Τέσσερα ικανά συγκροτήματα και 400 άτομα σε απολογισμό αποτελούν τους βασικούς παρανομαστές της Σαββατιάτικης εξόδου που βρήκε το δρόμο μας για άλλη μια φορά στα πλαίσια του AN Club των Εξαρχείων. Δικαίως, βάσει της ποιότητας των γκρουπ που το απαρτίζουν, το billing του εν λόγω event χαρακτηρίστηκε ως το πλέον “must-see” death metal live της φετινής χρονιάς, κάλεσμα στο οποίο ανταποκρίθηκε ο κόσμος με τη στήριξή του, γεμίζοντας το χώρο με τη παρουσία και την ηχηρή φωνή του.
Πρώτοι σε σειρά εμφανίστηκαν οι The Psalm, ή αλλιώς η πλειονότητα των Nocturnal Vomit, υπο το νέο τους όνομα. Απέδωσαν το παλαιό, αλλά και νέο υλικό τους πιστά στις όποιες old school death metal καταβολές, υποβοηθούμενοι από τον πολύ καλό ήχο που στήριξε τα γκρουπ από το ξεκίνημα της βραδιάς. Μοναδικό μελανό σημείο φαντάζει η σχετικά «χαλαρή» σκηνική παρουσία, δίχως να σημαίνει όμως πως αφαιρείται η στιβαρότητα και η σιγουρία που απέπνεαν επί σκηνής. Στα πολλά συν σημειώστε εδώ την παρουσία των Cruciamentum στις πρώτες σειρές καθόλη τη διάρκεια της εμφάνισης, σκηνικό που έδωσε στο όλο event έναν μάλλον οπαδικό και συνάμα «οικογενειακό» χαρακτήρα.
Η συνέχεια με τους Cruciamentum βρήκε τον κόσμο αρκετά ζεσταμένο για αυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει και συνοψίζεται με την απλούστατη λέξη ΜΑ-ΚΕ-ΛΕΙΟ. Από το αιμοβόρο ξεκίνημα του “Deathless Ascension” ξέραμε πως θα παρακολουθούσαμε έναν πραγματικό death metal οδοστρωτήρα, με τα σιδηροδρομικά του riffs να οργώνουν νοερά αυλάκια στη σκηνή του AN Club. Η δεύτερη κιθάρα δε, σε ρόλο διπλοβάρδιας μαζί με τα τύμπανα, φρόντιζε να υποβοηθά επαρκώς τη σκηνική παρουσία του γκρουπ με τα μακριά μαλλιά να κολλούν ιδρωμένα στη ταστιέρα ενόσω εξαπέλυε τα αρκούντως κοφτερά του riffs. Ίσως και οι γλαφυρές περιγραφές να ηχούν ελαφρώς υπερβολικές εδώ, αλλά η αλήθεια είναι πως κρίνονται απολύτως απαραίτητες, γιατί οι Cruciamentum δεν φάνταζαν τίποτα άλλο επί σκηνής παρά ένα αρματωμένο τανκ έτοιμο να ισοπεδώσει ό,τι σταθεί στο διάβα του. Highlight της εμφάνισης, οι επιλογές από το demo “Convocation of Crawling Chaos” το οποίο φυσικά και απέδωσαν ολόκληρο, καθώς αποτελεί το καλύτερο μέχρι σήμερα υλικό τους.
Cruciamentum setlist: Deathless Ascension / Necrophagus Communion / Unsanctified Temples / Convocation of Crawling Chaos / Thrones Turned To Rust / Piety Carved From Flesh / Rotten Flesh Crucifix
Η συνέχεια με τους Grave Miasma ήταν απλά μια αποκάλυψη. Η άβυσσος που απορρέει από το ρυθμικό κιθαριστικό τείχος του “Odori Sepulcrorum” συναντά την πλέον αρμόζουσα σκηνική απόδοση, καθώς η ατμόσφαιρα και το γενικότερο συναίσθημα που μετέδιδαν τα μέλη των Grave Miasma αντιστοιχεί περισσότερο σε αυτό που θα αποκαλούσαμε ως «μυστηριακή εμπειρία». Ξέρω πως πολλές μπάντες χρησιμοποιούν τον όρο “ritual” ως προσφώνηση για τις συναυλίες τους, αλλά -με την εξαίρεση των Urfaust - δεν έχω βιώσει τέτοια ατμόσφαιρα κατάνυξης ποτέ ξανά, κάτι που φαντάζει ιδιαίτερο και συνάμα ξεχωριστό αν αναλογιστούμε πως στην ουσία μιλάμε για ένα death metal σχήμα. Οι Grave Miasma φέρουν τα διαπιστευτήρια που μετατρέπουν τα live τους σε μια μυστικιστική εμπειρία, αν και η λέξη «βίωμα» ταιριάζει μάλλον πιο ορθά για ό,τι πρόκειται κανείς να παρακολουθήσει. Ως απόλυτο highlight, θεωρείστε τα κομμάτια του “Odori Sepulcrorum” τα οποία και φάνταζαν ως το ιδανικότερο υλικό προς ζωντανή απόδοση, βάσει της ατμόσφαιρας, αλλά και της ωριμότητας του χαρακτήρα που απέπνεαν.
Grave Miasma setlist: Death’s Meditative Trance / Ascension Eye / Gnosis Of The Summon / This Tomb Is My Altar / έσχατος / Arisen Through The Grave Miasma / Glorification Of The Impure / Odoratus Sepulcrorum / Ossuary
Παρότι θα ακουστεί άδικο, ιδιαιτέρως δεδομένου των αποθεωτικών περιγραφών που προηγήθηκαν, η εμφάνιση των Dead Congregation φάνταζε τόσο ισοπεδωτική στο πέρας της που ήταν σα να μην είχαν εμφανιστεί άλλες μπάντες στο billing της βραδιάς. Τα παιδιά απέδειξαν πως έχουν λιώσει το σανίδι του προβάδικου, καθώς και των δεκάδων σκηνών στα Ευρωπαϊκά και Αμερικάνικα live που δίνουν ανά καιρούς και παρουσιάστηκαν έμπειροι, σταθεροί και συνάμα αποφασισμένοι να κερδίσουν τις εντυπώσεις της βραδιάς. Οι Αναστάσης και Τηλέμαχος δε, δικαίως αποσπούν τον τίτλο καλύτερου κιθαριστικού δίδυμου στα ακραία μουσικά δρώμενα της χώρας μας, ο Γιώργος στο μπάσο φαντάζει πραγματικός σίφουνας επί σκηνής, ενώ ο Βαγγέλης ως πραγματικό «πολυβόλο» σφυροκοπά ανελέητα τα drums σε κάθε ηχητική τους επίθεση.
Όπως θα καταλάβατε, η μπάντα είναι πιο δεμένη από ποτέ, πράγμα που επιβεβαιώνει η στιβαρή σκηνική τους παρουσία. Τα παλιά κομμάτια έδεναν άψογα με το νέο υλικό τους – το οποίο για να λέμε την αλήθεια μας άκουγε για πρώτη φορά ο υποφαινόμενος. Και ο κόσμος... ο κόσμος ήταν κάτι περισσότερο από εκδηλωτικός στο παλιό υλικό με τις μπροστινές σειρές να μη σταματούν το moshing και crowdsurfing, στέφοντας το γκρουπ άξια ως headliner της βραδιάς, αποδεικνύοντας πως η πλειοψηφία των παρευρισκομένων παρουσιάστηκε περισσότερο για τους Dead Congregation παρά για τα ξένα γκρουπ που προηγήθηκαν. Μέσα σε 75 λεπτά και ένα encore με τα επικά “Vomitchrist” και “Teeth Into Red” να σπέρνουν σκέτη αστείρευτη πώρωση και πανικό, οι Dead Congregation ήρθαν, είδαν και κατέκτησαν τη σκηνή του ΑΝ Club επιβεβαιώνοντας το status που τους φέρει ως μια από τις βασικές αιτίες αναβίωσης του old school death metal ρεύματος. Ας ελπίζουμε μόνο να μη χρειαστεί να ξαναπεράσουν δύο χρόνια μέχρι να πατήσουν το έδαφος των Αθηναϊκών σκηνών, γιατί τόσος χρόνος χρειάστηκε μετά από το τελευταίο live τους στο πλευρό των Sadistic Intent.
Dead Congregation setlist (με αρκετές ελλείψεις): Lucid Curse / Serpentskin / Vanishing Faith / Immaculate Poison / Morbid Paroxysm / Graves of the Archangels / Source of Fire / Vomitchrist / Teeth Into Red
