news.team

Δεν έχει τύχει της προβολής και της συζήτησης που συνόδευσε πρόσφατα τη Βενεζουέλα η Χιλή, με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να μην έχει σαφή εικόνα των όσων μαθαίνουμε από απόσταση ότι συμβαίνουν εκεί.

Για όποιον ωστόσο παρακολουθεί τον διεθνή Τύπο, η ροή ειδήσεων και εικόνων είναι συνεχής, από τη στιγμή που ένα φαινομενικά μικρό συμβάν -η αύξηση της τιμής του εισιτηρίου στα μέσα μαζικής μεταφοράς- έφερε στο φως τη γενικευμένη δυσαρέσκεια μεγάλου μέρους του πληθυσμού για τη σημαντική ανισότητα πλούσιων και φτωχών στη χώρα, τους χαμηλούς μισθούς και την ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας.

Οι διαδηλώσεις είναι έκτοτε ογκώδεις ενάντια στον πρόεδρο Sebastián Piñera και μέχρι στιγμής η πρωτεύουσα Σαντιάγο και 7 ακόμα πόλεις (Antofagasta, Valparaiso, Valdivia, Chillan, Talca, Temuco και Punta Arenas) έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ υπολογίζεται ότι υπάρχουν 19 θάνατοι (η Διεθνής Αμνηστία κάνει λόγο για «πάνω από 40»), καθώς και αμέτρητες συλλήψεις και καταστροφές. Ο Piñera πήρε στο μεταξύ πίσω την επίμαχη διάταξη καθώς και την απαγόρευση κυκλοφορίας και ανακοίνωσε ότι θα λάβει μέτρα ενάντια σε ό,τι χαρακτήρισε ως «συσσωρευμένες κοινωνικές αδικίες ετών». Ωστόσο πολύς κόσμος θεωρεί τις υποσχέσεις του κεντροδεξιού δισεκατομμυριούχου ως κούφιες και υποκριτικές.

Ανάμεσα στις εικόνες που μας ήρθαν, δεν έλειψε πάντως και η μουσική. Πρώτα ήταν εκείνη η σοπράνο που έσπασε τραγουδώντας την υποχρεωτική νυχτερινή σιωπή που κήρυξαν στο Σαντιάγο οι περίπου 10.000 στρατιώτες τους οποίους παρέταξε η κυβέρνηση. Και τώρα υπάρχουν 2 ακόμα στιγμιότυπα, τα οποία μπορείτε να δείτε διαδοχικά στους συνδέσμους παρακάτω.

{youtube}hB6mtyubWT0{/youtube}

Ακριβώς από πάνω, βλέπετε μια ανώνυμη ορχήστρα να παίζει το "El Pueblo Unido, Jamás Será Vencido!" στους δρόμους της χιλιανής πρωτεύουσας, ανήμερα 28η Οκτωβρίου για μας (μεταφράζεται σε κάτι σαν «λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος»). Πρόκειται για ένα τραγούδι του 1973 που έγινε μία από τις παγκόσμιες επιτυχίες του χιλιανού nueva cancion. Στην εποχή του, ο συνθέτης Sergio Ortega και το συγκρότημα Quilapayún που έγραψε τους στίχους, το χρησιμοποίησαν ως ύμνο για την εκλεγμένη αριστερή κυβέρνηση του Salvador Allende. Μετά ωστόσο το πραξικόπημα που τον ανέτρεψε με τις ευλογίες ων Η.Π.Α., έγινε αντιδικτατορικό εμβατήριο κατά της χούντας του στρατηγού Augusto Pinochet.

Στον σύνδεσμο παρακάτω, πάλι, βλέπετε ένα στιγμιότυπο από την περασμένη Παρασκευή, το οποίο έφτασε μέχρι και την πρώτη σελίδα του Pitchfork. Εδώ είναι ο ίδιος ο εξεγερμένος λαός που πρωταγωνιστεί με κιθάρες και άλλα όργανα, τραγουδώντας το "El Derecho De Vivir En Paz" του Víctor Jara έξω από το κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο Σαντιάγο (μεταφράζεται ως «Το Δικαίωμα Να Ζεις Ειρηνικά»). Και αυτό το τραγούδι έχει έντονα αντιδικτατορικό χρώμα, καθώς ο Jara -σπουδαίος τραγουδοποιός του nueva cancion, με κομμουνιστική πολιτική τοποθέτηση- συνελήφθη λίγο μετά το πραξικόπημα του Pinochet τον Σεπτέμβριο του 1973, βασανίστηκε και τελικά εκτελέστηκε από την ασφάλεια, στα 40 του χρόνια. Πέρυσι το καλοκαίρι, 8 απόστρατοι αξιωματικοί του χιλιανού στρατού καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 18 ετών ως υπεύθυνοι για τη δολοφονία του.

{youtube}V_xRSfjCyrg{/youtube}

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured