Κάμποση κίνηση παρουσιάζει η rockabilly revival σκηνή της Θεσσαλονίκης και οι Free Soul έχουν μια ενδιαφέρουσα παρουσία στην τελευταία. Να τι άλλο μάθαμε από τον τραγουδιστή τους Ανδρέα Χριστόπουλο…

Mε το ντεμπούτο σας Teasing Woman εντάσσεστε κι εσείς σε μια ενδιαφέρουσα τάση rockabilly revival, η οποία παρατηρείται τελευταία στη Θεσσαλονίκη. Τι ακριβώς έχει πυροδοτήσει κατά τη γνώμη σου αυτό το μπαμ;

«Νομίζω ότι πλην της τυχαίας «μουσικής ταύτισης», μεγάλο ρόλο έχει παίξει η On Stage Records, που με το κέφι και με την όρεξη την οποία έχει για το rock 'n' roll μας έδωσε την απαραίτητη ώθηση που χρειαζόμασταν για να ολοκληρώσουμε τον δίσκο αυτό».

Ακούγοντας κανείς το Teasing Woman, αισθάνεται το πνεύμα του Elvis Presley και του Jerry Lee Lewis να κυλάει στις συνθέσεις του. Τι σημαίνουν για εσένα αυτοί οι δύο καλλιτέχνες;

«Ο Elvis Presley για μένα είναι το Α και το Ω στην παγκόσμια ιστορία της μουσικής. Από μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου να ακούει και να θαυμάζει το βασιλιά του rock 'n' roll. Οπότε είναι φυσιολογικό να υπάρχει μέσα στο μουσικό μου DNA. Έτσι λοιπόν το πνεύμα του υπάρχει στη μουσική των Free Soul και γι'αυτό χαίρομαι ιδιαίτερα. Για τον «Killer» Jerry Lee, έχω να πω ότι και αυτός υπήρχε πάντα στα μουσικά μου ακούσματα και ήταν πάντα αυτός που συμπλήρωνε τον Elvis, στη πιο αλήτικη εκδοχή του rock 'n' roll. Συνεπώς δεν θα μπορούσε να λείπει ούτε αυτός από τις επιρροές των Free Soul! Εδώ πρέπει να τονίσω ότι και ο Jonny Cash ανήκει στη «αγία τριάδα» των πατέρων της αμερικάνικης μουσικής του rock 'n' roll - και αυτός είναι ο υπεύθυνος για τα country στοιχεία που έχουνε οι Free Soul. Ας μη ξεχνάμε ότι και οι τρεις τους κατάγονται από τον ένδοξο αμερικάνικο νότο».

Πες μας δύο λόγια για το “Mexican Sound”...

«Το κομμάτι αυτό υπήρχε πάντα στο μυαλό μου ως εικόνα. Μου αρέσουν οι desperado ταινίες, τα western, όπως και ταινίες σαν το "Wild At Heart", "Desperado", "Breathless" και γενικότερα έργα με εικόνες άγριας Δύσης, ξεχασμένων μοτέλ, κάκτους, απέραντα φαράγγια και όμορφες μεξικάνες να αποτελούν στοιχεία ενός όμορφου και κυνηγημένου έρωτα. Όλα αυτά συντέλεσαν στο να ξετυλίξω τη φαντασία μου και να τη μετατρέψω σε νότες. Το "Mexican Sound" είναι ίσως το ποιοτικότερο κομμάτι του album, όπως αναφέρουν οι κριτικοί, όπως επίσης αρέσει σε κόσμο που δεν ακούει μόνο ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής. Εδώ θα αναφέρω ότι το συγκεκριμένο κομμάτι μας έχει ζητηθεί από το γερμανικό περιοδικό Dynamite για τη cd συλλογή του, που θα κυκλοφορήσει μαζί με το τεύχος Ιουνίου-Ιουλίου 2008. Οφείλω να τονίσω ότι στη σύνθεση του "Mexican Sound" συνέβαλε και ο φίλος μου και συνεργάτης μου Στέλιος Καραβέντζας».

Τι είναι αυτό που βρίσκεις στα παλιά rockabilly και rocknroll τραγούδια και θεωρείς πως υπερτερεί σε σύγκριση με τη μοντέρνα rock παραγωγή;

«Όλη η ιστορία του θέματος έχει να κάνει με τον αυθεντικό ήχο που παρήχθη στις προηγούμενες δεκαετίες και αποτυπώθηκε με αγάπη στα μαγικά αυλάκια ενός βινύλιου. Η μουσική τότε ήταν αυθόρμητη και φυσική, δηλαδή τα μουσικά όργανα τα οποία έπαιρναν μέρος στην εγγραφή ενός δίσκου ήταν λίγα και συγκεκριμένα και δεν υπήρχε αλλοίωση και διορθωτική παρέμβαση στον πρωτογενή ήχο. Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά με τις τωρινές παραγωγές, στις οποίες παρεμβάλλονται διάφορα εφέ και δυναμικές που δεν προέρχονται από τα χέρια των μουσικών, αλλά από τα κουμπιά ενός υπολογιστή».

