Όπως κάθε άνθρωπος με γνήσιο ταλέντο στο branding (και μηδενικό φρένο στο ταμπλό), ο Kanye West - συγγνώμη, Ye - αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα για ένα νέο όνομα. Ξανά. Σύμφωνα με το Page Six, ο καλλιτέχνης που παλαιότερα αυτοαποκαλούταν "ο Ιησούς της γενιάς του" τώρα κυκλοφορεί ως Ye Ye, γιατί ένα “Ye” δεν είναι ποτέ αρκετό όταν έχεις τόσα να πεις και τόση λίγη επαφή με τον πλανήτη.
Οι επίσημες επιχειρηματικές καταχωρίσεις, υπογεγραμμένες από τον οικονομικό του διευθυντή (ευχόμαστε καλή τύχη στον άνθρωπο), δείχνουν πλέον το Ye Ye να έχει τον έλεγχο σε Yeezy Apparel, Yeezy Records, Yeezy ο,τιδήποτε. Φήμες λένε, μάλιστα, ότι σύντομα θα ιδρύσει και το αποκλειστικά δικό του παράλληλο ηλιακό σύστημα, το Yeeziverse.
Το highlight; Ο ίδιος δεν έχει ανακοινώσει τίποτα επίσημα, απλώς ποστάρει στο Χ (πρώην Twitter, νυν playground της ανορθολογικότητας) φράσεις όπως "Gonna start a Ye account and it is what it is". Καθαρά. Σταράτα πράγματα. Σαφέστατα. Μεστά. Πιο κοντά στο ζεν, πεθαίνεις.
Meanwhile in the Yeeziverse:
• Δήλωσε ότι απορρίπτει το "slave name" του, το "καταπιεστικό" του μικρό όνομα, γιατί προφανώς ό,τι γράφει στο ληξιαρχείο φταίει για την κατάσταση.
• Ανέβασε, κατέβασε, ξαναανέβασε σχόλια υπέρ του Χίτλερ, των ναζί, του Musk και της τοξικής πατριαρχίας, μέσα σε λιγότερο χρόνο απ’ ό,τι χρειάζεσαι για να φορτώσεις ένα TikTok.
• Δήλωσε: "I’m a Nazi". Μετά: "Actually, I’m not a Nazi". Κάπου εκεί το timeline έπαθε ανεπανόρθωτη αστάθεια.
• Φόρεσε (και πούλησε!) μπλουζάκια με σβάστικες. Γιατί τίποτα δεν λέει "στυλ" όσο μια πράξη εγκληματικής ανοησίας.
• Μπήκε στο Twitch. Βγήκε απ’ το Twitch. Σε 7 λεπτά. Αρκετά για να φάει ban, να κάνει ναζιστικό χαιρετισμό, και να αποδείξει ότι ο χρόνος είναι σχετικός όταν έχεις τόσο κακές ιδέες.
Μέσα σε όλα αυτά, ο δίσκος του Donda 2 ανέβηκε στις πλατφόρμες και κατέβηκε λίγες ώρες μετά, σαν να μην ήθελε ούτε το ίδιο το σύμπαν να τον ακούσει.
Τελικό συμπέρασμα; Ο Kanye — Ye — Ye Ye — είναι κάτι ανάμεσα σε performance art, reality glitch και διαρκές case study του τι συμβαίνει όταν η δόξα συναντά τη μεγαλομανία χωρίς firewall. Όποιος αντέξει να τον παρακολουθήσει μέχρι το επόμενο όνομα, κερδίζει δωρεάν εσωτερική διάσπαση. Θα μου πείτε, τώρα, όμως. Γιατί ασχολούμαστε με τον βλάκα; Επειδή τίποτα δεν πουλάει καλύτερα απ’ την πτώση ενός αυτοανακηρυγμένου θεού που φοράει μπλουζάκια με σβάστικες και νομίζει ότι το timeline είναι Ευαγγέλιο; Όχι! Ασχολούμαστε με τον Kanye γιατί είναι το τέλειο είδωλο της εποχής μας: θόρυβος χωρίς νόημα, εξουσία χωρίς επίγνωση, βία χωρίς συνέπειες. Αν δεν τον είχαμε, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε... κι αυτό μάλλον λέει περισσότερα για εμάς παρά για εκείνον. Βλέπετε, ζούμε σε έναν κόσμο όπου η βλακεία έγινε θέαμα, η παράνοια έγινε content, και ο θόρυβος είναι το μόνο που απομένει όταν δεν έχει μείνει τίποτα να ειπωθεί. Ο Kanye είναι απλώς το σύμπτωμα. Η αρρώστια είμαστε εμείς.
