Η συμμορία από το Μπρούκλιν
Είκοσι χρόνια είναι πολλά στη μουσική, όμως στην περίπτωση των TV on the Radio, η απόσταση έχει απλώς ενισχύσει τη μουσική τους παρακαταθήκη. Όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στη σκηνή, οι TVOTR, ακούγονταν ήδη διαφορετικοί από οποιονδήποτε άλλον εκείνη την εποχή. Το πρώτο τους επίσημο άλμπουμ Desperate Youth, Blood Thirsty Babes (2004) ηχούσε σαν να παντρεύονταν οι Bad Brains τους Isley Brothers με τον Prince σε ρόλο ιερέα να καθοδηγεί το εκκλησίασμα σε μια χορωδιακή gospel εκδοχή του Purple Rain και με τον Bowie καθισμένο στο όργανο να παίζει στα πλήκτρα μινιμαλιστικά μέτρα της εποχής του Low. Οι ίδιοι, σε ό,τι αφορά τις επιρροές τους, ανέφεραν τότε επίσης τους Gil Scott-Heron, Earth, Wind & Fire, Nancy Sinatra, Serge Gainsbourg, Brian Eno, Siouxsie & the Banshees, Pixies - o βασικός τραγουδιστής των TVOTR, ο Tunde Adebimpe, εξάλλου έχει διασκευάσει το "Mr. Grieves" των τελευταίων.
Οι TV on the Radio σχηματίστηκαν στο Μπρούκλιν το 2001 από τον πυρήνα των Tunde Adebimpe (φωνητικά, loops) και Dave Sitek (κιθάρες, πλήκτρα, loops). Οι δυο τους ηχογραφήσαν μια κασέτα με 24 lo-fi τραγούδια σε περιορισμένη έκδοση, η οποία αποτέλεσε και το υλικό για το OK Calculator (Brooklyn Milk, 2002) συντομευμένη σε 18 tracks. Ήταν μια εκπληκτική παρέλαση από παρωδίες μουσικών στυλ, όπως το doo-wop "Freeway", το συμφωνικό hip-hop "Say You Do" (που εγκιβωτίζει samples από το "Night and Day" του Raymond Scott ), ο ηλεκτρονικός μινιμαλισμός του "Pulse of Pete", το αφρικανικό άσμα του "Me – I", η καρτουνίστικη ισπανόφωνη καντάτα "Netti Fritti"…Η συλλογή αυτή προκάλεσε αίσθηση στους κύκλους του underground και το γκρουπ σύντομα επέγραψε συμβόλαιο με την Touch and Gο για την κυκλοφορία του EP Young Liars (2003). Η σύνθεσή τους είχε διευρυνθεί με την προσθήκη των Kyp Malone (φωνητικά, κιθάρες, μπάσο, loops) και Jaleel Bunton (ντραμς, μπάσο, φωνητικά, loops, κιθάρες). Ο Gerard Smith (μπάσο, πλήκτρα, loops) ήταν μέλος του συγκροτήματος από το 2005 μέχρι τον θάνατό του το 2011.
Ακολούθησε το 2004 το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ με τον τίτλο Desperate Youth, Blood Thirsty Babes (βλέπε αναλυτικά πιο κάτω), το οποίο απέσπασε δικαιολογημένα διθυραμβικές κριτικές χάρισε στο συγκρότημα ένα βραβείο Shortlist Music Prize (το λεγόμενο και εναλλακτικό Grammy). Την ίδια χρονιά εξέδωσαν και το EP New Health Rock.
