Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη είναι ό,τι το καλύτερο κι έτσι το Avopolis Music Network ανηφόρισε κατά συμπρωτεύουσα μεριά, για να συναντήσει το έτερον ήμισυ των High Level Static, τον Ερμή και να συζητήσει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα μαζί του για το ντεμπούτο άλμπουμ της μπάντας τον περασμένο Γενάρη, για το νέο αναμενόμενο δίσκο, την πόλη της Θεσσαλονίκης και το μουσικό της... κλίμα, τα ‘’σκοτεινά’’ της στέκια, το ποδόσφαιρο (ναι, μοιραζόμαστε τις ίδιες πεποιθήσεις), το internet και το κυριότερο, για να ακούσουμε καινούργιο υλικό που έκρυβε πολλές εκπλήξεις: από trip hop ήχους μέχρι σκληρές ηλεκτρικές κιθάρες! Έτσι λοιπόν, βρεθήκαμε σε ένα μικρό καφέ κάπου στο Ναυαρίνο και αρχίσαμε μια ατελείωτη συζήτηση περί μουσικής, καθώς το πάθος με το οποίο μιλούσε ο Ερμής για τα πράγματα που του αρέσει να κάνει, ήταν φανερό.

-Ας ξεκινήσουμε με κάποια τετριμμένα αλλά απαραίτητα για τη γνωριμία μας, ερωτήματα: από ποιούς αποτελούνται οι High Level Static;

-Αποτελούνται από τον Ερμή Κουκάρη και το Στέλιο Λιάρο. Γνωριστήκαμε στην Κοζάνη σαν φοιτητές. Υπάρχει η εντύπωση πως είμαστε και οι δυο από την Θεσσαλονίκη, κάτι που δεν ισχύει μιας και ο Στέλιος είναι Αθηναίος.

-Πως γνωριστήκατε και πότε;

-Γνωριστήκαμε στις αρχές του 2000, μέσω ενός φίλου με τον οποίο παίζαμε μαζί σε κάποια live και μου σύστησε τον Στέλιο σαν ένα πολύ καλό μπασίστα. Η γνωριμία μας τον κατέστρεψε! Πριν γνωριστούμε, ασχολούνταν πάρα πολύ με την jazz και εξακούνταν συνεχώς στο μπάσο. Η αρχή έγινε όταν του έβαλα να ακούσει κάποιο CD των Covenant. Τώρα βρίσκεται ακόμα στην Κοζάνη τελειώνοντας την πτυχιακή του.

-Πότε ξεκινήσατε να παίζετε μαζί και πότε σας πρωτομπήκε η ιδέα να ασχοληθείτε πιο σοβαρά με την ηλεκτρονική μουσική;

-Κατ’ αρχάς παίζαμε μαζί live, rock μουσική σε μπαράκια, 2 κιθάρες, 1 μπάσο και τραγουδούσα εγώ. Πέρασε ένας χρόνος έτσι, γνωριστήκαμε, δέσαμε και αρχίσαμε να κάνουμε αρκετή παρέα. Ο Στέλιος άκουγε πράγματα από μένα, εγώ από εκείνον και άρχισε σιγά σιγά να του αρέσει η ηλεκτρονική μουσική. Αγόρασα ένα synthesizer κάποια στιγμή και αφού πέρασε λίγος καιρός που το ‘’σκαλίζαμε’’, λέμε ‘’δεν κάνουμε κανένα συκγρότημα;’’. Όλα αυτά κάπου στο 2001. Κάνουμε λοιπόν το πρώτο κομμάτι, το ‘’Absence’’ και από κει και πέρα αρχίσαμε να γράφουμε πιο συστηματικά, με ελάχιστα μέσα στην αρχή. Εκείνη την περίοδο και για 1,5 περίπου χρόνο, παίζαμε και σαν dj’s στην Κοζάνη. Είχαμε πάρει κι ένα projector και προβάλαμε ταινίες και live από Cure, Joy Division, Covenant. Μείναμε τελικά με την απορία αν ο κόσμος ερχόταν για μας ή για τις ταινίες!

-Πως θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας;

-Είναι πολλά πράγματα μαζί. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει και ένας προσωπικός χαρακτήρας στον ήχο μας παρά το ότι τα κομμάτια του δίσκου διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Υπάρχουν κάποια παλιά ΕΒΜ γνωρίσματα όπως στο ‘’Traces Of Origin’’, κάποιες breakbeat εισαγωγές, πολλά 80’ς και trance στοιχεία. Μάλλον θα κατέτασσα τον ήχο κάπου στο future pop. Δεν νομίζω όμως ότι υπάρχουν πια στεγανά στη μουσική. Αυτό που βλέπω είναι ότι η future pop δανείζεται όλο και περισσότερο trance στοιχεία, πάρε παράδειγμα το ‘’Electronaut’’ από τον τελευταίο δίσκο των VNV Nation ή τους Assemblage 23. Ίσως να οφείλεται και στο ότι έχουν αρχίσει και χρησιμοποιούνται κάποια standard μηχανήματα σε αυτή τη σκηνή. Παρ’ ότι λέγεται πως μοιάζουμε πιο πολύ με τα δυο αυτά γκρουπ, εγώ μάλλον θα έλεγα ότι πλησιάζουμε προς τον ήχο των Covenant.

-Πως προέκυψε το όνομα;

-Κάπου είχα πετύχει την έκφραση high static, μου άρεσε και σκέφτηκα να το δοκιμάσουμε, πραγματικά όμως δεν μπορώ να θυμηθώ που. Ίσως να έπρεπε να ήταν λίγο μικρότερο ή πιο εμπορικό, άρεσε όμως και στο Στέλιο και τελικά έμεινε.

-Πως γίνεται η σύνθεση των κομματιών στο γκρουπ;

-Γίνεται και από τους δυο. Μάλιστα στο δίσκο έτυχε και τα μισά γεννήθηκαν από ιδέες του Στέλιου και τα άλλα μισά από δικές μου. Ποτέ όμως δεν σκεφτόμαστε ότι κάποιο κομμάτι ανήκει σε κάποιον. Λίγο πολύ η διαδικασία ήταν ότι –επειδή δεν είχαμε έναν κοινό χώρο για να δουλεύουμε τη μουσική- έφερνε ο καθένας κάποιες ιδέες όταν βρισκόμασταν και δουλεύαμε πάνω σ’ αυτές. Με το πέρασμα του χρόνου διαπιστώσαμε ότι ο καθένας έχει περισσότερες ικανότητες πάνω σε κάποια πράγματα. Για παράδειγμα ο Στέλιος κάνει πολύ καλύτερα κρουστά απ’ ότι εγώ. Τους στίχους είναι πιο πρακτικό να τους γράφω εγώ επειδή τραγουδάω και συνήθως έχουν να κάνουν με κάποιους εσωτερικούς προβληματισμούς και καταστάσεις. Εκμεταλλεύομαι τη συναισθηματική φόρτιση που παίρνω από μια ταινία για παράδειγμα και γράφω κάποιους στίχους αποφορτίζοντας έτσι τον εαυτό μου όπως το ‘’Breathing Still’’ που είχε να κάνει με μια δύσκολη κατάσταση που είχα βιώσει. Κι όμως αυτοί οι στίχοι βγήκαν πολύ εύκολα, σε 5-10 λεπτά. Αλλά αυτές είναι μόνο κάποιες γενικές κατευθύνσεις χωρίς να μας δεσμεύουν.

-Αγαπημένα γκρουπς, είδη μουσικής που ακούτε;

-Πάρα πολλά... Για το electro χώρο ιδιαίτερη επιρροή για μας απετέλεσαν οι Velvet Acid Christ. Υποθέτω ότι τα trance στοιχεία στον ήχο μας μάλλον από εκεί έχουν προέλθει. Πολύ αγαπημένοι και οι Covenant. Τώρα ξεφεύγοντας λιγάκι, μεγάλη αδυναμία είχα στο Βαγγέλη Παπαθανασίου, στους Pink Floyd, αρκετά ελληνικά rock σχήματα όπως Ξύλινα Σπαθιά, αδελφοί Κατσιμίχα, κάποια γκρουπ που βρίσκονταν στις παρυφές του metal όπως My Dying Bride, Queensryche, Therion. Ειδικά με τους τελευταίους είχα κολλήσει κάποτε για 6 μήνες ακούγοντας μόνο αυτούς! Από τον χώρο του gothic άκουγα Sisters, Cure, Nick Cave αν και ο τελευτάιος μάλλον δεν κατατάσσεται εκεί. Ο Στέλιος, όπως σου είπα και πιο πριν, άκουγε πάρα πολύ jazz. Έχει απίστευτες γνώσεις πάνω σ’ αυτή τη μουσική αλλά κάποια στιγμή μάλλον αποφάσισε ότι ήθελε κάτι πιο άμεσο. Του άρεσε πάρα πολύ και το punk. Επίσης κάποια πιο τεχνικά πράγματα όπως Primus και Kraftwerk. Όποιος έχει ασχοληθεί με την ηλεκτρονική μουσική δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίζει τους Kraftwerk, μέχρι κι οι γονείς μας τους άκουγαν! Ακόμα pop των 80’ς, A-ha, Belinda Carlisle, κάποια house ακούσματα.

-Άλλες ασχολίες;

-Αισίως πήρα το πτυχίο μου και πλέον είμαι επίσημα ένας Γεωτεχνολόγος μηχανικός ενώ ο Στέλιος είναι Μηχανολόγος μηχανικός. Για το αν θα ασχοληθούμε μελλοντικά με αυτά που έχουμε σπουδάσει, ποιος ξέρει. Εγώ θα ήθελα να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό μάλλον έξω, υπάρχει και ο στρατός στη μέση... Πάντως, τον τελευταίο καιρό που έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο, τον σπαταλάω στο internet και στο synthpopavenue.gr που, κατά κάποιο τρόπο, μας φιλοξενεί.



-Ήταν εύκολη η πορεία σας μέχρι την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ;

-Αφού γράψαμε κάποιο υλικό είπαμε να κάνουμε κάποια βήματα παραπέρα σιγά. σιγά. Κάναμε ένα demo με όσο καλύτερη παραγωγή μπορούσαμε –και με όποια μέσα είχαμε τότε στη διάθεση μας- αφού πλέον οι εταιρείες του είδους περιμένουν από σένα να έχεις υλικό σχεδόν έτοιμο από μόνος σου ώστε να μη χρειαστεί να ρίξουν κι άλλα χρήματα. Το πρώτο demo θυμάμαι το είχαμε στείλει σε πολλές εταιρείες στο εξωτερικό χωρίς όμως αποτέλεσμα. Οι περισσότερες δεν απάντησαν καν, λάβαμε και κάποιες άδικες απαντήσεις. Από μια μεγάλη εταιρεία του χώρου μάλιστα είχαμε λάβει την απάντηση ότι είμαστε πολύ pop για εκείνους και έκλειναν ως εξής: ‘’no chance in our label’’. Μας είχε απογοητεύσει πολύ η συγκεκριμένη απάντηση, τα πράγματα όμως γυρίζουν... Η Trisol μας είχε απαντήσει λέγοντας μας ότι ‘’μας αρέσουν κάποια κομμάτια σας, απλά χρειάζεστε ακόμα πολύ δουλειά’’. Τότε ακόμα δεν είχαμε αποφασίσει ποιος θα τραγουδούσε και φωνητικά έκανε κάποιο άλλο παιδί με περισσότερο rock χρoιά στη φωνή του που δεν πολυταίριαζε με τον συγκεκριμένο ήχο. Ξαναστείλαμε δεύτερη φουρνιά από demo με τα ίδια κομμάτια βελτιωμένα. Τη δεύτερη φορά δεν λάβαμε καμιά απάντηση από κανέναν, πράγμα που αποτέλεσε πλήγμα για μας. Βέβαια αργότερα μάθαμε πως λειτουργούν κάποια πράγματα στις εταιρείες: τα παίρνει κάποια γραμματέας, δεν φτάνουν ποτέ στα χέρια που πρέπει, χάνονται, πετιούνται, καταλήγουν σουβέρ για ποτήρια... Πρέπει να είσαι και τυχερός. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια τελευταία απόπειρα και τελικά μας απάντησε η Trisol, η μεγαλύτερη του χώρου. Μας είπε πως την ενδιαφέραμε σαν μπάντα και όπως φαντάζεσαι έγινε τρελό πανηγύρι! Πολύ ευτυχισμένη στιγμή. Το συμβόλαιο, που κάναμε το Μάρτη του 2002, ήταν για 3 δίσκους, πράγμα πολύ θετικό αφού δείχνει ότι η εταιρεία έχει σκοπό να επενδύσει πάνω σου. Πρέπει να πω ότι χρωστάμε πάρα πολλά στον Seba από το περιοδικό Side Line ο οποίος ήταν ο πρώτος που πίστεψε σε μας –και εκτός από το πολύ καλό review που μας είχε κάνει- συμπεριέλαβε το ‘’Absence’’ σε μια συλλογή της alfa matrix με τίτλο ‘’Electrotrauma vol. 6’’, σε ένα rough beat mix που το ονομάσαμε έτσι λόγω του πολύ κακού ήχου του.

