20 χρόνια πριν, 500 μέτρα από την Πλατεία Νερού που γίνεται το Release Festival, οι Dream Theater είχαν παίξει το 2005 ένα επικό 3ώρο set list στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Beach Volley στο Φάληρο. Θα θέλαμε κάτι αντίστοιχο και φέτος, καθώς οι Dream Theater στην περιοδεία τους που ξεκίνησε το 2024, στα δικά τους show ξαναγύρισαν στο παλιό μοτίβο να παίζουν 3 ώρες, αλλά ξέραμε ότι στα πλαίσια των καλοκαιρινών συναυλιών θα έπρεπε να προσαρμοστούν στις ιδιαιτερότητες του κάθε φεστιβάλ και να παίξουν λιγότερο για τα δεδομένα τους, υπερ-αρκετό για άλλα συγκροτήματα.
Πριν από τους Dream Theater είχαμε τους Haken που τελικά προφέρονται Χέικεν και τους Mastodon που για να κάνουμε και λίγο κουτσομπολιό πριν από πολλά-πολλά χρόνια μεταξύ σοβαρού και αστείου είχαν κάνει κάτι περίεργες δηλώσεις για τους Dream Theater. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν, σημασία έχει το σήμερα, και μετά την δυσάρεστη είδηση για τον θάνατο του Ozzy Osbourne, περιμέναμε μήπως ετοιμάσουν κάτι special οι Dream Theater για να τιμήσουν τον Ozzy. Για επαγγελματικούς λόγους δεν μπόρεσα να παρευρεθώ από την αρχή του φεστιβάλ, πάντως από φίλους που μίλησα μου είπαν ότι πρέπει οι Haken να έρθουν ξανά σε δικό τους show σε κλειστό χώρο, ενώ οι Mastodon που έπαιξαν και την διασκευή στο "Supernaut" όπως είχαν κάνει και στο Back To The Beginning είχαν καλό ήχο (για τα δεδομένα τους) και άφησαν με την εμφάνιση τους ευχαριστημένο το κοινό, που είχε έρθει από νωρίς παρά την αφόρητη ζέστη.
21:20 όλα ήταν έτοιμα για τους Dream Theater και μετά από ένα video που δείχνει όλη την δισκογραφία τους, και το "Orchestral Overture", ήρθε η ώρα για το πρώτο single του Parasomnia το "Night Terror" και ένα χαζό χαμόγελο χαράς πρέπει να υπήρχε στο πρόσωπο των θεατών. Το έχουμε γράψει, το έχουμε πει σε κουβέντες σε φίλους, ότι ακόμα και εάν ο Mike Mangini έπαιζε νότα- νότα αυτά που παίζει ο Mike Portnoy στο "Night Terror" και γενικότερα σε όλο το άλμπουμ, το ‘’feel” που βγάζει ο Mike Portnoy στο παίξιμο του είναι αυτό που φέρνει το κάτι γνώριμο στους Dream Theater.
Και όπως σωστά μου είπε ένας φίλος μουσικός, ο πο@στης δεν ιδρώνει καν. Η συνέχεια ακόμα καλύτερη με το "Strange Déjà Vu" από το Scenes From A Memory άλμπουμ, και από εκεί και πέρα αρχίσαμε να παρατηρούμε τις μικρολεπτομέρειες που αρέσουν στους φανατικούς οπαδούς των Dream Theater. Φίλος επαγγελματίας ντράμερ, μου επιβεβαίωσε την επόμενη μέρα ότι ο ήχος στα ντραμς δεν ήταν και ο καλύτερος. Μάλιστα μου έγραψε στο chat ότι «επίσης, ότι είχε στο σετ στη δεξιά (όπως κοιτάμε εμείς την σκηνή) πλευρά απλά δεν ακουγόταν».
Ένας άλλος έγραψε στο facebook ότι παρατήρησε μια αλλαγή στην τεχνική του John Petrucci κάτι που μόνο εάν έχεις μελετήσει σε βάθος τον John Petrucci μπορείς να το διαπιστώσεις. Για τον απλό οπαδό (όπως εγώ), αν και έχω δει 4-5 φόρες τους Dream Theater, δεν μπορείς να μην ψαρώσεις με το intro του John Myung για το "Panic Attack", να χαζέψεις την τεχνική του John Petrucci και όπως μου είπαν, το «εκνευριστικό» με τους Dream Theater είναι ότι αυτά που παίζουν τα κάνουν να φαίνονται απλά!
Το μεγάλο στοίχημα σε κάθε συναυλία των Dream Theater είναι το πως θα ακούγεται ο James LaBrie. Ατέρμονες συζητήσεις επί συζητήσεων για το πως θα ήταν οι Dream Theater με άλλον τραγουδιστή , αλλά μετά από 35 σχεδόν χρόνια που είναι η φωνή των Dream Theater ξέρεις ότι αυτός είναι, με αυτόν πορεύονται και θα γράψω ένα κλισέ ότι ήταν καλύτερος από ότι τον περιμέναν αρκετοί με έτοιμο το φτυάρι για θάψιμο. Είχε όρεξη, διάθεση και φωνητικά ήταν αξιοπρεπείς. Για το Falling into Infinity άλμπουμ είναι γνωστό ότι ήταν το άλμπουμ που με την πίεση της Elektra Records προσπάθησαν να γράψουν radio-friendly τραγούδια. Για την ιστορία και μόνο, να θυμίσουμε ότι ένα από αυτά, το "You Not Me" έχει γραφτεί με την συνδρομή του γνωστού Desmond Child, δίχως και ευτυχώς θα έλεγα, να γίνει το τραγούδι και όλο το άλμπουμ εμπορική επιτυχία. Ανάμεσα στα τραγούδια που παίζουν είναι το Hollow Years ('96 demo version), γιατί απλά είναι οι Dream Theater και μπορούν να κάνουν και να παίξουν ότι θέλουν και όπως το θέλουν.
Πριν από λίγο καιρό οι Dream Theater είχαν παίξει στην Πομπηϊα-ναι στο γνωστό μέρος που οι Pink Floyd είχαν παίξει και κυκλοφορήσει το θρυλικό Live at Pompeii, όποτε για όσους έριχναν κλεφτές ματιές στην καλοκαιρινή τους περιοδεία, δεν ήταν έκπληξη που ακούσαμε λίγο από το "Echoes" των Pink Floyd πριν το "Peruvian Skies" στο οποίο έχουν ενσωματώσει και σημεία από το "Wish You Were Here", "Wherever I May Roam" και έπαιξαν και ελάχιστα από το "Black Sabbath". Δεν ήταν μόνο αυτή η αναφορά στον Ozzy Osbourne, καθώς μετά τα "As I Am" και "Take The Time" το "The Spirit Carries On" το αφιέρωσαν στον Ozzy Osbourne σε μια συναισθηματική στιγμή. Σε άλλες εποχές θα μπορούσαν να κάνουν μια διασκευή σε ένα οποιοδήποτε τραγούδι του Ozzy Osbourne, αλλά ας είναι. Δίχως να το καταλάβουμε, είχαμε φτάσει προς το τέλος της συναυλίας, και είχε έρθει η ώρα για το «hit» των Dream Theater και δεν είναι άλλο από το "Pull Me Under" που με αυτό ολοκληρώθηκε η φετινή εμφάνιση των Dream Theater.
Μας άφησε μια υπόσχεση ο James LaBrie για την άνοιξη του 2026 ότι θα επιστρέψουν στα μέρη μας, μάλλον όμως εννοούσε την Ευρώπη και όχι συγκεκριμένα την Ελλάδα. Ήταν μια συναυλία που μπαίνει στις καλύτερες που έχουν δώσει οι Dream Theater στην χώρα μας; Εάν το minimum της συναυλιακής κλίμακας των Dream Theater είναι το 8, ε τότε θεωρώ ότι τόσο παίρνει η συγκεκριμένη συναυλία. Όλα ήταν σωστά, χαρήκαμε που είδαμε ξανά τον Mike Portnoy πίσω στο family, οι εκκολαπτόμενοι κιθαρίστες/μπασίστες/και όσοι μαθαίνουν keyboards έμειναν με το στόμα ανοικτό με τους John Petrucci/ John Myung/ Jordan Rudess, οι επαγγελματίες μουσικοί κράτησαν πολλές σημειώσεις καθώς νιώθαμε ότι ώρες-ώρες βρισκόμασταν σε σεμινάριο μουσικής, οι απλοί οπαδοί το ευχαριστηθήκαν εάν και όλοι θα ήθελαν μια δυο μικρό αλλαγές στην set list, πχ ένα “Mirror” δεν θα έλεγα όχι και έτσι ολοκληρώθηκε το φετινό Release Festival 2025.
Όπως στην studio έκδοση το "Pull Me Under" τελειώνει με ένα περίεργο τρόπο, είναι σημαδιακό ότι ήταν και το τελευταίο τραγούδι που ακούσαμε στην Πλατεία Νερού; Αν και είναι ακόμα νωρίς, υπάρχουν φήμες για μεταφορά του Release Athens σε άλλον χώρο όπως το parking του ΟΑΚΑ, Κορωπί, Μαρκόπουλο κτλ. Θα γίνει αυτό; Θα το μάθουμε του χρόνου….
Setlist: Orchestral Overture • Night Terror • Act I: Scene Two: II. Strange Déjà Vu • Act I: Scene Three: I. Through My Words • Act I: Scene Three: II. Fatal Tragedy • Panic Attack • Hollow Years ('96 demo version) • The Enemy Inside • Midnight Messiah • The Dark Eternal Night • Peruvian Skies (with excerpts from "Wish You Were Here", "Wherever I May Roam" and "Black Sabbath") • As I Am • Take the Time | Encore: Act II: Scene Eight: The Spirit Carries On • Pull Me Under
