Με μια ακαμουφλάριστη σκληράδα στο κέντρο βάρος του ήχου τους, που καταλήγει όμως να εισβάλει και σε όχι και τόσο αρρενωπά ακροατήρια, οι Planet Of Zeus φιγουράρουν πλέον επιδεικτικά σε μερικά από τα σημαντικότερα διεθνή μουσικά έντυπα και υποστηρίξανε όλη αυτήν την ιστορία με κάμποσες ζωντανές εμφανίσεις μέσα στο καλοκαίρι –έπεται σε λίγες μέρες η συμμετοχή τους στο φεστιβάλ Μουσικά Κύματα 2011 (Σάββατο 23/7, στο Πολιτιστικό Πάρκο Νέας Μάκρης). Αν φέτος μπορούμε λοιπόν να μιλήσουμε για έναν ορθολογικό ροκ δίσκο ελληνικής κοπής και για ένα ορθολογικό εγχώριο ροκ συγκρότημα, αυτός είναι το Macho Libre και οι Planet Of Zeus αντίστοιχα…
Πού διαφοροποιείται ο ήχος των νεοσύστατων πριν δέκα χρόνια Planet Of Zeus από τον ήχο τους σήμερα;
Ο ήχος των Planet Of Zeus κατά την περίοδο της δημιουργίας τους οριζόταν από την αγάπη μας και τον θαυμασμό μας για συγκροτήματα όπως οι Jimi Hendrix Experience, οι Black Sabbath κτλ. Συνεπώς, στα πρώτα στάδια κινούμασταν σε πιο ψυχεδελικά μονοπάτια –κάτι που φαίνεται και από το όνομα του συγκροτήματος. Και σίγουρα δεν είχαμε προλάβει να φανερώσουμε την προσωπική μας πινελιά πάνω στον ήχο, η οποία αρχίζει πια να διαμορφώνεται με το Macho Libre και να γίνεται πιο έντονη.
Τι παραπάνω διαθέτει δηλαδή το Macho Libre από το προ τριετίας ντεμπούτο σας, Eleven The Hard Way;
Το Macho Libre είναι σίγουρα πιο μεστό σαν άλμπουμ συγκριτικά με το Eleven The Hard Way. Δεδομένου ότι τα κομμάτια που περιλαμβάνονται στον νέο δίσκο αποτελούν προϊόν μιας πολύ συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, το Macho Libre αποτελεί μια πιο πλήρη και αντιπροσωπευτική πρόταση. Παρότι ο ήχος έχει γίνει πιο σκληρός, ο ακροατής μπορεί να παρακολουθήσει τον δίσκο πιο εύκολα. Αυτό συμβαίνει επειδή μεσολάβησε μια πολύ αυστηρή διαδικασία φιλτραρίσματος και επαναπροσδιορισμού για να φτάσουν τα συγκεκριμένα τραγούδια να συμπεριληφθούν στο άλμπουμ.
Στα αυτιά των μελών μιας μπάντας με τον «βαρύ» προσανατολισμό των Planet Of Zeus χωράνε και διαφορετικού ύφους ακούσματα; Ή ακούτε ό,τι παίζετε και μόνο;
Προφανώς αγαπάμε πολύ τον κλασικό και τον σκληρό ήχο από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να αγαπάμε και τα μπλουζ, τα ρεμπέτικα, μέχρι και τους σύγχρονους μινιμαλιστές συνθέτες του 20ου αιώνα –και να εμπνεόμαστε από όλα αυτά. Ωστόσο παραμένει και για εμάς ένας γρίφος το πώς μεταφράζονται τα διαφορετικά ακούσματα του καθενός από εμάς στη μουσική των Planet Of Zeus.
Τι έχετε ξεχωρίσει από τις πρόσφατες δισκογραφικές κυκλοφορίες, εγχώριες και μη;
Το να δηλώσουμε, για παράδειγμα, ότι το Crack Τhe Skye των Mastodon αποτέλεσε δίσκο-ορόσημο για το metal, λίγο ενδιαφέρον θα είχε. Περισσότερο ενδιαφέρον θα είχε να μιλήσουμε για τα ελληνικά συγκροτήματα, των οποίων τα άλμπουμ μας άρεσαν ιδιαίτερα. Αυτά είναι το Gabbatha των Bliss και το Sea Of See Through Skins των Tardive Dyskinesia.
Ελληνική πραγματικότητα και Macho Libre: σε ποια σημεία του δίσκου μπορεί να εντοπίσει κανείς αναφορές;
Αν διαβάσει κανείς τους στίχους θα βρει διάφορες αναφορές τόσο στην ελληνική πραγματικότητα, όσο και στην πραγματικότητα του κάθε ανθρώπου. Στη θεματολογία μπορεί επίσης να εντοπίσει κανείς αναφορές σχετικές με το πώς είναι να μετέχεις σε ένα συγκρότημα το οποίο ονειρεύεται στην Ελλάδα, μέχρι την έννοια του Νεοέλληνα νεόπλουτου και τη δίψα για εκδίκηση.
Μετανάστευση ή Ελλάδα και ψυχραιμία;
Αν αλλάξει κάτι στα μουσικά κακώς κείμενα στην Ελλάδα, θα αλλάξει από εδώ και όχι από το εξωτερικό. Συνεπώς πολλή δουλειά με έδρα την Ελλάδα και διάδοση του μηνύματος προς το εξωτερικό. Ένα σκαλί τη φορά...
Σε συνέντευξή σας είπατε χαρακτηριστικά ότι στους Planet Of Zeus «δεν χωράνε θηλυκά». Υπάρχουν ωστόσο γυναίκες στην παγκόσμια μουσική τα οποίες θα ξεχωρίζατε για την προσφορά τους;
Σωτηρία Μπέλλου, Janis Joplin, Nina Simone, Dusty Springfield, Kim Gordon, Sidsel Endresen. Και η λίστα είναι ατελείωτη...
Με ποιον τρόπο φτάνει ένα ελληνικό συγκρότημα στα αυτιά του Bruce Dickinson;
Αυτό επιτυγχάνεται αν έχεις από πίσω σου μια εταιρεία σαν την Casket Music, η οποία να σε στηρίζει και να προωθεί τη δουλειά σου σε ανθρώπους που γνωρίζει προσωπικά και ξέρει τα γούστα τους. Από το βρετανικό Metal Hammer, το Kerrang και το Terrorizer, μέχρι το BBC και τον Bruce Dickinson.
Πού θα μπορέσει να συναντήσει κανείς τους Planet Of Zeus στο προσεχές χρονικό διάστημα;
Στις 23 Ιουλίου θα βρισκόμαστε στη Νέα Μάκρη, στα φετινά Μουσικά Κύματα, μαζί με τους Inveracity, Universe 217, Sun Of Nothing, Sarabante, Raw In Sect, Aherusia, Lunatic Medlar και Unmasking The Betrayer. Φυσικά μπορεί να μας βρει κανείς και σε κάποια από τις αγαπημένες μας μπάρες στην Αθήνα, να πίνουμε!
