Είναι δεύτερη φορά μέσα στον τελευταίο μήνα που βρίσκομαι στο Gagarin για να παρακολουθήσω το δίδυμο Παιδί Τραύμα και Pan Pan. Όχι ακριβώς δίδυμο, δηλαδή, γιατί το Παιδί Τραύμα είναι πλέον πενταμελής μπάντα κι ο Pan Pan είναι βέβαια μαζί με τα Echo Tides.

To line-up αυτή τη φορά τούμπα (πρώτα Παιδί Τραύμα, ύστερα Pan Pan), και πιο σωστό θα πω εγώ, αφού το σετ των Παιδί Τραύμα με περισσότερο ροκ και σκοτεινό ήχο ταιριάζει καλύτερα πριν το ξεφάντωμα και τον ξέφρενο χορό που στήνει η παρέα του Παναγιώτη Πανταζή.

Sold out ξανά, με καλύτερο ήχο σαφώς από την προηγούμενη φορά, αλλά πάλι όχι τόσο καλό -άγνωστο γιατί δεν είχε διορθωθεί, αφού είχε επισημανθεί ήδη από την πρώτη συναυλία- το Παιδί Τραύμα και η μπάντα του παρουσίασαν ένα καλά φροντισμένο setlist με κομμάτια από τους δύο δίσκους της μπάντας και νέα, κιθάρες εντυπωσιακές, φρέσκα synths και φωνή που λυγίζει και είναι πολύ πιο συναισθηματική από τις εκτελέσεις στον δίσκο.

paid-travma-x-pan-pan-8-dec-gagarin-1

"Ακαταλαβίστικο", "Σαν Ιχθύς" και "Νεραντζιά" οι στιγμές απόλυτης εκτόνωσης του κοινού στο κατάμεστο Gagarin, ενώ για μένα αγαπημένη στιγμή πάντα  το  διαλογικό "Πάτσι". Βυθισμένο όπως κάθε φορά στην μουσική του, το Παιδί Τραύμα φάνηκε να επιζητά, να κερδίζει με ευκολία και να απολαμβάνει τη συμμετοχή του κοινού.

Μικρή παύση ανάμεσα στα δύο σχήματα, απαραίτητη για ανεφοδιασμό από το μπαρ και λίγο φρέσκο αέρα έξω και 23:15 φώτα ξανά. Ο Pan Pan και τα Echo Tides με την προσθήκη της Λυγερής Μητροπούλου από την αρχή στη σκηνή. Ο Παναγιώτης Πανταζής είναι ένα παιδί-μάγος που έχει καταφέρει να γράψει τους πιο όμορφους στίχους των τελευταίων χρόνων στην εγχώρια μουσική -χωρίς καμιά υπερβολή- και όταν αυτούς τους τραγουδά live δεν μένει άλλο από το να αφήσουμε τα πόδια μας να εγκαταλείψουν το έδαφος, ενώ γινόμαστε όλοι τα παιδιά που θέλουμε χορό.

paid-travma-x-pan-pan-8-dec-gagarin-5paid-travma-x-pan-pan-8-dec-gagarin-7

Έχει τον ενθουσιασμό ενός μικρού παιδιού ή ενός νέου μουσικού που βγαίνει πρώτη φορά στη σκηνή, χορεύει ασταμάτητα, ευχαριστεί, έχει ένα πρόσωπο όλο χαμόγελο και διατηρεί το πάθος και τον ενθουσιασμό του ερασιτέχνη. Δεν παρέλειψε ούτε ένα από τα αγαπημένα μας κομμάτια και από τα τρία άλμπουμ του Φαντασμαγορία, για να μας κάνει να χάσουμε και πάλι με τόσο ευχάριστο τρόπο την ψυχραιμία μας και να αρχίσει το πάρτι ξανά.

Η έκπληξη της βραδιάς: όλα τα αγαπημένα κορίτσια του Παναγιώτη εκεί. Καλλιόπη και Λυγερή Μητροπούλου, Nalyssa Green, Nefeli Walking Undercover (θα θέλαμε και τη Φωτεινή Κορρέ). Η καθεμία ξεχωριστή και με τη δική της φωνητική απόχρωση. Να δηλώσω, ωστόσο, σε αυτό το σημείο ότι προσωπικά συγκινούμαι βαθύτατα από την Καλλιόπη Μητροπούλου (αλήθεια πόσα χρόνια ωδείο;) και την τεχνική, την έκταση της φωνή της και  τη στάση της στη σκηνή, καθώς και την ενέργεια της Nalyssa Green που πάντα προσθέτει μια  αύρα ξωτικού στον χώρο.

Το μαγικό με τον Pan Pan και τα Echo Tides είναι ότι κάνουν αυτό που καμιά άλλη μπάντα και κανένας μουσικός δεν κάνει. Παίζουν όλα τα μεγάλα hits -φανταστείτε, εσείς που δεν ήσασταν εκεί "Φωτιά Στις Κεραίες", "Χτύπα με σαν Ρεύμα στην Πίστα", "Ανισόπεδη Ντίσκο"- back to back και στο τέλος και δεύτερη φορά (άρχισε να πονάει η σπλήνα μου από τον χορό, όπως στο Δημοτικό όταν έτρεχα). Το διασκεδάζουν σαν μικρά παιδιά που δεν χορταίνουν να τραγουδούν ξανά και ξανά τους ίδιους στίχους. Ο Pan Pan δήλωσε μάλιστα ότι 5 μέρες του παίρνει κάθε φορά να ξεπεράσει το live. Παναγιώτη, μεταξύ μας, το ίδιο περνάμε κι εμείς.

paid-travma-x-pan-pan-8-dec-gagarin-9

Απολαυστικό κλείσιμο βραδιάς με όλα τα κορίτσια στη σκηνή να ερμηνεύουν μαζί με τον Pan Pan την "Ανισόπεδη Ντίσκο", να χορεύουν, να αγκαλιάζονται και να τραγουδούν ξανά και ξανά τους ίδιους στίχους σαν πρώτη φορά. Στη συνέχεια όλα τα μέλη των δύο σχημάτων αγκαλιά για λίγους στίχους -μαντέψτε… από την "Ανισόπεδη Ντίσκο" ξανά - a capella αυτή τη φορά, αναμνηστικές φωτογραφίες και καληνύχτα. Ένα λιβάδι αγάπης διάβασα κάπου στα stories του postnoise. Αγάπη των μουσικών μεταξύ τους, αγάπη του κοινού για τους μουσικούς, αγάπη παντού ανάμεσα μας. Live που χάνουμε κάθε ψυχραιμία θα πω ξανά. Και τι ωραία να ζούμε στιγμές που δεν υπάρχει τίποτε άλλο από αγάπη και μουσική και συγκίνηση και πάρτι.

Ευχαριστούμε που μετατρέψατε για ακόμα μία φορά το Gagarin σε Aνισόπεδη Nτίσκο.

Παιδί Τραύμα και Παιδί Θαύμα μαζί.

Ζούμε μαζί σας μέρες γιορτής. 

paid-travma-x-pan-pan-8-dec-gagarin-2paid-travma-x-pan-pan-8-dec-gagarin-6paid-travma-x-pan-pan-8-dec-gagarin-8

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured