Οι Horrors ξετυλίγουν μια κινηματογραφική μπομπίνα ενός ανήσυχου ονείρου με το ασπρόμαυρο μεγαλείο του νέου τους single και βίντεο, "LA Runaway", παρμένο από το αιθέριο και βαθιά ατμοσφαιρικό άλμπουμ τους Night Life, ένα από τα πιο έντονα μαγνητικά κεφάλαια στην ήδη συναρπαστική εικοσαετία του συγκροτήματος.
Με μια διαδρομή που κυλά σαν νερό μέσα από διαφορετικές υφές και εποχές, οι Horrors μεταμορφώνονται ξανά. Από τον στοιχειωμένο θόρυβο του πρώιμου deathrock παρελθόντος τους μέχρι την ψυχεδέλεια που τους απελευθέρωσε, τώρα ακολουθούν τη ροή μιας νέας παλίρροιας. Το "LA Runaway" πλέει σε ηχητικά τοπία που θυμίζουν τις κρυστάλλινες κιθάρες των πρώιμων U2 και την εκστατική ευαισθησία των Big Country και των Chameleons, μια οπισθοδρομική βόλτα πίσω στα 80s, όπου κάθε νότα μοιάζει με ανάμνηση που δεν έζησες ποτέ, αλλά την κουβαλάς μέσα σου.
Ο Faris Badwan τραγουδά σαν φως μέσα από σύννεφα: η φωνή του αιωρείται με ορμή και εσωτερική λάμψη πάνω από στίχους που αναβλύζουν άγχος, φυγή και έναν άρρητο πόθο για λύτρωση. Η αντίφαση ανάμεσα στη φωνή και το σκοτάδι των λέξεων χτίζει μια ένταση υπνωτιστική.
Η σκηνοθεσία της Neelam Khan Vela είναι μια ελεγεία από καλειδοσκοπικές γωνίες και περιπλανήσεις στο αστικό τοπίο. Το βίντεο μοιάζει με όνειρο τραβηγμένο σε Super 8, θαμμένο κάποτε σε σοφίτα και τώρα ξεθάβεται: κόκκοι, φως και σκοτεινές γραμμές, εναλλαγές από στιγμές σκηνικής έξαρσης σε μοναχικές βόλτες στα πίσω δρομάκια του Λος Άντζελες. Το βλέμμα του Corbijn πλανάται διακριτικά πάνω στην αισθητική, σαν να φωτογραφίζει τους ήχους.
Το "LA Runaway" είναι καθαρόαιμο Horrors: στυλιζαρισμένο, υπερβατικό, μελαγχολικά λαμπερό και φορτισμένο με συναισθηματική ένταση. Ένα στιγμιότυπο από μια μπάντα που δεν παύει να εφευρίσκει ξανά και ξανά τη γλώσσα με την οποία μιλά στον εαυτό της, αλλά και σε όλους εμάς.
