Η Πέμπτη που μας πέρασε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μέρα πρώτων γνωριμιών. Δύο νέα σχήματα, οι Folder#9 και οι Γύρω-Γύρω ανέβηκαν στη σκηνή του ΑN για να παρουσιάσουν τις πρώτες μουσικές προτάσεις τους που κατά βάση κινούνται στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν με το σχήμα που έπαιξε πρώτο, τους Folder#9. Ποιοι είναι; Ο Zoseph Bachelier και ο Λάκης Χαλκιόπουλος που μοιράζονται την ερμηνεία των τραγουδιών και παίζουν drums και ακουστική κιθάρα αντίστοιχα. Μαζί τους ως μόνιμους συνεργάτες έχουν τον Χρήστο Τριάντη(ηλεκτρική κιθάρα), τον Ορέστη Κωνστσντινίδη(πλήκτρα) και τον Χρήστο Σβάρνα(drums).
Οι Folder#9 έπαιξαν για μία ώρα και παρουσίασαν την πρώτη δισκογραφική τους δουλειά που κυκλοφορεί από την Warehouse και τιτλοφορείται: «Το Παιχνίδι». Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα μάλλον ηλεκτρονικό σχήμα που παρουσιάζει όμως και ποπ αποχρώσεις ενώ είναι και στιγμές που σκληραίνει και παντρεύει το ηλεκτρονικό με το ροκ στοιχείο. Πρόκειται για ένα ήχο αρκετά δυνατό, χορευτικό, άλλοτε πιο μελωδικό άλλοτε πιο σκληρό, σταθερά πάντως ρυθμικό.
Σίγουρα το πιο αξιόλογο στοιχείο των Folder#9 είναι η μουσική. Σε αυτήν έχει δοθεί η πρόκριση-διαπίστωση που επιβεβαιώνει και το χαμηλό επίπεδο του στίχου που δεν ικανοποίησε ιδιαίτερα. Ο στίχος δεν συμβαδίζει με τη μουσική. Αντίθετα την ακολουθεί υποταγμένος.
Παράλληλα, κάποιο μειονέκτημα εντοπίζεται και στα φωνητικά.
Εντύπωση προκάλεσε η σκηνική παρουσία του σχήματος που δικαιολογείται σε κάποιο βαθμό από την προγενέστερη εμπειρία των μελών του-συμμετείχαν στο παρελθόν σε άλλα μουσικά σχήματα. Δεύτερο live κι όμως οι Folder#9 ανέβηκαν στη σκηνή με μεγάλη άνεση, πολύ χαλαροί, πολύ εξοικειωμένοι. Δυναμικοί, σίγουροι έμοιαζαν να έχουν πολύ αυτοπεποίθηση. Με μία καλή ανταπόκριση από το ακροατήριο σίγουρα έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν έντονα live. Ίσως μία από τις πιο δυναμικές εμφανίσεις νέου σχήματος.
Στο ίδιο επίπεδο κινήθηκε και η απόδοση των υπολοίπων μουσικών. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει για το πολύ καλό παίξιμο του Χρήστου Τριάντη στην ηλεκτρική κιθάρα.
Δεν πρόκειται βέβαια, για την ανακάλυψη της χρονιάς, σίγουρα όμως οι Folder#9 κίνησαν το ενδιαφέρον μας για τα επόμενα βήματά τους καθώς δείχνουν να έχουν τη δυνατότητα να δώσουν κάτι στην ελληνική ηλεκτρονική-χορευτική μουσική.
Και καθώς η βραδιά προχωρά το κλίμα και η ατμόσφαιρα αλλάζει. Επί σκηνής ο Σταύρος Γασπαράτος(Κιθάρες-programming-τραγούδι), η Ουρανία Γουσέτη(πιάνο-synthesizers), ο Αλέξανδρος Τσιλφίδης(synthesizers, τραγούδι) και ο Γιάννης Κουτσάφαρος. Ενώπιόν μας με άλλα λόγια οι Γύρω-Γύρω, αυτοσυστήθηκαν ερμηνεύοντας τραγούδια της πρώτης δισκογραφικής δουλειάς τους που κυκλοφορεί από την ANKH, αλλά και διασκευάζοντας με επιτυχία Portishead, Iggy Pop, P.J. Harvey και Tom Waits.
Ο ήχος τους-αρκετά πρωτόγνωρος για τα ελληνικά δεδομένα-ατμοσφαιρικός, σκοτεινός, βαθύς αλλά και ρυθμικός με dark new wave και trip-hop επιρροές, ήχος που σε ταξιδεύει. Τα μάτια κλείνουν και το μυαλό αφήνεται στις μελωδίες του σχήματος.
Ο στίχος απλός, λιτός δίνει την κατεύθυνση του ταξιδιού. Θέτει ερωτήματα, καλλιεργεί μία εγρήγορση προς ανεύρεση των απαντήσεων-απαντήσεις που όμως θα δοθούν εκ των έσω, κατόπιν μίας βαθιάς ενδοσκόπησης. Οι Γύρω-γύρω αποπνέουν εσωστρέφεια και οδηγούν σε εσωτερικές διαδρομές.
Στα συν τους αξίζει να αναφερθεί η ερμηνεία της Γεωργίας Βαγενά αλλά και του Σταύρου Γασπαράτου. Γενικά, η παρουσία του σχήματος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σεμνή, πολύ σοβαρή και αξιοπρεπής. Κάποια τεχνικά προβλήματα δεν επέτρεψαν στους Γύρω-Γύρω να αποδώσουν όπως επιθυμούσαν. Ακόμα όμως και το δείγμα που παρουσίασαν ήταν κάτι παραπάνω από θετικό, απρόσμενα ενδιαφέρον.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις δεν είναι βέβαια παρά εντυπώσεις μίας πρώτης επαφής. Πιο ασφαλής άποψη και ολοκληρωμένη γνώμη και για τα δύο συγκροτήματα θα σχηματιστεί ύστερα από μία πιο προσεκτική ακρόαση των cd τους αλλά και από τα μελλοντικά τους live.Πάντως οι Folder#9 και οι Γύρω-Γύρω(με μία προσωπική προτίμηση στους δεύτερους) κατάφεραν να κινήσουν το ενδιαφέρον μας για τη μελλοντική τους πορεία.
