Δεν ξέρω αν όλοι παθαίνουν κρίση νοσταλγίας με το που πατάνε το πόδι τους στο θέατρο του Λυκαβηττού, στους Spiritualized πάντως ήμασταν (σχεδόν) όλοι συνομήλικοι, οπότε θα υποθέσω πως τα φαντάσματα όλων των παλιών συναυλιών στον ίδιο χώρο δεν επισκέφθηκαν μόνο εμένα.
Η ανηφόρα, η μυρωδιά του χώματος, η θέα από το parking, τα μηχανάκια, τα πηγαδάκια, η καντίνα. Μπύρες σε πλαστικό ποτήρι, συναυλιο-συζητήσεις, αντιανεμικά, «λες να βρέξει;», «ας βρέξει, θα ‘ναι πιο ατμοσφαιρικά».
Από τους 1.500 περίπου ανθρώπους που -αψήφησαν τους πόνους στη μέση και- ανέβηκαν «οπαδικά» το βράδυ της Πέμπτης 29 Μαΐου στον λόφο του Λυκαβηττού για να δουν από κοντά τον Jason Pierce και την ορχήστρα του -σε διοργάνωση της Goodheart Productions, που φέτος γιορτάζει τα 10 της χρόνια, και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου- ούτε ένας δεν ήξερε ακριβώς τι να περιμένει. Αν αναζητήσει κανείς online setlists του σχήματος από τις πρόσφατές εμφανίσεις του, θα διαπιστώσει πως όπου δεν έπαιζαν ολόκληρο απ’την αρχή μέχρι το τέλος, το Pure Phase του 1995, οι επιλογές των κομματιών πήγαζαν από διάφορα άλμπουμ και δεν είχαν συνοχή από πόλη σε πόλη. Εδώ πού θα εστίαζαν; Στις τελευταίες τους κυκλοφορίες, στα παλιά τους, στα best of;
Φωτισμός μίνιμαλ έτσι ώστε από μακριά να φαίνονται μόνο φιγούρες, τρεις γυναικείες παρουσίες στα δεξιά της σκηνής λικνίζονται ρυθμικά και κουρδισμένα καθ’όλη τη διάρκεια του σετ και φέρνουν soul μαγεία στον ήχο.
Στα noise μέρη των κομματιών οι λαμπεροί προβολείς πίσω από τη σκηνή αναβοσβήνουν μανιασμένα -ελπίζω κανείς από τους γύρω μου να μην πάσχει από επιληψία- ο Pierce δεν κοιτάζει ποτέ το κοινό, μόνο τους συμπαίκτες του. Από μύστη του γκρουπ μαθαίνω πως αυτό κάνει πάντα, θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο και αν κανένας κάνει λάθος αλίμονό του.
Η έναρξη γίνεται με γκάζια, το 10λεπτο “Hey Jane” από το Sweet Heart Sweet Light (HUH?) δίνει νεύρο στο πλήθος που έχει συγκεντρωθεί μπροστά από τη σκηνή, το “She Kissed Me” από το Amazing Grace προκαλεί ελαφρύ headbanging και στις κερκίδες. Με το “Shine a Light” επιτελείται το πρώτο “trip”.
Συνειδητοποιώ πως -καθώς δεν υπήρξα ποτέ σκληροπυρηνική fan της μπάντας- οι περισσότερες αναφορές που έχω για τους Spiritualized είναι οπτικές / εικαστικές και όχι μουσικές: τα εξώφυλλα των δίσκων τους, τα κουτιά από φάρμακα, τo “catchphrase” Ladies & Gentlemen we’re floating in space, οι τίτλοι των δύο τελευταίων άλμπουμ τους που συμπληρώνουν τη φράση του Kurt Vonnegut από το Σφαγείο Νο5 “Everything was beautiful” / “And nothing hurt”. Με κομμάτια από αυτούς τους δύο δίσκους χτίζουν το υπόλοιπο setlist τους, ενώ δοκιμάζουν εναλλακτικές τεχνικές «υπνωτισμού»: απ’τα νωχελικά φωνητικά και την ψυχεδέλεια, στη gospel χορωδία και τα blues, και από εκεί στο garage και τον αγνό κιθαριστικό θόρυβο -και πάλι από την αρχή.
Μέχρι που η σκηνή κοκκινίζει, οι σιλουέτες διακρίνονται πιο καθαρά και ξεκινά το “Cop Shoot Cop…” από το εμβληματικό τους άλμπουμ του 1997.
Δεύτερος μύστης μου τονίζει: «Το τι μαλακία έχει γραφτεί από δω κι από κει για το κομμάτι, δεν λέγεται. Τι "διαμαρτυρία για την αστυνομική βία" τι "κάλεσμα για αντίσταση" και άλλες μπούρδες. Cop shoot cop είναι έκφραση στην αργκό των junkies. Σε όλο το κομμάτι ο Jason επαναλαμβάνει "all my friends died for nothing..."»
Συντελείται το δεύτερο “trip”, πολύ πιο ισχυρό από το πρώτο: Το κομμάτι ξεδιπλώνει όλη του την προσωπικότητα, διαρκεί πάνω από 15 λεπτά και κλείνει με τα γυναικεία φωνητικά να επαναλαμβάνουν σαν Σειρήνες “aaah ah aaah ah”, ενώ ο Pierce εκφωνεί μουρμουριστά:
If this is Heaven, well, you know that I'm not happy here
'Cause Heaven ain't any place where you're not there
Desert is any place without you, my friend
And I will love you even if I'm getting to the end
'Cause you're so sweet, I'm always wishing, babe, that you were here
The desert is any place without you, my dear
And I will love you
I will love you
I will love you
I will love you…
Το set κλείνει με το “So Long You Pretty Things” από το HUH?, τα φώτα ανάβουν απότομα, εδώ δεν χωράνε ούτε περιττά λόγια ούτε encore, όποιος ένιωσε ένιωσε, η κατάβαση από τον λόφο ξεκινά, τα indie kids συζητούν αν την επομένη θα πάνε Cat Power, Murder Capital ή The Raveonettes, ένας φίλος ανεβάζει στο Instagram ένα video από τους Spiritualized και λέει πως η κηδεία του μόλις ετελέσθη στην εκκλησία του J. Spaceman και παρευρέθηκε και ο ίδιος.