-Πως έγινε ηχογράφηση του πρώτου άλμπουμ και που;

- Με 2 PC κι ένα synth στα σπίτια μας! Τα ονομάσαμε Myopic Mind Studios του Στέλιου και Replica Studios το δικό μου. Κάναμε κάποιες βελτιώσεις μετά από τις υποδείξεις της Trisol, το υλικό πήγε για mastering στο Βερολίνο και τελικά ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 10 Γενάρη 2003. Πήρε πολύ καλές κριτικές από κάποια γαλλικά και ρωσσικά sites με αποκορύφωμα το περιοδικό Orkus που μας ονόμασε newcomer of the month για τον Φλεβάρη. Η βασική ιδέα για το artwork ήταν ενός φίλου μας και από κει και πέρα το ανέλαβε ο Graig Rolls, πολύ καλός αμερικανός γραφίστας που έχει κάνει δουλειές για τους Velvet Acid Christ, T.O.Y, Glis και Nebula Η.

-Ποια θεωρείς την καλύτερη σας σύνθεση μέχρι τώρα;

-Δεν μπορώ να πω. Όλα τα αγαπάω, όλα μου αρέσουν. Ίσως να είμαι λίγο περισσότερο δεμένος με το ‘’Absence’’ που ήταν και η πρώτη μας σύνθεση. Επίσης τα ‘’Breathing Still’’, το ‘’Shine‘’ ή το ‘’Laminated’’.

-Είσαστε στη διαδικασία γραψίματος νέου υλικού. Πότε αναμένεται να κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος; Πόσα κομμάτια θα περιλαμβάνει και πως θα είναι ο ήχος του;

-Μάλλον θα κυκλοφορήσει κατά το καλοκαίρι. Τα εντελώς έτοιμα κομμάτια αυτή τη στιγμή είναι 3 και υπάρχουν και 6-7 ακόμα που χρειάζεται να δουλευτούν. Σε τίτλο δεν έχουμε καταλήξει ακόμα. Ως προς τον ήχο μάλλον θα είναι πιο συναισθηματικός, τεχνικά μιλώντας, τα bpm θα πέσουν κάπως αλλά θα υπάρχουν και πιο beat-άτα κομμάτια. Αυτά που έχουν γραφτεί μέχρι τώρα πλησιάζουν πιο πολύ στην synth pop παρά στο future pop, ακόμα και στο trip hop. Κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρχουν και γυναικεία φωνητικά στο άλμπουμ, είτε σαν πρώτα είτε σαν δεύτερα.