Νεαροί Λύκοι στο Late Show
Με τις συμμετοχές των David Bowie, Omega Moon, Celebration, Dragons of Zynth, Martin Perna και Stuart D. Bogie (Antibalas), Kazu Makino (Blonde Redhead) και Nick Zinner (Yeah Yeah Yeahs), το δεύτερο άλμπουμ του συγκροτήματος με τον τίτλο Return to Cookie Mountain κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2006. Ο απίθανος συγκερασμός του doo-wop, του shoegazing και της ψηφιακής ατμόσφαιρας μετέτρεψε το Return To Cookie Mountain σε μια ακόμα ηχητική γιορτή, σε τραγούδια όπως το κακόφωνο γαϊτανάκι του "Wash the Day", το δαιμονικό "Let the Devil In" και, φυσικά, το "A Method" - ένα τραγούδι πολυφωνικές αρμονίες σε στυλ Beach Boys. Το "I Was A Lover" αντίστοιχα είναι τραγουδισμένο σε φαλτσέτο σε στυλ PrInce. Τα ροκ έπη απαντούν κυρίως στο "Wolf Like Me", ένα εκρηκτικό boogie που θυμίζει τους New York Dolls, και το κατακλυσμικό rhythm 'n' blues "Blues From Down Here". Παρά την (στυλιστική) φασαρία, το συγκρότημα παραμένει εκπληκτικά κοντά στην κλασική μορφή στην πιασάρικη soul μπαλάντα "Province" και στην εμφατική glam μπαλάντα "Dirty Whirlwind".
Πέρα από την κριτική αναγνώριση, το Return To Cookie Mountain αυτό διεύρυνε τη μαζική αποδοχή της μπάντας από το κοινό χάρη στην διεθνή διανομή του από την εταιρεία Interscope. Αναδείχθηκε επίσης «άλμπουμ της χρονιάς» από το έγκυρο περιοδικό Spin. Ο Bowie συνέβαλε στα δεύτερα φωνητικά στο τραγούδι "Province". Για την προώθηση του άλμπουμ, το συγκρότημα ερμήνευσε το "Wolf Like Me" στο Late Show του David Letterman με τεράστια επιτυχία/τηλεθέαση.
Αντίστοιχα, το τρίτο άλμπουμ των ΤVΟTR με τον τίτλο Dear Science κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2008 και ονομάστηκε «καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς» από το Rolling Stone. Μια ακόμα εμφάνιση στο Late Show του Letterman, όπου ερμήνευσαν ζωντανά το "Dancing Choose", ανέβασε κι άλλο τις μετοχές τους.
Τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Tunde Adebimpe ανακοίνωσε ότι οι TVOTR θα έκαναν διάλειμμα ενός έτους. Το σόλο άλμπουμ του κιθαρίστα Kyp Malone, με το όνομα Rain Machine, κυκλοφόρησε στις 22 Σεπτεμβρίου 2009 από την ANTI. Ένα σόλο άλμπουμ του Dave Sitek, με τον τίτλο Maximum Balloon, κυκλοφόρησε το 2010 και περιλάμβανε μια ποικιλία από guest φωνητικά από φίλους του όπως η Karen O και ο David Byrne. Επιπλέον ο Sitek έκανε την παραγωγή του άλμπουμ της Holly Miranda, The Magician's Private Library , στο οποίο συμμετείχαν και άλλα μέλη των TVOTR.
Το τέταρτό τους άλμπουμ με τον τίτλο Nine Types of Light κυκλοφόρησε τον Απρίλιο 2011, μαζί με μια ταινία διάρκειας μίας ώρας με τον ίδιο τίτλο, που περιείχε μουσικά βίντεο για όλα τα τραγούδια του άλμπουμ. Στο μεταξύ, τον από τον Μάρτιο του 2011 είχε ανακοινωθεί ότι ο μπασίστας Gerard Smith διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα. Στις 20 Απριλίου 2011 γνωστοποιήθηκε ο θάνατός του.
Τον Μάιο του 2013, οι TVOTR ήταν οι headliners και επιμελητές του μουσικού φεστιβάλ All Tomorrow's Parties, που πραγματοποιήθηκε στην κατασκήνωση Pontins στο Camber Sands της Αγγλίας. Εκεί παρουσίασαν για πρώτη φορά το νέο τραγούδι «Mercy». Ήταν ο προπομπός για το πέμπτο τους άλμπουμ με τον τίτλο Seeds, που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2014 από την Harvest.
Κατά την τελευταία δεκαετία οι TVOTR έχουν δώσει συναυλίες μόνο αραιά και πού. Μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια και πέντε άλμπουμ μαζί, οι ασταμάτητες απαιτήσεις ηχογραφήσεων/περιοδειών τούς είχαν επηρεάσει δημιουργικά και σωματικά. Ειδικά την τελευταία πενταετία χρόνια, σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας που εμφάνισε ο Dave Sitek, το γκρουπ έμοιαζε ανενεργό. Η ανακοίνωση τον Σεπτέμβριο του 2024 ότι επιστρέφουν στις περιοδείες συνέπεσε με τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από την πρώτη κυκλοφορία του Desperate Youth, Blood Thirsty Babes. Ωστόσο, ο Sitek δεν συμμετέχει στην τουρνέ, αν και παραμένει μέλος του συγκροτήματος. Πλάι στα μόνιμα μέλη (Adebimpe, Malone, Bunton), για την περιοδεία επιστρατεύθηκαν ακόμα οι μουσικοί Jahphet Landis (ντραμς), Dave Smoota Smith (τρομπόνι, κίμπορντς), Jesske Hume (μπάσο).
Η κληρονομιά του Desperate Youth, Blood Thirsty Babes
Το Desperate Youth, Blood Thirsty Babes είναι ένα άλμπουμ γεμάτο πλούσιες, καυστικές ιδέες για τη ζωή, την αγάπη και την απώλεια. Στιχουργικά αλλά κυρίως ηχητικά, αποτύπωσε τον δυστοπικό βόμβο της Αμερικής μετά την 11η Σεπτεμβρίου (ο πόλεμος στο Ιράκ, ένα πρωτο-δεξιό πολιτικό καθεστώς, ένα κράτος επιτήρησης στο εσωτερικό), δίνοντας φωνή στη γενική ανησυχία που ένιωθαν οι νέοι εκείνη την εποχή, ειδικά οι Αφροαμερικανοί και οι μειονότητες. Ο Kyp μοιράστηκε τα φωνητικά καθήκοντα με τον Tunde, δημιουργώντας ένα μοναδικό αποτύπωμα,
Η ιδέα ενός κυρίως μαύρου art/punk rock συγκροτήματος θεωρήθηκε, αρχικά, μια καινοτομία από τους κριτικούς. Η φυλετική τους ταυτότητα μεταφρασμένη σε βιωματική εμπειρία είναι ακριβώς αυτό που ωθεί τους TVOTR να δημιουργούν την ιδιοσυγκρασιακή μουσική τους. Με την πάροδο του χρόνου, επεξεργάστηκαν με μεγάλη οξυδέρκεια αλλά και αίσθηση «του επείγοντος τώρα», όπως θα ‘γραφε ο Mark Fischer, την κληρονομιά επιδραστικών συγκροτημάτων όπως πριν από αυτούς, όπως οι Bad Brains, οι Death και οι Funkadelic.
Ενσωματώνοντας τα πάντα, από δυναμική progressive-rock μέχρι gospel ψαλμωδίες, από παντοδύναμες hip-hop κιθάρες μέχρι αναλογικά σύνθια και κιθάρες που γρυλίζουν, οι TVOΤR παρέδωσαν το ιδανικό soundtrack για το άνοιγμα του 21ου αιώνα. Η σύντηξη φουτουριστικής ηλεκτρονικής μουσικής, νοσταλγικής pop και punk ζωτικότητας (ιδιαίτερα στο "Dreams") θυμίζει το "Taking Tiger Mountain" του Brian Enο. Το "The Wrong Way" συνδυάζει δυνατά τύμπανα, δυνατά κόρνα και blues φωνητικά τύπου Captain Beefheart, μέχρι που σιγά σιγά συγχωνεύονται σε ένα υστερικά swinging jump-blues. Ο Tunde εδώ αναλαμβάνει εδώ καθήκοντα preacher-αγκιτάτορα, ραπάροντας με ορμητικότητα ένα σαρωτικό μανιφέστο για την ιστορική κληρονομιά του αφροπολιτισμού. Πιο κάτω, στο "Poppy" επινοούν μια απίθανη σύντηξη αρμονιών doo-wop και κιθάρας shoegazing. Το "Don't Love You" υφαίνει μια ψυχεδελική ράγκα γύρω από ένα παραμορφωμένο όργανο, έναν πολεμικό ρυθμό της Μέσης Ανατολής και νευρικούς τόνους κιθάρας. Το "Wear You Out" κλείνει το άλμπουμ με ένα υπνωτικό κρεσέντο σαμανικών ντραμς, νωχελικών soul φωνητικών και τζαζ κόρνων. Λίγοι μουσικοί έχουν ταξιδέψει στην απέραντη γη που οριοθετείται από την κατακερματισμένη βιομηχανική ελεγεία του "King Eternal" και τις acappella φωνητικές αρμονίες του "Ambulance" σε ένα μόνο άλμπουμ.
