Δελτίο Τύπου

COVER

Μετά την έκδοση του βιβλίου Πειραματική μουσική το 1974, ο Michael Nyman έγινε συνθέτης. Το 1977 ίδρυσε το σχήμα Michael Nyman Band και, εκτός από τα βραβευμένα soundtrack για τις ταινίες Το συμβόλαιο του σχεδιαστή, Ο μάγειρας, ο κλέφτης, η γυναίκα του και ο εραστής της και Μαθήματα πιάνου, έγραψε συναυλιακή μουσική και όπερες, από τις οποίες η πιο γνωστή είναι O άνθρωπος που πήρε τη γυναίκα του για καπέλο. Ως μουσικολόγος και μουσικοκριτικός στο περιοδικό Τhe Spectator κατά τη δεκαετία του ’60, ασχολήθηκε έμπρακτα με την πειραματική παράδοση, η οποία περιγράφεται σε αυτό το βιβλίο και η οποία αποτέλεσε με τη σειρά της αφετηρία για τη δική του συνθετική πορεία.


Το βιβλίο σκιαγραφεί την ανάδυση μιας, αγγλοαμερικανικής κυρίως, μουσικής παράδοσης που προέκυψε μέσα από τις ιδέες και τη μουσική του John Cage και διαφοροποιήθηκε ριζικά από τo συντηρητικό αισθητικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής μεταπολεμικής αβανγκάρντ. Οι καλλιτέχνες στους οποίους αναφέρεται (Μorton Feldman, Christian Wolff, David Tudor, Fluxus, Cornelius Cardew, Αlvin Lucier, Steve Reich, AMM, MEV και πολλοί άλλοι) ασχολήθηκαν με τη μουσική ως διαδικασία χωρίς την επιδίωξη ενός τελικού προϊόντος. Διεύρυναν τα όρια της μουσικής συνθέτοντας έργα με ευέλικτη δομή, χρησιμοποιώντας δημιουργικά την τυχαιότητα, την περφόρμανς, τα αυτοσχέδια ηλεκτρονικά συστήματα και τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό. Ο Michael Nyman συγκεντρώνει αυτές τις προσεγγίσεις και καταγράφει για πρώτη φορά την ιστορία τους σε μια ενιαία αφήγηση. To βιβλίο κυκλοφόρησε σε πρώτη έκδοση το 1974 και επανεκδόθηκε το 1999, παραμένοντας μέχρι σήμερα η κύρια βιβλιογραφική πηγή για την ιστορία της πειραματικής μουσικής.


Μετάφραση-Επιμέλεια: Δανάη Στεφάνου
Αριθμός σελίδων: 288
Τιμή: 24,50
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΚΤΩ
Μάρκου Μουσούρου 23
E: Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Michael Nyman
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
ΜΕ ΠΡΟΛΟΓΟ ΑΠΟ ΤΟΝ BRIAN ENO
«Αν λοιπόν αυτό ήταν η πειραματική μουσική, τότε ποιο ήταν το πείραμα; Ίσως η συνεχής επαναδιατύπωση της ερώτησης «τι άλλο θα μπορούσε να είναι η μουσική;», η απόπειρα να ανακαλύψουμε τι μας καθιστά ικανούς να βιώνουμε κάτι ως μουσική. Και απ’ αυτό, καταλήξαμε στο ότι η μουσική δεν χρειαζόταν να έχει ρυθμούς, μελωδίες, αρμονίες, δομές, ή έστω νότες· ότι δεν χρειαζόταν να συμπεριλαμβάνει όργανα, μουσικούς και ειδικές αίθουσες. Έγινε αποδεκτό ότι η μουσική δεν ήταν κάτι εγγενές σε συγκεκριμένους συσχετισμούς πραγμάτων –σε συγκεκριμένους τρόπους οργάνωσης των ήχων– αλλά ουσιαστικά αποτελούσε μια αντιληπτική διαδικασία την οποία εμείς, ως ακροατές,
μπορούσαμε να επιλέξουμε να κατευθύνουμε. Ο «τόπος» της μουσικής μετακινήθηκε από το «εκεί έξω» στο «εδώ μέσα». Αν τελικά υπάρχει κάποιο διαχρονικό μήνυμα μέσα από την περιπέτεια της πειραματικής μουσικής είναι αυτό: τη μουσική τη φτιάχνει η αντίληψή μας. Ήταν μια επαναστατική πρόταση, και ακόμη είναι. Το βιβλίο του Nyman, γραμμένο από έναν άνθρωπο που βίωσε την επανάσταση της πειραματικής μουσικής από πρώτο χέρι, καταφέρνει να συλλάβει το πνεύμα εκείνων των καιρών.»
Brian Eno, Πρόλογος στη δεύτερη έκδοση (1999)__

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured