Το Some Like It Hot είναι μια ταινία του 1959 με πρωταγωνιστές τη Μέριλιν Μονρόε, τον Τόνι Κέρτις και τον Τζακ Λέμον. Αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας ανυπότακτων μουσικών που ξεκινούν μια περιπετειώδη διαδρομή. Είναι αστεία, σαγηνευτική, θορυβώδης και διαχρονική – μια επίδειξη ενός τριπλού ταλέντου στο απόγειό του. Ορισμένες ομοιότητες ίσως δεν είναι τυχαίες.
Το νέο άλμπουμ των bar italia είναι γεμάτο ρομαντισμό, μυστήριο, και έκσταση, μέσα από αισθησιακούς ροκ ρυθμούς, μαγευτική folk pop, μεθυσμένες μπαλάντες και απροσδιόριστες στιγμές που σε αιφνιδιάζουν ευχάριστα. Ο δίσκος αποτελεί την κορύφωση του κοινού κόσμου της Nina Cristante, του Jezmi Tarik Fehmi και του Sam Fenton – τριών τραγουδοποιών που ξεπέρασαν τις underground ρίζες τους για να αγκαλιάσουν έναν τολμηρό, πανοραμικό ορίζοντα.
Η εξέλιξη του ήχου τους - από τις πρώιμες, χειροποίητες ηχογραφήσεις τους έως και το εξαιρετικά δουλεμένο Some Like It Hot - διαμορφώθηκε μέσα από ασταμάτητη δημιουργία και περιοδείες.
Όταν οι bar italia εμφανίστηκαν το 2023, περνώντας από το υπόγειο κοινό τους στη δημοσιότητα με δύο άλμπουμ από τη Matador που απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές, μέσα σε διάστημα μόλις μερικών μηνών - το εκλεπτυσμένο Tracey Denim και το μεγαλοπρεπές The Twits - ήταν ένα ντροπαλό συγκρότημα, που απέφευγε την οπτική επαφή, ξεκινούσε τα σετ του μέσα στο σκοτάδι και εξαφανιζόταν αμέσως μετά στα παρασκήνια.
Τα επόμενα δύο χρόνια, ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο, με εμφανίσεις από την Κωνσταντινούπολη έως το Τόκιο, πολυήμερα sold-out live στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, καθώς και συμμετοχές σε φεστιβάλ όπως τα Corona Capital, Glastonbury και Coachella. Με πάνω από 160 συναυλίες παγκοσμίως την περίοδο 2023–2024, διέλυσαν κάθε μυστήριο γύρω τους, μεταμορφώνοντας τον εαυτό τους σε μια εξωστρεφή και δυναμική πενταμελή μπάντα που χαρίζει πολλαπλά encore – εξίσου άνετη στο να ξεσηκώνει τα mosh pits των φεστιβάλ όσο και να δημιουργεί στιγμές απόλυτης, καθηλωτικής σιωπής.
Το Some Like It Hot αντικατοπτρίζει αυτό το ταξίδι: μια συλλογή ροκ τραγουδιών που αγκαλιάζουν με πάθος ένα μεγαλύτερο κοινό. Τα ηλεκτρισμένα ρεφρέν των “omni shambles” και “Eyepatch” δείχνουν μια μπάντα που έχει κατακτήσει την τέχνη να ενώνει τις ιδιορρυθμίες της σε σφιχτοδεμένα pop τραγούδια. Η νοσταλγία για κάτι απτό είναι διάχυτη: “just show me the face that you've been trying to hide”, τραγουδά ο Fenton στο βαλκανικού ύφους βαλς “bad reputation”. Άλλα τραγούδια παραδίδονται ολοκληρωτικά στο πάθος: “I was lost to the world from the moment we kissed”, τραγουδά ο Fenton στο “rooster”, ενώ στο δωδεκάχορδο new wave μεγαλείο του “Lioness”, ο Fehmi δηλώνει: “You have no idea what I can do for you when I’m in this mood”.
Οι bar italia έχουν συνδυάσει τη σοβαρότητα και την ειλικρίνεια της θεματολογίας τους με μια απίστευτη ενέργεια στη σκηνική τους παρουσία. Η κλασική ταινία του 1959, από όπου το άλμπουμ δανείζεται τον τίτλο του, τελειώνει με την αθάνατη φράση: “Well, nobody’s perfect.” Αυτό εδώ, όμως, πλησιάζει πάρα πολύ.
