Όλοι ήταν εκεί στο Κύτταρο την Παρασκευή, σε μια sold-out συναυλία στη μνήμη του Θάνου Ανεστόπουλου, που, παρεμπιπτόντως, δεν είχε ουδεμία σχέση με μνημόσυνο. Περισσότερο έμοιαζε με γιορτή προς τιμήν του δικού μας «καταραμένου ποιητή».

39eAnst_2.png

Τα Αντισώματα έστησαν μια θεματική βραδιά για το μουσικό και ποιητικό έργο του Ανεστόπουλου, από τον θάνατο του οποίου έχει περάσει κιόλας ενάμισης χρόνος. Από τη σκηνή του Κυττάρου πέρασαν πάνω από 30 μουσικοί, παρουσιάζοντάς μας τραγούδια του, τραγούδια που αγαπούσε, αλλά και κομμάτια δικά τους, τα οποία έδεναν θεματικά και ατμοσφαιρικά με την περίσταση.

39eAnst_3.png

Το αδιαχώρητο που επρόκειτο να ακολουθήσει είχε ήδη δώσει τα σημάδια του πριν καν ανοίξουν οι πόρτες. Αν και στο πρόγραμμα έλεγε «πόρτες 20.30», ο κόσμος δεν μπόρεσε να μπει στο Κύτταρο παρά 1 (σχεδόν) ώρα μετά, κάνοντας τις ουρές να γεμίζουν το στενό της Ηπείρου και να φτάνουν ως την Αχαρνών. Έτσι, μόλις δόθηκε το πράσινο φως, ο χώρος γέμισε ακαριαία.

39eAnst_4.png

Βασικός πυλώνας της βραδιάς ήταν ο φίλος και συνεργάτης του Ανεστόπουλου, Νίκος Γιούσεφ, ο οποίος συμμετείχε σε πολλά από τα σχήματα του προγράμματος, αλλά έπαιξε και τον σημαντικό ρόλο του «συντονιστή» στην εναλλαγή των μουσικών και στη ροή της συναυλίας. Και η αλήθεια είναι ότι, με τόσα ονόματα στο line-up, η σωστή διαχείριση χρόνου και τα γρήγορα αντανακλαστικά όλων όσων συμμετείχαν, ήταν απαραίτητα.

39eAnst_5.png

Αμέσως μετά τα "Η Ψυχή Μου Βαδίζει Στο Πλευρό Μου" και "Πληθυντικός Αριθμός" από τον Νίκο Πλάτανο –ο οποίος σήκωσε την αυλαία– δεύτερος καλεσμένος ήταν ο The Boy. Μας είπε κομμάτια κυρίως από την προσωπική του δισκογραφία, όπως το "Κυρία Χ Αλήθεια Λέω" (από την Ηλιοθεραπεία του 2011), αλλά και την πιο σκοτεινή εκδοχή του "Σαββατόβραδου" που έχουμε ακούσει ως τώρα.

39eAnst_6.png

Στη συνέχεια ακολούθησε ο Nomik, ο frontman των Sleepin’ Pillow, ο οποίος εμφανίστηκε full band, τραγουδώντας τη "Magdalene" του και το "Dancing Ιn Τhe Dark" από το πρώτο του σόλο άλμπουμ I Αin’t Gonna Be A King (2017). Τη σύντομη εμφάνισή του έκλεισε μια διασκευή στο "Ξανάρθαν Τα Σύννεφα" και το βλέμμα του στον ουρανό, μεταφέροντας τα χαιρετίσματα του Ανεστόπουλου σε όλους. 

39eAnst_7.png

39eAnst_8.png

Τιμώντας τη γνωριμία και τη συνεργασία τους με τον Θάνο Ανεστόπουλο, από τη σκηνή του Κυττάρου πέρασαν επίσης ο Λόλεκ με "Ένα Δάκρυ Κοραλλένιο", ο Μανώλης Αγγελάκης και ο Στάθης Ιωάννου με τις "Ρίζες" και το "Ως Το Τέλος Του Κόσμου", αλλά και οι εμφανώς πιο rock 'n' roll παρουσίες της βραδιάς (παρότι ακουστικοί), οι Alex K. & Stef των Last Drive.

39eAnst_9.png

39eAnst_10.png

Αμέσως μετά, ο Παύλος Παυλίδης αφιέρωσε το "Ένα Μικρό Πλεούμενο" στον Θάνο, σε όλους τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν, αλλά και σε όσους δεν κατάφεραν να είναι εκεί, για να έρθει αμέσως μετά ο Γιάννης Αγγελάκας με τον "Ορφανό Καλλιτέχνη" και τα "Όπως Ξυπνούν Οι Εραστές" και "Δρόμος". Με τους δυο τους έμελλε να κλείσει η ακουστική πλευρά της παρακαταθήκης του Ανεστόπουλου και να δοθεί πλέον χώρος για την ηλεκτρική, η οποία απλώνεται εξίσου σημαντική μέσα στα χρόνια της σημαντικής δημιουργίας του.

39eAnst_11.png

39eAnst_12.png

Το ηλεκτρικό ζιζάνιο του Ανεστόπουλου τίμησαν εξαιρετικά τα Υπόγεια Ρεύματα με το "Κάθε Τι" και τη "Γαλέρα". Μετά μάλιστα το δικό τους "Μικρές Χαμένες Μέρες" ακολούθησε μία από τις πιο απολαυστικές στιγμές της βραδιάς: ο Νίκος Γιούσεφ με τον Τηλέμαχο Μούσα (θέρεμιν) και τον Χρήστο Λιάτσο (τύμπανα) ανασύστησαν το βασικό ηλεκτρικό σχήμα που κάλυψε τις συναυλίες του Ανεστόπουλου για 3 χρόνια μετά το 2010, ένα σχήμα που κρατήθηκε μόνο σε εκατοντάδες ερασιτεχνικές λήψεις. Με καλεσμένο τον Γρηγόρη Κλιούμη τραγούδησαν το "Όχι Άλλο (Ραμάλα) και έπειτα φώναξαν τον μοναδικό Frank Panx, για να δώσουν μια εξαιρετική εκτέλεση του "This Is Not A Love Song", το οποίο ξεσήκωσε τους πάντες και έδωσε επιτέλους το στίγμα ενός από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μουσικής του Ανεστόπουλου· τον στίχο δηλαδή που χτυπάει μεμιάς στο στομάχι, την ίδια ώρα που γεμίζει με φως και ελπίδα την προσωπική λύτρωση του καθενός.

39eAnst_13.png

Το ίδιο χτύπημα ήρθε να δώσει αμέσως μετά και η προβολή ενός βίντεο, η οποία πάγωσε σχεδόν όλο το Κύτταρο. Απαγγέλοντας το "Δράσε Ή Σκάσε Φουκαρά" από το βιβλίο του Αρχίζω Με Το Σ’ Αγαπώ που εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο το 2015, το κουρασμένο αλλά τόσο αδιαπραγμάτευτο βλέμμα του Θάνου ήταν το μόνο που φώτιζε πλέον τον χώρο. Και η φωνή του να λέει «Καλούς αγώνες», η μόνη που ακουγόταν στο κατάμεστο Κύτταρο.

39eAnst_14.png

Στη φορτισμένη ατμόσφαιρα εμφανίστηκαν τότε οι Edgar Alan Band –η μπάντα που είχε ξεκινήσει ο Ανεστόπουλος μαζί με τον Κώστα Παρίσση– για να γίνει το πεδίο της ηλεκτρικής τους έκφρασης. Το "Γέλα Ψυχή Μου" και το  "Ποδήλατο" απάρτισαν τη σύντομη εμφάνισή τους, ενώ έκλεισαν με συγκίνηση αλλά και ένα χαμόγελο στη σκέψη του Θάνου, με τις "Μέρες Αργίας", στο οποίο συμμετείχαν και οι Ground Zero από τη Θεσσαλονίκη.

39eAnst_15.png

Λίγο πριν το τέλος της σχεδόν τετράωρης συναυλίας, τον λόγο είχε ο Γιάννης Ανεστόπουλος, ο γιος του Θάνου, ο οποίος εμφανίστηκε με το σχήμα Βάση Ντούλσι. Ξεκίνησαν ηλεκτρικά, χωρίς συστάσεις, χωρίς στίχο, αλλά μόνο με τύμπανα και κιθαριστικά σολαρίσματα. Στη συνέχεια ο Γιάννης Ανεστόπουλος έμεινε μόνος επί σκηνής, με μια ακουστική κιθάρα, και μια φωνή που τόσο θυμίζει τον μπαμπά του, για να τραγουδήσει το "Μίζερο Φως" και να γεμίσει πάλι το Κύτταρο με συγκίνηση και ανατριχίλα.

39eAnst_16.png

Αμέσως μετά, στον επίλογο της βραδιάς, βρέθηκαν πάλι οι Ground Zero, αλλά και οι NORMA the band από τα Γιάννενα, οι οποίοι στο set τους έπαιξαν και το "Αρνηθείς", μία από τις τελευταίες ηχογραφήσεις του Ανεστόπουλου. Πρακτικές κυρίως δυσκολίες και τα σωματικά επακόλουθα ενός μακροσκελούς προγράμματος, δεν επέτρεψαν δυστυχώς να τους δω, γεγονός που με κάνει να επιφυλάσσομαι για μια επόμενη φορά, που θα ευνοεί περισσότερο το να αντεπεξέλθει και να απολαύσει κανείς πιο ξεκούραστα ένα πρόγραμμα τέτοιας κλίμακας.

Η αλήθεια είναι ότι το Κύτταρο ως εκείνη την ώρα δεν ήταν πια ασφυκτικά γεμάτο, αφού αρκετός κόσμος αποχώρησε στην πορεία της συναυλίας. Ωστόσο, όσοι έμειναν, αγκάλιαζαν όλο και πιο θερμά, με φωνές και (κυρίως) σιωπές, τη βραδιά αυτή, που στήθηκε από τα Αντισώματα με πολλή αγάπη και σεβασμό.

Όπως λένε πολλοί φίλοι και συνεργάτες του, η απώλεια του Θάνου Ανεστόπουλου δεν θα γίνει ποτέ συνήθειά μας. Και, όπως αποδείχθηκε, υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω που θα παλέψει για αυτό.

{youtube}XqP2V6lg3TM{/youtube}

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured