends). Ένα βίντεο που δεν είναι απλώς οπτικοποίηση ενός τραγουδιού, αλλά μια κοινή τελετουργία μνήμης: η art director Hayley Lim και η Lia Kurihara των ABR ενώνουν δυνάμεις για κάτι που μοιάζει περισσότερο με κομμάτι προσωπικού ημερολογίου παρά με music video.
Η Hayley και η Lia μοιράζονται κάτι βαθιά παράλληλο στις ζωές τους: φρόντιζαν και οι δύο τους πατεράδες τους, τους οποίους έχασαν μέσα στη χρονιά. Καθώς το άλμπουμ και το single "Miss Universe" εξερευνούν την απώλεια, η Hayley έριξε την ιδέα να γίνουν για μία μέρα… οι ίδιοι τους οι πατέρες. «Ήθελα να τους δείξω να συναντιούνται και να κάνουν κλασικές “μπαμπαδίστικες” δραστηριότητες, ψάρεμα, barbeque, κούρεμα του γκαζόν, να αποκοιμιούνται με ντοκιμαντέρ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», λέει η ίδια. «Έτσι θα μπορούσαμε να ζήσουμε μέσα από αυτούς, να φορέσουμε τα ρούχα τους, να πάρουμε τις κινήσεις τους. Οι χαρακτήρες των πατεράδων μας μπλέκονται με τις πραγματικές Lia και Hayley. Και νομίζω πως αυτό είναι το πιο ειλικρινές σχόλιο για το πώς οι πατεράδες μας άφησαν μέσα μας κάτι που ακόμα ανασαίνει».
Το βίντεο γυρίστηκε σε μια καλύβα, μόλις δύο μέρες μετά την κηδεία του πατέρα της Lia. «Δεν είμαι εύκολο το κλάμα», λέει η Lia, «αλλά δεν μπορώ να δω ούτε το πρώτο πλάνο, το χαμόγελο με το μουστάκι του πατέρα μου, χωρίς να σπάσω».
Η πένθιμη γραμμή δεν είναι ποτέ ευθεία. Η Lia και η Hayley το γνωρίζουν και το κουβαλούν. «Κι οι δύο δουλεύουμε για να σταθούμε, βουτάμε σε δημιουργικά projects, ώστε η τρύπα που άφησαν πίσω οι πατεράδες μας να μη μας παραλύει. Και όσο αρρώστησαν για τόσο καιρό, μάθαμε ότι δεν υπάρχει “σωστό” ή “λάθος” στον τρόπο που πενθείς. Αυτό το βίντεο είναι απλώς ένα κομμάτι του μεγαλύτερου παζλ της διαδρομής μας».
Το Running With Scissors δεν καταπιάνεται με την απώλεια σαν θεωρητική έννοια. Τη βιώνει. Καθημερινά. Στις στιγμές που βλέπεις έναν άνθρωπο να λιώνει μπροστά σου αλλά κρατάς με νύχια κι από το παραμικρό βλέμμα, το παραμικρό ίχνος αναγνώρισης. Στην καρδιά του, ο δίσκος είναι μια περιπλάνηση μέσα στο χάος της ύπαρξης — με χέρια ανοιχτά. Μερικές φορές πιάνεις κάτι. Μερικές φορές σου φεύγει. Αλλά πάντα νιώθεις.
Σε δώδεκα κομμάτια που ενώνουν ωμές ακουστικές γραμμές, διακριτικά ηλεκτρονικά στρώματα και indie rock grunge, οι Afternoon Bike Ride χτίζουν έναν ήχο όσο απέραντο όσο και προσωπικό. Ένα άλμπουμ που ανοίγει πληγές και ταυτόχρονα τις φωτίζει.
