Ο Danny Thompson, θρυλικός κοντραμπασίστας, γνωστός από τη συμμετοχή του στους Pentangle και τη μακρόχρονη συνεργασία του με τον αείμνηστο John Martyn κατά τη δεκαετία του ’70, αλλά και από τη δουλειά του με καλλιτέχνες όπως οι Kate Bush, Peter Gabriel, Talk Talk και πολλούς άλλους ακόμη, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών, όπως επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπός του το απόγευμα της Πέμπτης.
Σε σύντομη δήλωση αναφέρεται: «Ο θρυλικός ακουστικός μπασίστας Danny Thompson έφυγε ειρηνικά χθες στο σπίτι του στο Rickmansworth της Αγγλίας. Ένας μουσικός που αγαπήθηκε και θαυμάστηκε από όλους με τους οποίους συνεργάστηκε, αφήνει πίσω του ένα έργο απαράμιλλης ποιότητας και εντυπωσιακής ποικιλίας. Ο Danny έπαιξε το υπέροχο κοντραμπάσο του του 19ου αιώνα, τη "Victoria", δίπλα σε καλλιτέχνες όπως ο Nick Drake, ο Bert Jansch, ο Donovan, ο Marc Bolan, ο Tim Buckley, ο John Martyn και ο μακροχρόνιος συνεργάτης του Richard Thompson».
Η διαδρομή του υπήρξε μοναδική: από τη Kate Bush και τον John Martyn, μέχρι την ίδρυση των ιστορικών Pentangle· από τη συμμετοχή του στο θρυλικό θέμα της σειράς Thunderbirds και τις εμφανίσεις του δίπλα στον Roy Orbison την εποχή που οι Beatles ήταν ακόμη support act· έως τις συνεργασίες του με σπουδαίες μορφές της τζαζ όπως ο Tubby Hayes και ο Stan Tracey, αλλά και με καλλιτέχνες όπως η June Tabor, ο Nick Drake, ο Richard Thompson και οι Blind Boys of Alabama.
«Ο Danny ήταν μια δύναμη της φύσης. Ένας μουσικός που υπηρετούσε πάντα το τραγούδι και που εμπλούτισε τη ζωή κάθε ανθρώπου που συνάντησε. Θα λείψει βαθιά σε όλους μας». Τον αποχαιρετούν η σύζυγός του Sylvia και ο γιος του Dan Junior.
Το 2015, το περιοδικό Prog τον τίμησε με το βραβείο Chris Squire Virtuoso Award στα Progressive Music Awards, το οποίο του απένειμε ο καλός του φίλος, ηθοποιός Harry Shearer, που ταξίδεψε από τις ΗΠΑ ειδικά για την περίσταση – η εμφάνιση των δυο τους είχε σκορπίσει γέλια και συγκίνηση στο κοινό.
Ο Danny Thompson γεννήθηκε στο Teignmouth του Devon στις 4 Απριλίου 1939, και σε ηλικία 6 ετών η οικογένειά του μετακόμισε στο Λονδίνο, στη γειτονιά του Battersea. Από μικρός υπήρξε ταλαντούχος και στο ποδόσφαιρο, φτάνοντας να παίξει ως έφηβος στη Chelsea FC, διατηρώντας μέχρι τέλους μια αφοσίωση ζωής στην ομάδα.
Ήταν όμως η μουσική που έμελλε να γίνει η μεγάλη του αγάπη. Στο σχολείο έμαθε κιθάρα, μαντολίνο, τρομπόνι και τρομπέτα, αλλά τελικά κατέληξε στο κοντραμπάσο. Στα 13 του χρόνια κατασκεύασε το πρώτο του αυτοσχέδιο όργανο από ένα παλιό κιβώτιο τσαγιού και χορδές από πιάνο που είχε «δανειστεί». Δύο χρόνια αργότερα απέκτησε τη «Victoria», το μεγαλοπρεπές κοντραμπάσο που θα τον συνόδευε σε όλη του τη ζωή.
Τα πρώτα του μεροκάματα ήρθαν παίζοντας σε strip club του Σόχο, ενώ η εξαντλητική καθημερινή εξάσκηση δέκα ωρών του άνοιξε τον δρόμο για μια θέση δίπλα στον Roy Orbison, ο οποίος εκείνη την εποχή περιόδευε στη Βρετανία με support τους Beatles. Ήταν και η πρώτη και τελευταία φορά που ο Thompson χρησιμοποίησε ηλεκτρικό μπάσο.
Το 1964 αντικαθιστά τον Jack Bruce στους Blues Incorporated του Alexis Korner, γεγονός που εκτόξευσε τη φήμη του. Από εκεί και πέρα συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Nick Drake, Ginger Baker, Graham Bond και John McLaughlin – με τον τελευταίο μάλιστα να εμφανίζεται στο δικό του Danny Thompson Trio. Ακόμη, συμμετείχε στη θρυλική ηχογράφηση του τηλεοπτικού θέματος για το Thunderbirds.
Το 1967, μαζί με τους κιθαρίστες Bert Jansch και John Renbourn, τη τραγουδίστρια Jacqui McShee και τον ντράμερ Terry Cox, ιδρύουν τους Pentangle, που μείξαν folk, jazz και progressive επιρροές, κατακτώντας την επιτυχία με τα έξι πρώτα τους άλμπουμ, μέχρι τη διάλυση της αυθεντικής σύνθεσης το 1972.
Στη δεκαετία του ’70, ο Thompson βρέθηκε στο πλευρό του John Martyn, χτίζοντας μια συνεργασία που έμεινε στην ιστορία τόσο για την καλλιτεχνική της ισχύ όσο και για τη θρυλική «άγρια ζωή» που τη συνόδευε. «Από όλους τους μουσικούς που γνώρισα, ο Danny ήταν αυτός που μου έμαθε τα περισσότερα… ιδιαίτερα για το στιλ και την τεχνική της τζαζ», θα δηλώσει αργότερα ο Martyn.
Τη δεκαετία του ’80 περιόδευσε με τον Donovan, έχοντας ήδη εμφανιστεί σε άλμπουμ όπως Barabajagal, HMS Donovan, Essence To Essence και Love Is Only Feeling (και αργότερα στα Sutras του 1996 και Beat Café του 2004).
Η συμβολή του ήταν καθοριστική και σε τέσσερα άλμπουμ της Kate Bush (The Dreaming, Hounds Of Love, 50 Words For Snow, Director’s Cut), ενώ συνεργάστηκε και με τους David Sylvian, David J (Bauhaus, Love and Rockets) και Talk Talk. Το 1987 κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο Whatever Next.
Στη δεκαετία του ’90 συνεργάστηκε στενά με τον Richard Thompson, ενώ αργότερα δούλεψε με τον Cat Stevens, τους Blind Boys of Alabama (κερδίζοντας δύο Grammy), την Ιαπωνέζα τραγουδίστρια Ayako, αλλά και τους βραβευμένους με Mercury Prize Gomez.
Το 2007 τιμήθηκε με δύο BBC Radio 2 Folk Lifetime Achievement Awards, τόσο για την προσφορά του με τους Pentangle όσο και για τη συνολική πορεία του ως σόλο μουσικός.
