View More

Sisters of Mercy: μια αγαπημένη μπάντα με live κάτω του μετρίου

Οι Sisters of Mercy στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη επιβεβαίωσαν εν μέρει τις κακές φήμες που συνοδεύουν τα live τους, καταφέρνοντας ωστόσο να παραδώσουν ένα αποτέλεσμα καλύτερο από το αναμενόμενο. 

Χώρος
Μονή Λαζαριστών
Ημερομηνία διεξαγωγής
3/8/2022
Φωτογράφος
Βαρβάρα Παραστρατίδου
Στέργιος Κοράνας
Στέργιος Κοράνας

Δεν είχα δει ποτέ ζωντανά τους Sisters of Mercy, κυρίως επειδή είχα ακούσει τα χειρότερα για τις συναυλίες τους γενικά. Το βράδυ της Τετάρτης επιβεβαίωσαν εν μέρει αυτή τη φήμη, αν και το αποτέλεσμα ήταν αρκετά καλύτερο από το αναμενόμενο. Άλλωστε ένας από τους βασικούς λόγους που ήθελα να δω τους Sisters of Mercy ζωντανά, ήταν η λεγόμενη "bucket list" -έστω κι αν πρακτικά είναι ένα προσωπικό project του Andrew Eldritch πλέον, κι ας μην έχουν βγάλει και δίσκο από το 1990 με το Vision Thing.

 To live ξεκίνησε με μόνο δέκα λεπτά καθυστέρηση και χωρίς απρόοπτα. Η απουσία, βέβαια, του support βρήκε ένα κοινό κάπως κουμπωμένο, πράγμα που δεν άλλαξε δραματικά στη συνέχεια. Εδώ είναι και το παράδοξο: βλέπεις μια μπάντα να μπαίνει δυναμικά και με όρεξη, δείχνουν όλα τα υλικά σωστά, αλλά... κάτι δεν κολλάει.  Σαν να προσπαθούν υπερβολικά πολύ σε όλα κι αυτό να έχει τον αντίστοιχο αντίκτυπο. Μερίδα του κοινού τσιμπούσε με όλα τα εφέ και την πόζα επί σκηνής, αλλά οι περισσότεροι μου φάνηκαν σχεδόν αδιάφοροι. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι η όλη κατάσταση θύμιζε υπερβολικά έντονα χρονοκάψουλα από τη δεκαετία του '80. Ναι μεν, δεν έχουν βγάλει δίσκο εδώ και 32 χρόνια αλλά φρονώ ότι τη σκηνική παρουσία θα μπορούσαν να την εξελίξουν.

She Wants Revenge @ Gagarin 205
Οι She Wants Revenge δημιούργησαν την απόλυτη dark ατμόσφαιρα με τα synths, το drum machine και τον λυρισμό της φωνής του Warfield, ο οποίος απέδειξε για ακόμη μια φορά πόσο χαρισματικός frontman είναι.
Imagine Dragos @ Ο.Α.Κ.Α.
Ο κόσμος -στη μεγάλη του πλειοψηφία- ζούσε στο έπακρο αυτή αυτή τη (για πολλούς λόγους) μοναδική συναυλιακή εμπειρία, χοροπηδώντας, χορεύοντας μες στη βροχή, τραγουδώντας δυνατά όλους τους στίχους.
To Avopolis και η ΑΜΣΤΕΛ παρουσιάζουν το Soul Reporter. Τι έχουν οι Wu-Tang Clan, που δεν έχουν άλλες μπάντες του hip hop;
Ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος γίνεται ένα με το κοινό των Wu-Tang Clan, καταγράφει τις απόψεις του για τη μοναδικότητά τους και θέτει μουσικά διλήμματα: East Coast v. West Coast; Video: Ιωάννης Ψύχος.
To Avopolis και η ΑΜΣΤΕΛ παρουσιάζουν το Soul Reporter. Υπάρχουν Prodigy χωρίς τον Keith Flint;
Ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος γίνεται ένα με το κοινό των Prodigy / Primal Scream και θέτει ενδιαφέροντα μουσικά διλήμματα.
To Avopolis και η ΑΜΣΤΕΛ παρουσιάζουν το Soul Reporter. Ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος μιλάει με τους fans των Arctic Monkeys.
Το κοινό των Arctic Monkeys απαντάει για την καλύτερη περίοδό τους, αλλά και σε διλήμματα με τους Last Shadow Puppets. Ήμασταν στην Πλατεία Νερού, την Τετάρτη 19 Ιουλίου.
Άφησε την ψυχή σου να ξεχειλίσει με μουσική (video)
Το κοινό του Release Athens Festival δίνει απαντήσεις σε metal διλήμματα, λίγο πριν οι Soulfly και Parkway Drive
Άφησε την ψυχή σου να ξεχειλίσει με μουσική (video)
Βρεθήκαμε στην Πλατεία Νερού, στο Release Festival και -πιο συγκεκριμένα- στον αστερισμό της γλυκιάς νοσταλγίας των Siouxsie, Echo & The Bunnymen και Interpol και συνομιλήσαμε με το κοινό. Παρουσιάζει ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος. Video: Ιωάννης Ψύχος.
Leftfield @ Release Athens Festival
Οι Leftfield ικανοποίησαν όλες τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί από τη φήμη των πρόσφατων live τους - μεταξύ άλλων και στο φετινό Glastonbury. 75 απολαυστικά λεπτά έκλυσης χορευτικής ενέργειας...
Black Keys @ Rockwave Festival
Στο "Lonely Boy" 7.000 άτομα ξεβιδώθηκαν στον χορό.
Mika @ Rockwave Festival
Τρομερά χαρούμενος που βρίσκεται στην Αθήνα, ο Mika αποχωρίζεται το σακάκι του και μένει με ένα λευκό φανελάκι, απευθύνεται στο κοινό του στα ελληνικά

img_3151

img_3164

Στα τεχνικά, θαρρώ ότι η απουσία μπάσου είναι μεγάλο φάουλ, το οποίο φυσικά επαναλαμβάνουν εδώ και πολλά χρόνια, μια και δεν υπάρχει καν μπασίστας στη μπάντα από το 1996. Αντιθέτως, τα τύμπανα δε μου έλειψαν, μια χαρά καλύπτει το drum machine την κατάσταση. Το επιεικώς απαράδεκτο ήταν η φωνή του Eldritch, ο οποίος δεν έδειχνε καν να προσπαθεί να σώσει την κατάσταση και απλά δεν καταλάβαινα σχεδόν πουθενά τα λόγια, μόνο σκόρπιες λέξεις, σημειωτέον δε, σε τραγούδια που γνώριζα (τα οποία ήταν μη αναγνωρίσιμα με το παίξιμο που έκαναν). Όταν δε άναψε και τσιγάρο επί σκηνής, η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη.

img_3193

img_3277

img_3138

Γενικά, δεν έπαιρνα την αίσθηση ότι έβλεπα Sisters of Mercy, αλλά μια σκιά αυτού που ήταν κάποτε. Η κατάσταση άρχισε να βελτιώνεται στο τέλος όταν έπαιξαν τα "Lucretia, My Reflection" "Temple of Love" και "This Corrosion" στο κλείσιμο της συναυλίας. Η δε ξαφνική μπόρα που έσκασε ακριβώς στην εισαγωγή του "This Corrosion" βοήθησε λίγο σε αυτήν την περιζήτητη αίσθηση. Βέβαια, η εν λόγω μπόρα έφερε και τη λήξη της συναυλίας, που πολύ πιθανό να ήταν και προγραμματισμένη, μια και είχε ήδη πάει 11μμ. Η αλήθεια είναι ότι τα μόνο τραγούδια που μου "έλειψαν" ήταν τα "Dominion/Mother Russia" και "Vision Thing", όχι ότι απόλαυσα ιδιαίτερα και τα υπόλοιπα δηλαδή.

img_3269

 img_3256

Δυστυχώς, ο συνδυασμός αγαπημένη μπάντα - κάτω του μετρίου live αρχίζει και γίνεται συνήθεια πλέον. Βέβαια, λόγω των σχολίων που είχα ακούσει για παλιότερες εμφανίσεις των συγκεκριμένων, κατά έναν περίεργο τρόπο οι Sisters of Mercy στη Μονή Λαζαριστών ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου. 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ


avopolis_google_news

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Φωτορεπορτάζ από το πρώτο, ever, Αγοραφοβικό Φεστιβάλ στο Πλύφα με Σtella, Pan Pan, Τα Παιδιά της

Φωτογραφίες και εντυπώσεις από την επιστροφή της Καλιφορνέζικης μπάντας σε αθηναϊκό έδαφος.

Μετά από 15 χρόνια, το Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού άνοιξε ξανά τις πόρτες του και σε μια εκ των ...

Top