Δεύτερη παρουσίαση των καινούργιων τραγουδιών του σχήματος, αυτή τη φορά μπροστά σε πολύ περισσότερο κόσμο.
 |
Τρεις μήνες πέρασαν από την προηγούμενη εμφάνιση τους, όταν είχαμε αναφέρει στο Avopolis την έκπληξη μας για την ύπαρξη καινούργιου υλικού που τότε μας πρωτοπαρουσίασαν. Τώρα που το ακούσαμε για δεύτερη φορά μπορούμε να το περιγράψουμε με περισσότερες λεπτομέρειες, αφήνοντας στην άκρη τα υπόλοιπα που είναι πλέον λίγο πολύ γνωστά.
Η αρχή της συναυλίας, όπως το Δεκέμβριο, έγινε με το καινούργιο ορχηστρικό θέμα. Βροντερή απόδειξη της προόδου της ηλεκτρονικής πλευράς του σχήματος με αργόσυρτα ρυθμικά μέρη και πολύ θόρυβο που τονίζεται από τους αυτοσχεδιασμούς του Σιώτα στο βιολί. Στην συνέχεια καινούργιο τραγούδι, πολύ κοντά στην ατμόσφαιρα του πρώτου δίσκου αλλά και στην στιχουργική που πρωτοδοκίμασε ο Αγγελάκας με τις Τρύπες την εποχή του ‘Μέσα στην νύχτα των άλλων’. Ο τίτλος του (‘Πότε θα φτάσουμε εδώ’) θα δώσει και το όνομα στο καινούργιο δίσκο που τον περιμένουμε πριν το καλοκαίρι.
Μετά από μια ώρα ακρόασης του γνωστού τους υλικού αλλά και την πανέμορφη ambient (!) διασκευή στο τραγούδι του Ζαμπέτα ‘Βαθιά στην θάλασσα θα πέσω’, σειρά πήραν άλλα δύο καινούργια τραγούδια. Κάπου εδώ ξεκινούν και οι διαφαινόμενες αλλαγές στο κλίμα της επερχόμενης δουλειάς. Στιχουργική αισιοδοξία (‘Μες στον σκληρό, μες στον ατέλειωτο χειμώνα, κρύβομαι ακόμα κι όμως νιώθω δυνατός, είμαι η σταγόνα και ο ωκεανός’) και για πρώτη φορά ξεκάθαρα μελωδικά μέρη, κάτι που δικαιολογεί και την ύπαρξη δεύτερου τσέλου στο σχήμα. Αυτό όμως που μένει πιο έντονα στο κεφάλι σου ως ο καινούργιος ήχος της μπάντας είναι αυτός που ακούς στους ‘Εραστές’, το τελευταίο καινούργιο τραγούδι που μας ενθουσίασε και πάλι. Πανέμορφη pop μελωδία, κολλητικό ρεφραίν που οι djs της πόλης θα τιμήσουν σίγουρα τις πρωινές ώρες. Στις επόμενες συναυλίες αναμένεται δυνατό sing-along, οπότε για να βοηθήσω, σας παραθέτω μια στροφή:
‘Μεθούσαμε και πίναμε από τα φιλιά που δίναμε,
Και σβήνανε μια μια οι φωτιές,
Και το πρωί ξυπνήσαμε από το όνειρο που ζήσαμε,
Έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές.’
Το καινούργιο υλικό λοιπόν που μαζί με τις δύο διασκευές (η δεύτερη στον ‘Ναύτη’ του Γιώργου Μπάτη) θα αποτελέσει το μεγαλύτερο μέρος της δεύτερης δουλειάς του Βελιώτη με τον Αγγελάκα, είναι εξαιρετικό. Όσο πάει και ομορφαίνει μουσικά το 2007.