-Ποια είναι η εμπειρία σας από live εμφανίσεις μέχρι στιγμής;

-Κατευθείαν στα βαθειά! Με τους Icon Of Coil και Assemblage 23. Ευτυχώς δεν μας βγήκε άγχος στη σκηνή αλλά πολύ ενέργεια. Λίγο καιρό αργότερα παίξαμε με τους Decode σε ένα μικρό club στην Αθήνα..

-Μπορείς να διακινδυνεύσεις κάποια πρόβλεψη για το μέλλον της ηλεκτρονικής μουσικής;

-Δυστυχώς η όλη φάση μου φαίνεται ‘’φούσκα’’. Πολλά γκρουπς υπέγραψαν σε πολυεθνικές -Mesh, Covenant, Apoptygma- και κάποια στιγμή όλο αυτό το ενδιαφέρον που υπάρχει τώρα θα ‘’σκάσει’’, η όλη φάση με τη σημερινή της μορφή έχει αρχίσει να φθίνει. Με την έξαρση του internet και των νέων τεχνολογιών μπορεί πλέον ο καθένας να γράψει μουσική σπίτι του. Χιλιάδες συγκροτήματα και κυκλοφορίες, πολλές μέτριες δουλειές, λίγες καλές που δεν φτάνουν στα κατάλληλα αυτιά. Μάλλον όλο αυτό κάποια στιγμή θα κωπάσει μέχρι να ξαναφανούν συγκροτήματα που να αξίζουν. Δεν είναι τυχαίο που κάποιες μπάντες αποτραβιούνατι σιγά σιγά από αυτό που έπαιζαν παλιότερα: οι Covenant δεν παίζουν πια future pop, οι Apoptygma το έχουν γυρίσει σε εντελώς pop μορφές και οι Wolfshein έριξαν κι άλλο τους τόνους.

-Υπάρχει αξιόλογη ελληνική electro σκηνή, υπάρχει όμως ο απαιτούμενος αριθμός ανθρώπων για να την στηρίξει ή να στηρίξει μαγαζιά και συναυλίες;

-Οι Έλληνες δυστυχώς είναι snob και στη Θεσσαλονίκη τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Πάρε για παράδειγμα τις εδώ συναυλίες των Mesh και Covenant που ακυρώθηκαν ή τα 75 εισιτήρια στους VNV Nation.

-Υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη χώροι όπου μπορεί κανείς να ακούσει αυτού του είδους τη μουσική;

-Σχεδόν τίποτα, μόνο κάποια parties που γίνονται που και που σε κάποια μαγαζιά. Παλιότερα υπήρχε το Χ-Club που έκανε κάποιες βραδιές αλλά έκλεισε κι αυτό.

-Πέρα από τους HLS, Decades, υπάρχει ηλεκτρονική ή dark σκηνή στην πόλη;

-Οι Iambia, S.Ink και ο Neuro D που παίζει minimal electronics και είχε κυκλοφορήσει πρόσφατα ένα δίσκο στην Poeta Negra, η οποία παρεπιτόντως κάνει πολύ καλή δουλειά.

-Τι μπορούμε να περιμένουμε από τους High Level Static στο άμεσο μέλλον;

-Προς το παρόν έχουμε κάνει ένα πιο χορευτικό και extended version remix στο ‘’Breathing Still’’ το οποίο θα συμπεριληφθεί στη συλλογή του Orkus για το 2003. Ελπίζουμε να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε κάποια περιοδεία μετά τη κυκλοφορία του νέου άλμπουμ, πράγμα το οποίο εμπεριέχει αντικειμενικές δυσκολίες αφού βρισκόμαστε μακριά από την κεντρική Ευρώπη αλλά θα το κυνηγήσουμε όσο μπορούμε.

Κλείσαμε την κουβέντα μας ευχόμενοι καλή επιτυχία στο νέο αλμπουμ των HLS και αν κρίνουμε από την προακρόαση των δυο νέων κομματιών, ‘’Apartment 9732’’ και ‘’Take Back The Future’’ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα την έχουν!

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured