Έχοντας παραλείψει να επισκεφθώ τις προηγούμενες εμφανίσεις των Sodom στο An Club και με την εξαίρεση της παρακολούθησης των αντίστοιχων set σε festival της Ελλάδας και εξωτερικού αντίστοιχα, η τελευταία φορά που είχα παρακολουθήσει συναυλία των Sodom σε δικό τους event σε κλειστό χώρο, είχε λάβει χώρα σε εκείνη την απαράδεκτη διοργάνωση σε club της Ιερά Οδού στο πλευρό των Entombed προ δεκαετίας (και βάλε). Έτσι λοιπόν, ελέω γλυκιάς νοσταλγίας, η παρουσία του υπογράφοντος θεωρείτο κάτι παραπάνω απο επιτακτική στο event του Σαββάτου, παρά τη βροχή και τον τελικό κυπέλλου που διαδραματιζόταν ταυτόχρονα στο ποδόσφαιρο.
Πρώτοι επί σκηνής ανέβηκαν οι Bio-Cancer, συγκρότημα με το οποίο δεν είχα πρωτύτερα επαφή, αλλά φάνηκε να είναι πολύ δημοφιλές στις νεαρές ηλικίες που συγκροτούσαν τις πρώτες σειρές, βάσει οπαδικών αντιδράσεων και γενικότερης ανταπόκρισης. Και ενώ μουσικά δε με κέντρισαν ιδιαίτερα ως πρώτη ακρόαση, η σκηνική παρουσία των μελών και ο τέρμα πορωμένος χαρακτήρας, τους έθεταν ως ιδανικό opening act με τον καθένα από αυτούς να μη σταματά το headbanging μέχρι τελικής πτώσης. Αξίζει να αναφέρουμε άλλωστε πως σε μια φάση η ολότητα του γκρουπ πλην του ενός κιθαρίστα, επιδώθηκε σε crowdsurfing, ενόσω εκείνος κρατούσε το ρυθμό με τα μαινόμενα riffs του. Η συνολική διάρκεια του set άγγιξε τα 40 λεπτά, εμφάνιση που σίγουρα θα είχε κυλήσει πιο αργά αν δε μας κρατούσε η αστείρευτη ενέργεια της μπάντας σε κάθε riff και λεπτό που περνούσε.
Εν συνεχεία ανέβηκαν οι Exarsis, οι οποίοι απαρτίζονταν από τρία νέα μέλη στη δεύτερη εν σειρά εμφάνισή τους με το νέο αυτό line up. Χαρακτηριστική έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι ο νέος τους τραγουδιστής ακουγόταν εκπληκτικά κοντά στα πρότυπα του προκατόχου του, με τις ψηλές φωνητικές γραμμές να χτυπούν ταβάνι σε συχνότητες και φυσικές αντοχές καθώς η ζέστη επί σκηνής τον ωθούσε συχνά να πίνει λίγο νερό κατά τη διάρκεια της εμφάνισης. Τα υπόλοιπα μέλη απέδωσαν επίσης άρτια το ρόλο τους, μη υπενθυμίζοντας πως αυτό που παρακολουθούσαμε ήταν μια νέα ουσιαστικά μπάντα και με τραγούδια από τους δύο δίσκους τους μας κράτησαν συντροφιά για άλλα 40 λεπτά, επεφημούμενοι από τις πρώτες σειρές που έδειχναν σθεναρά πως τα support acts ήταν ένας επιπλέον λόγος παρακολούθησης του όλου event.
Η ώρα άγγιξε τις 11 όταν οι Sodom ανέβηκαν τελικώς επί σκηνής, με τον «θείο» Tom Angelripper και τους άξιους συμπαραστάτες του να ξεκινούν υπό τους ήχους του “My Final Bullet” από τον τελευταίο δίσκο του γκρουπ με τίτλο “Epitome of Torture” και τον κόσμο να ζεσταίνεται για τα καλά για το πάρτυ που επρόκειτο να επακολουθήσει. Εν αντιθέσει με λοιπούς συνταξιούχους και μπάντες που διστάζουν να ιδρώσουν τη φανέλα μόλις η ώρα ξεπεράσει τη μία σε διάρκεια, οι Sodom απέδωσαν ένα υπερτίμιο set που έκλεινε τις 2 ώρες παρά πέντε λεπτά, χωρίς να χάνουν την ευκαιρία να δείξουν πόσο απολάμβαναν τον χρόνο αυτό, αποδίδοντας τα μέγιστα κατά τις εκτελέσεις. Κάθε χρόνος που βαραίνει τις πλάτες του θείου Tom φαίνεται πως κάνει το λαρύγγι του όλο και πιο τοξικό, με τα κομμάτια του “In The Sign Of Evil” να ακούγονται σχεδόν δηλητηριώδη με το γρεζάτο αυτό γρύλισμα στα “Outbreak of Evil”, “Blasphemer” και “Burst Command ‘til War” να σε κάνουν να νομίζεις πως το EP κυκλοφόρησε μόλις χτες και τώρα πια παρακολουθείς μια νέα, ορεξάτη μπάντα να τα αποδίδει.
Στο πλευρό του Tom, άξιοι συμπαραστάτες στάθηκαν οι Bernemann και Makka, με τον πρώτο διαρκώς χαμογελαστό να μας χαρίζει απλόχερα riffs και τον δεύτερο να σφυροκοπά σταθερά τα drums, επιβεβαιώνοντας την εμπιστοσύνη του Tom ως άξιο πρόσφατο μέλος. Όσο για τον Tom, νομίζω πως κανείς δε μπορεί να εκφέρει το παραμικρό παράπονο, ιδιαίτερα όσον αφορά τον κόσμο στις μπροστινές σειρές που απολάμβαναν τις μπύρες που προορίζονταν για το συγκρότημα, καθώς σε κάθε γουλιά που κατέβαινε αναλογούσε και μια μπύρα κερασμένη. Το set, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε παρακάτω, επικεντρώθηκε στο σύνολο της δισκογραφίας του γκρουπ, με κερδισμένους όπως τα “Persecution Mania”, “Agent Orange” και “M-16” να ψυχαγωγούν κατάλληλα τους καθόλα άξιους παρευρισκόμενους που δε σταματούσαν το moshing και crowdsurfing, δημιουργώντας έτσι μια άψογη συναυλιακή ατμόσφαιρα. 2 ώρες thrash metal, 2 ώρες αστείρευτης πόρωσης από πλευράς μπάντας και κοινού σύσσωμα. Η αειθαλής εικόνα του γκρουπ αρκεί για να επιβεβαιώσει πως παρακολουθήσαμε τη καλύτερη thrash metal συναυλία για το έτος 2014 και μια από τις κορυφαίες για το old school παρακλάδι του metal αντίστοιχα.
Sodom setlist:
My Final Bullet
An Eye for an Eye
Outbreak of Evil
M-16
Burst Command 'til War
Proselytism Real
I Am the War
Iron Fist
Christ Passion
Fuck the Police
Sodomy & Lust
Among the Weirdcong
Stigmatized
Agent Orange
Ausgebombt
Into the Skies of War
Blasphemer
City of God
Surfin' Bird / The Saw is the Law
Napalm in the Morning
Remember the Fallen
Bombenhagel
