Αλέξης Μπρούλης:
Τι μας άρεσε:
* Η όμορφη τοποθεσία και επιτέλους, το feeling ενός πραγματικού festival όπου όλοι έχουν πάει για τον ίδιο σκοπό και όχι τυχαία, λίγο πριν βγουν για clubbing.
* Το ατελείωτο κέφι στο περίπτερο του avopolis και τα ευτράπελα με τους γείτονες!
* Οι παγωμένες μαργαρίτες! Αν δεν τελείωνε κι ο τριμμένος πάγος κάποια στιγμή θα ήταν ακόμα καλύτερα.
* Τα μαγιώ των αιθέριων (θηλυκών) υπάρξεων που κατέκλυσαν το χώρο και άναψαν τα αίματα του ανδρικού πληθυσμού. Ακόμα προσπαθούμε να συνεφέρουμε τον Κυριακόπουλο!
Τι δεν μας άρεσε:
* Ο καυτός ήλιος.
* Οι σκηνές Θύρας 7 στο press area κατά την εμφάνιση των HIM όπου κοντέψαμε να βρεθούμε κάτω απ’ το κτίριο λόγω της υστερίας που κατέλαβε τις δεκάδες και για άγνωστο λόγο ευρισκόμενες εκεί, ενδεκάχρονες κορασίδες.
Παναγιώτης Κονδύλης:
 | |
| Ο Φώτης Βαλλάτος, γνωστός από το γράψιμό του σε lifestyle περιοδικά της ΙΜΑΚΟ, δηλώνει πόσο ερωτευμένος είναι με τον Κωνσταντίνο Τσάβαλο, κι ο τελευταίος τον κοιτάει στα μάτια... |
1. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που μας ρώτησαν σε κάποια φάση, της πρώτης ημέρας, ήταν το αν πουλάμε τσιγάρα!!! Καλή ιδέα, guys, αλλά από του χρόνου να το προωθήσουμε στο boss (Τάσο, παίρνε ιδέες...).
2. Επιτρέψτε μου να γκρινιάξω για τον ήλιο τις πρώτες ημέρες του φεστιβάλ και να ευχηθώ στις επόμενες διοργανώσεις ο Δήμος της Μαλακάσας να πάρει παράδειγμα από τη Δήμαρχο Αθηναίων και να ξεπεράσει τις υπερβολικές φοβίες του για ηχορύπανση, στη... μέση του πουθενά! Είναι κρίμα και για εμάς, αλλά και για τα συγκροτήματα, αλλά και για όσους ενδεχομένως να μην προλαβαίνουν, λόγω δουλειάς να είναι από τις 4.30 στο χώρο.
3. Εύχομαι, επίσης, να μην ξανατύχει να φάμε στη μάπα οποιοδήποτε έργο του ΥΠΕΧΩΔΕ ή άλλου φορέα, όπως συνέβη στη διάρκεια του φετινού Rockwave. Και αυτή η αναποδιά είχε σαν αποτέλεσμα αρκετός κόσμος είτε να καθυστερήσει, είτε να μην αποφασίσει καν να ταλαιπωρηθεί.
4. Μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και ταυτόχρονα περίεργο να πηγαίνω σε συναυλίες είτε «καμένων και χαμένων» στη λήθη του χρόνου (π.χ Violent Femmes, Deep Purple, Whitesnake), είτε ενταγμένων κάτω από την ταμπέλα του cult συγκροτημάτων (π.χ Him) και να παρατηρώ πρόσωπα και ρούχα ανθρώπων που δεν υπήρχε περίπτωση να συναντήσω μία οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Θυμάμαι μία ατάκα φίλου «Μα, πού υπάρχουν όλοι αυτοί; Είναι σαν να κρύβονται όλη μέρα και νύκτα σε σπηλιές και να περιμένουν αυτές τις συνεστιάσεις τους, για να δούνε ήλιο και άλλους ανθρώπους»... «Πιάστηκε» το μάτι να βλέπω τριγύρω μου μπλούζες Him!!!
5. Ό,τι και να καταλογίσει στην Didi Music κάποιος, δεν πρέπει να ξεχάσει το πιο σημαντικό από όλα: μας -ξανα- (αν υπολογίσουμε και εκείνη την εμφάνισή τους στο Ρόδον)έφεραν μία μπάντα-απωθημένο πολλών από εμάς, τους Pixies! Και εκείνοι τους δικαίωσαν με το παραπάνω και τους έβγαλαν ασπροπρόσωπους, με μία βγαλμένη από άλλες εποχές εμφάνιση.
Βασίλης Κυριακόπουλος:
• Αν και το lineup δεν ήταν και από τα πιο δυνατά σημεία του φετινού Rockwave - συνυπολογίστε και το γεγονός των υποσχέσεων που είχαν αυξήσει κατά πολύ τις προσδοκίες, ο χώρος, το όλο concept της επιστροφής στην φύση καθώς και η εκπλήρωση των στοιχειωδών αναγκών ενός μεγάλου φεστιβάλ κυμαίνονταν σε πολύ ικανοποιητικά επίπεδα, με πολύ καλές προϋποθέσεις για τις επερχόμενες χρονιές. Μελανά σημεία ο περιορισμένος χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων για τον οποίο ελπίζουμε να γίνει κάτι στο μέλλον, όσο για τους αστάθμητους παράγοντες –βλέπε έργα της τελευταίας στιγμής στην εθνική, τι να πει κανείς. Έλεος!
• Η παρουσία των Mogwai που σχολιάστηκε αντιφατικά, ήταν μια πραγματική εμπειρία. Η ακρόαση των instrumental συνθέσεων τους δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο φόντο από το καταπράσινο δεντροφυτεμένο περιβάλλον που του φιλοξένησε, πόσο μάλλον αν σκεφτεί κανείς ότι έπαιζαν την ώρα που σουρούπωνε. Αποτελεί ασφαλώς προσωπική άποψη μιας και σύμφωνα με τους περισσότερους αποτελούν ιδανικό σχήμα για κλειστούς χώρους, ενώ δεν αμφιβάλω ότι η παρουσία τους στο συγκεκριμένο lineup ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Ευτυχώς, κάποιοι από εμάς ταξίδευαν στο δικό τους χωροχρόνο, οι υπόλοιποι ίσως να μην είχαν πιει αρκετά ακόμα...
• Το set των Placebo, πέραν του γεγονότος ότι έχουν έρθει αρκετές φορές των τελευταίο καιρό στη χώρα μας, δεν είχε τίποτα πλέον να προσθέσει στην εικόνα τους και η επανάπαυση στην προκειμένη περίπτωση στις δάφνες τους δεν αποτελεί θετικό στοιχείο. Οι μνήμες από το Rockwave του ’99 στοιχειώνουν ακόμα το μυαλό και δεν μιλάμε φυσικά, απλά για την εμπειρία της πρώτης φοράς όσον αφορά τη ζωντανή ακρόαση τους τουλάχιστον. Τώρα, το αν έχουν κουραστεί να παίζουν, είναι κάτι το οποίο μόνο οι ίδιοι μπορούν να μας πουν. 
• Η έκρηξη από τις πολυάριθμες θηλυκές γοτθίζουσες μορφές της τελευταία μέρας που φρόντισαν να πλημμυρίσουν τον χώρο από νωρίς, κεντρίζοντας τα βλέμματα. Μας απογοήτευσε πάντως το γεγονός, ότι αποτέλεσαν το πλέον αδιάφορο κοινό αφού ο Ville άδικα ξελαρυγγιαζόταν. Μήπως γι’ αυτό ξενέρωσε ο άνθρωπος και δεν απόδωσε; Ίσως κάπως έτσι να ξενέρωσαν και οι κοπελίτσες που μας ζήτησαν να τις πάρουμε μαζί μας στην επιστροφή προς την Αθήνα, ρίχνοντας κλεφτά πολλά υποσχόμενες ματιές, έλα όμως που έπρεπε να μετακομίσουμε και το περίπτερο του Avopolis. Μα τι πείραζε κ. Αρχισυντάκτα να αφήσουμε και κανένα τραπέζι πίσω, συνεισφορά στους ανθρώπους της Didi;
• Το περίπτερο του Avopolis με σύσσωμη τη συντακτική ομάδα κατά την διάρκεια του φεστιβάλ, κατάφερε σε αμελητέο χρονικό διάστημα να γίνει το meeting point του campus φιλοξενώντας κάθε φίλο και περαστικό. Είναι μόνο η πρώτη μας χρονιά, τι άλλο να πει κανείς!!!
Χριστιάννα Φινέ:
 | |
| Ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος με τη Χριστιάννα Φινέ (αριστερά) και μία πολύ καλή φίλη και αφανή συνεργάτιδα του Avopolis. |
* Επιτέλους το Rockwave αναστήθηκε! Δεν είχα χάσει ούτε ένα από τότε που ο θεσμός πρωτουπήρξε με τη μορφή του Rock of Gods στα δικά μου λημέρια. Όταν επιτέλους κατάφερα να δουλέψω σε αυτό, όλα ήρθαν πάνω κάτω και ακυρώθηκε. Τώρα επανήλθε, αν και όχι με το καλύτερο line – up που θα μπορούσε να υπάρξει, και με βρήκε να το απολαμβάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο...
* Vive Cuervo! Αμέτρητες οι φορές που το ξεστομίσαμε με χαρά! Και τι Cuervo! Μαργαρίτες! Άπειρες φτηνές (3,50 Ευρώ) για το κοινό και δωρεάν για το δημοσιογραφικό και VIP κοινό που σουλάτσαρε τα απογεύματα κει πάνω στο μπαλκονάκι με την καλύτερη θέα!
* Ναι το παραδέχομαι, ήμουνα από αυτούς που εκτιμήσανε πολύ το γεγονός πως οι μουσικές σταματούσαν στις 11. Καθότι ειμαι των νοτιοδυτικών προαστίων τέκνο, είχα χρόνο και να κάτσω στο χώρο λίγο, και να βγώ για κανα ποτάκι, και να γυρίσω εγκαίρως για ύπνο, ώστε να ξυπνήσω στις 7.30 για τα καθημερινά επαγγελματικά μου καθήκοντα! 
* Θέλουμε περισσότερη ποικιλία από τα μαγαζιά! Καλαίσθητα και σε ωραίο σημείο, αλλά δυστυχώς είχαν λίγη πραμάτια σε σχέση με το χώρο που τους δώσανε αλλά και συγκριτικά με παλιότερα Rockwave. Αφού δεν βρίσκω χρόνο να πάω στα μαγαζιά... είπα και γω να ψωνίσω το κατιτίς μου εκεί! Τίποτα δεν πήρα γαμώτο...
* Fuck the Indies, fuck the Rest, Heavy Metal Fans are the Best! Είναι πραγματικά μοναδικοί! Ειδικά οι Έλληνες. Ό,τι και να είναι η μουσική που αγαπούν για τον καθένα απο μας, τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνουν το πάθος τους, είναι το λιγότερο αξιοζήλευτο. Και πραγματικά, την ημέρα των Pixies, παρακαλούσα να έλθει η θεία φώτιση στο κοινό να αντιδράσουν ωσαν μέταλλα! Πού τέτοια τύχη. Ο αριστοκρατισμός που μας βαράει δεν έχει όρια. Μέχρι τη μέση όλοι χτυπιόντουσαν και οι πίσω απλά κοίταζαν, ενώ δίπλα τους εμείς χοροπηδούσαμε και αυτοί νομίζανε πως έβλεπαν χιμπαντζίδες!
 | |
| Το αδιαχώρητο επικράτησε στο περίπτερό μας όταν ήρθαν οι Nightfall για φωτογραφίσεις και αυτόγραφα. |
* Πάντως απο θέμα προσωπικής οργάνωσης στο περίπτερό μας είμασταν σούπερ! Τι κι αν όλοι είχαν φέρει stand, banner, γραφεία, cd, εμείς είχαμε μελιτζάνες της μαμάς, σάντουιτς του μπαμπα (τα παιδιά μας πήγανε εκδρομή), ψυγειάκι με ποτά, νερά αναψυκτικά, μπάλα για αθλοπαιδίες, πρώτες βοήθειες, τους Nightfall να υπογράφουν αυτόγραφα και το Βαλάτο που του ζητούσαν αυτόγραφο κάτι αγοράκια (από τα κοριτσάκια τον κρύβαμε για να μη διαλυθεί το περίπτερό μας).
* Είδα αμέτρητους φίλους που είχα να δω χρόνια!
* O drummer των Soulfly είναι ίσως και ο ωραιότερος άντρας που έχουν δει τα μάτια μου! Και είναι και από τη Βραζιλία... Δεν έχω άδικο τελικά όταν λέω ότι θα τα παρατήσω όλα να πάω στο Σαντιάγκο ντε Μπαϊα! Αχ... πάλι ερωτευθήκαμε!
* Ελπίζω του χρόνου ο χώρος να είναι μεγαλύτερος (γιατί υπάρχουν προοπτικές στην παρούσα εγκατάσταση), με πολλά περισσότερα και καλύτερα συγκροτήματα! Εμείς πάντως εκεί θα είμαστε! Και τα ολυμπιακά έργα ...ευτυχώς δε θα είναι εκεί!
