Πέρασε από τη Γη σαν μια αξέχαστη ηλεκτρική λάμψη. Ο Sylvester "Sly" Stewart δεν γεννήθηκε για να υπηρετήσει τη σιωπή ή να χωρέσει σε παρτιτούρες. Ήρθε για να ανακατέψει το αίμα της μουσικής με χρώμα, ιδρώτα και αλήθεια. Πριν χαθεί μέσα στο δικό του σύννεφο, είχε ήδη χαράξει νέο σύμπαν: soul, R&B, rock και το βρέφος-funk που εκείνος βάπτισε με το όνομά του και το μεγάλωσε στην πιο ανθρώπινη, πιο απελευθερωτική μπάντα της αμερικανικής ιστορίας.
Οι Sly & The Family Stone δεν ήταν το πρώτο συγκρότημα-ουτοπία με μπάσο. Ήταν οι πρώτοι που ενώθηκαν στη σκηνή χωρίς να ρωτήσουν για χρώμα ή φύλο. Μαύροι, λευκοί, Λατίνοι, γυναίκες, άντρες, όλοι χόρευαν μαζί στο Woodstock, σήκωναν τα χέρια ψηλά και έπαιζαν μουσική που δεν απαντούσε σε κανέναν κανόνα, μόνο στην ανάγκη. Εκείνη η εμφάνιση στο Γούντστοκ (μια μυσταγωγία χαράς και φωτός) κατέγραψε όχι μόνο μια εποχή αλλά και την προφητεία ότι η μουσική μπορεί να ενώνει σώματα πριν τις κοινωνίες.
Ο Sly χάρισε στην ιστορία το πρώτο slap bass (ευχαριστούμε Larry Graham), το πρώτο drum-machine χιτ ("Family Affair"), τις πρώτες νότες funk που πάτησαν πάνω τους όλοι όσοι ήθελαν να χορέψουν με αλήθεια: ο Prince, o Clinton, οι Jacksons, ο Herbie, ο Miles, ο Stevie. Τους έδωσε τη σπίθα και τους είπε: "Thank You (Falettinme Be Mice Elf Again)".
Ήταν δύσκολος. Ήταν αόρατος. Ήταν αργοπορημένος και χαμένος. Αλλά ήταν αληθινός. Το funk, άλλωστε, δεν χρειαζόταν ήρωες, χρειαζόταν προφήτες με μούσι και φλαμίνγκο ρούχα που έλεγαν την αλήθεια χορεύοντας. Ο Sly ήξερε ότι το groove είναι πολιτική πράξη, το refrain είναι δήλωση φυλής, και το πιάσιμο στο μπάσο είναι σπασμός ελευθερίας.
Έφυγε ήσυχα. Πιο ήσυχα από όσο έζησε. Άφησε πίσω του τραγούδια που ακόμη αναβοσβήνουν στο υποσυνείδητο της παγκόσμιας pop κουλτούρας. Κι ένα σενάριο... Ναι, είχε αρχίσει να γράφει την ιστορία του, να την πει ο ίδιος πριν προλάβει άλλος.
Sly Stone, ήσουν ο μαέστρος της αποσταθεροποίησης, ο δάσκαλος της μελωδικής ανυπακοής. Δεν θα σε ξεχάσουμε, γιατί κανείς δεν ξεχνά το πρώτο ρίγος που τον έκανε να σταθεί, να νιώσει και να κουνηθεί αλλιώς. Όχι απλώς προς τη μουσική. Αλλά προς τον εαυτό του.
Η είδηση του θανάτου επιβεβαιώθηκε από την οικογένειά του μέσω επίσημης ανακοίνωσης, στην οποία αναφέρεται ότι πέθανε ειρηνικά, έπειτα από «μια μακρά μάχη με τη ΧΑΠ και άλλα υποκείμενα προβλήματα υγείας».
«Με βαθιά θλίψη ανακοινώνουμε την απώλεια του αγαπημένου μας πατέρα, Sly Stone των Sly and the Family Stone», αναφέρει η δήλωση. «Έπειτα από μια μακρά μάχη με τη ΧΑΠ και άλλα προβλήματα υγείας, ο Sly πέθανε ήρεμα, περιτριγυρισμένος από τα τρία του παιδιά, τον πιο στενό του φίλο και την ευρύτερη οικογένειά του. Ενώ πενθούμε την απουσία του, βρίσκουμε παρηγοριά στη βεβαιότητα ότι η εξαιρετική μουσική του κληρονομιά θα συνεχίσει να εμπνέει και να αντηχεί σε επόμενες γενιές».
«Ο Sly υπήρξε μια μνημειώδης μορφή, ένας καινοτόμος που άνοιξε νέους δρόμους, ένας αληθινός πρωτοπόρος που επαναπροσδιόρισε το τοπίο της pop, του funk και της rock μουσικής. Τα εμβληματικά του τραγούδια άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα στον κόσμο και η επιρροή του παραμένει αδιαμφισβήτητη. Σε απόδειξη της αδιάκοπης δημιουργικότητάς του, ο Sly ολοκλήρωσε πρόσφατα το σενάριο για τη βιογραφία του, ένα έργο που ανυπομονούμε να μοιραστούμε με το κοινό εν ευθέτω χρόνω, και το οποίο έρχεται μετά την κυκλοφορία των απομνημονευμάτων του το 2024».
«Εκφράζουμε την πιο ειλικρινή μας ευγνωμοσύνη για την αγάπη και τις προσευχές σας σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή. Ευχόμαστε ειρήνη και αρμονία σε όλους όσοι αγγίχτηκαν από τη ζωή και τη μουσική του Sly».
«Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για τη διαρκή σας στήριξη».
