Ύστερα από μια εποχή που είχε τη γεύση της θεατρικής ουτοπίας και την υπογραφή του Spike Lee, ο David Byrne επιστρέφει, όχι απλώς με άλμπουμ, αλλά με μια πτήση. Το Who Is the Sky? κυκλοφορεί στις 5 Σεπτεμβρίου από τη Matador Records και μοιάζει λιγότερο με δίσκο και περισσότερο με μια αργή, χορογραφημένη πτώση από το σύμπαν στο πεζοδρόμιο της Νέας Υόρκης. Την παραγωγή έχει αναλάβει ο ονειρο-πλοηγός Kid Harpoon, ενώ οι Ghost Train Orchestra αναλαμβάνουν την ενορχηστρωμένη παραισθησία.
Στο πλευρό του Byrne εμφανίζονται γνωστές φωνές από διαφορετικές διαστάσεις: η St. Vincent, η Hayley Williams, ο Tom Skinner και ο Mauro Refosco. Μαζί ξεδιπλώνουν τον πρώτο καθρέφτη του δίσκου, το single "Everybody Laughs", ένα μανιφέστο μελαγχολικής ευθυμίας, σκηνοθετημένο από τον Gabriel Barcia-Colombo, κάτι σαν video art που κλαίει και γελάει την ίδια στιγμή.
«Όλοι γελάνε», λέει ο Byrne. «Όλοι κοιτούν το ταβάνι, όλοι υποδύονται κάποιον άλλον. Εγώ απλώς έβαλα ρυθμό σε αυτήν την κοινή ψευδαίσθηση. Εκεί, στο τέλος του τραγουδιού, εγώ και η St. Vincent ουρλιάζουμε σαν να σπάει ο ουρανός από μέσα μας». Η μουσική εδώ δεν είναι βάλσαμο· είναι το ίδιο το κάψιμο. Η αρμονία κρατάει μέσα της την αντίφαση όπως μια ψυχή κρατάει δύο σώματα.
Ο παραγωγός Kid Harpoon το εξηγεί πιο απλά: «Σαν να περπατάς στη Νέα Υόρκη και να βλέπεις τον εαυτό σου σε κάθε περαστικό. Αυτό κάνει ο Byrne, σου θυμίζει πως το παράλογο είναι το μόνο πραγματικό».
Και φυσικά, έρχεται και η σκηνή: Μια νέα περιοδεία, ένα νέο τελετουργικό με 13 σώματα να κινούνται ασταμάτητα (τραγουδιστές, μουσικοί, χορευτές) όλοι αιωρούμενοι στο μεταξύ του American Utopia και ενός σιωπηλού, συλλογικού ονείρου που λέγεται Who Is the Sky?
Ο δίσκος γεννήθηκε εκεί, ανάμεσα στις κατσαρόλες και στα πινέλα. «Μαγείρευα, ζωγράφιζα, αναρωτιόμουν αν έχει νόημα τίποτα. Κι όμως, έγραψα. Για την αγάπη που δεν εξηγείται, για το φως που δεν είναι ίδιο για όλους, και για την ανάγκη να ενυδατώνεσαι ακόμα κι όταν ξυπνάς χωρίς δέρμα».
Το εξώφυλλο, ένα πορτραίτο του Byrne βυθισμένου σε ψυχεδελικά μοτίβα, ντυμένος σαν πλάσμα από μύθο που δεν ειπώθηκε ποτέ. «Σε μια ηλικία, λες: δε με νοιάζει τι σκέφτονται. Αλλά κάθε νέο τραγούδι είναι κι ένα νέο όνειρο. Και αν έχεις συνοδοιπόρους, ίσως και να βρείτε μαζί εκείνο το ακατοίκητο μέσα σου μέρος».
Το Who Is the Sky? δεν απαντά, αλλά αντίθετα ρωτάει μελωδικά. Και κάπου εκεί, στην ερώτηση, γεννιέται και η λύτρωση.
Κυκλοφορεί από την Matador Records με την υποστήριξη της The Hubsters.