(Η ειδική επανέκδοση για τα 20χρονα του δίσκου συνοδεύεται από το "Final Fantasy", μια πρώιμη εκδοχή αυτού που θα γινόταν το ψυχεδελικό αντιπολεμικό σλόγκαν "Bomb Yourself", μια αναζωογονημένη demo έκδοση του υμνητικού "Staring at the Sun" και μια διασκευή του "Modern Romance" των Yeah Yeah Yeahs.)
Η σόλο δουλειά του Tunde Adebimpe
Για περισσότερα από 25 χρόνια, ο Tunde Adebimpe υπήρξε αθόρυβα ένας από τους πιο δημιουργικούς all-around παίκτες της σύγχρονης μαζικής κουλτούρας. Προτού στραφεί στη μουσική, ήταν ένας από τους πρώτους animators στο Celebrity Deathmatch show του MTV. Στην πορεία, έχει εργαστεί ως σκηνοθέτης, ηθοποιός, καλλιτεχνικός διευθυντής και σκιτσογράφος. Η πεντάχρονη αποχή των TVOTR από τα μουσικά πράγματα ήταν η κατάλληλη στιγμή για τον Adebimpe για να ψάξει σε εγγραφές, tapes και demos που βρίσκονταν αποθηκευμένα στο προσωπικό του στούντιο στο L.A. και για τον έναν ή τον άλλο λόγο, δεν συμπεριλήφθηκαν σε κάποιο άλμπουμ των TVOTR.
Το υλικό αυτό επεξεργάστηκε εκ νέου στο προσωπικό του άλμπουμ Thee Black Boltz, σε συμπαραγωγή του πολυοργανίστα Wilder Zoby, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο από την Sub Pop. Τα περισσότερα τραγούδια φέρουν το σημάδι της απώλειας, καθώς, όταν ο Adebimpe ακόμα σχεδίαζε το άλμπουμ, το 2021 η 41χρονη αδερφή του, Jumoke, πέθανε ξαφνικά από καρδιακή προσβολή. «Ολόκληρο το άλμπουμ είναι αφιερωμένο σε αυτήν», λέει ο Adebimpe. «Είναι ίσως το πιο κοντινό μου άτομο στον κόσμο».
Ωστόσο, το Thee Black Boltz δεν είναι καταθλιπτικό ούτε κατ’ ανάγκη downtempo, τουναντίον. Σε πολλές στιγμές, ταυτόχρονα με το βίωμα της αβάσταχτης απώλειας, τα τραγούδια διαποτίζονται από αισιοδοξία και η οδύνη μεταλαμπαδεύεται σε synth-punk ύμνους με ζωηρούς ρυθμούς. Στο «Drop» υπάρχει beat-boxing. Στο "The Most" πειραματίζεται με τους παντοδύναμους ρυθμούς του τζαμαϊκανού dancehall. Το "Somebody New" ακούγεται σαν ένας punk-funk απόηχος των New Order. Το electro-punk "Magnetic", τέλος, είναι ένα από τα πιο καταιγιστικά κομμάτια που έχει ερμηνεύσει ποτέ, σαν να παίζουν οι Suicide το "Ghost Rider" με μπροστάρη τον Afrika Bambaataa, με τον Adebimpe να φωνάζει στο μικρόφωνο «ζούσαμε σε μια εποχή τρυφερότητας και οργής».
Το Thee Black Boltz καταδεικνύει για άλλη μια φορά ότι τα βιώματα που προκαλούν απέραντη θλίψη και θυμό μπορούν μέσω της εντροπικής κίνησης να μετασχηματισθούν σε δημιουργική ορμή.
Οι θρυλικοί TV on the Radio, από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα της σύγχρονης διεθνής μουσικής σκηνής ανεβαίνουν στη σκηνή του ιστορικού θεάτρου του Λυκαβηττού, στις 8 Ιουνίου, για ένα εκρηκτικό live, με opening act τους Maruja. Περισσότερα εδώ.