Πιστεύεις ότι θα είχε κάποιο νόημα να προσπαθήσετε να βάλετε ελληνικούς στίχους στη μουσική που παίζετε;

«Η αλήθεια είναι πως όχι. Δεν είναι δυνατόν να μπει ελληνικός στοίχος σε μια μουσική που γεννήθηκε, μεγάλωσε και περιπλανήθηκε τόσες δεκαετίες ανά το κόσμο ολόκληρο με έναν συγκεκριμένο ήχο και γλώσσα! Είναι σαν να ζητάμε από ένα Αμερικάνο να τραγουδήσει κομμάτια του Μανώλη Χιώτη και της Μαίρης Λίντα στα Αγγλικά. Φαντασθείτε το!!! Το rock 'n' roll δεν είναι σαν το ελληνικό rock. Εξάλλου η λέξη «ελληνικό» μπροστά από το rock κάνει τη διαφορά... Μπροστά από τη λέξη rockabilly δεν θα μπορούσε να μπει καμία άλλη λέξη όπως ελληνικό ή σουηδικό... Παρόλα αυτά, δυστυχώς, στην άμοιρη και άτεχνη μουσικά Ελλάδα του σήμερα, για να κάνεις εμπορική επιτυχία χρειάζεται ο ελληνικός στίχος. Προς το παρόν τουλάχιστον, είμαστε ευχαριστημένοι απ' αυτό που κάνουμε. Αν στο μέλλον χρειαστεί (για διάφορους λόγους), να απευθυνθούμε αποκλειστικά και μόνο στον ελληνικό χώρο, τότε ίσως να βάλουμε νερό στο κρασί μας. Αλλά τότε θα πάψουμε να είμαστε rockabilly!!!!!!!!!».

Τι θα απαντούσες σε όσους επικρίνουν μπάντες σαν και τους Free Soul, λέγοντας πως ανακυκλώνουν πράγματα τα οποία έχουν γίνει στην αμερικανική δισκογραφία με πολύ ανώτερο τρόπο;

«Να κοιτάνε τα χάλια τους, που είναι ανάξιοι να συνθέσουν και να γράψουν μουσική. Διότι όλα τα ελληνικά τραγούδια που κυκλοφορούν, είναι κακές αντιγραφές ξένων επιτυχιών. Ντροπή!!!!! Αν μπάντες σαν και μας σταματούσαμε να αναπαράγουμε και να υπηρετούμε - όχι μόνο εμείς στην Ελλάδα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο - το rockabilly θα είχε σβήσει. Διότι πολύ απλά, αν σταματήσεις να παίζεις και να γράφεις μουσική, με την οποία μεγάλωσες, τότε σταματάει να υπάρχει! Και αυτό ισχύει για όλα τα είδη μουσικής, ανεξαρτήτως χώρας ή προέλευσης».

Κρατήθηκα, κρατήθηκα, όμως δεν μπορώ τελικά να μη ρωτήσω: ποιο είναι αυτό το υπέροχο κορίτσι στο εξώφυλλο του album σας και ποια η ιστορία πίσω από το artwork της δουλειάς;

«Το κορίτσι του εξωφύλλου... είναι η Νάντια Σερλίδου, που έκτοτε έγινε το κορίτσι του Eυρωμπάσκετ, το εξώφυλλο στο Max και στο Nitro και τώρα δοκιμάζει την τύχη της σε γραφείο μοντέλων στη Νέα Υόρκη. Όποια φερέλπιδα κοπέλα θέλει να ακολουθήσει τα βήματα της Νάντιας, ας επικοινωνήσει μαζί μας στο e mail του συγκροτήματος που είναι info@free-soul.gr. Κορίτσια δοκιμάστε την τύχη σας, σας προκαλώ!! Όσον αφορά την ιστορία της φωτογράφησης πάνω στο μπιλιάρδο...... couple of drinκs and take you for a ride! Το artwork του δίσκου επημελήθηκε η Εύα Βόγια, η οποία είναι γενικότερα υπέθυνη για τα γραφιστικά θέματα των Free Soul (λογότυπο, αφίσες συναυλιών του γκρουπ κ.α.). Είναι καταπληκτική στη δουλειά της και την ευχαριστούμε πολύ».

 

 

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured