 |
Το κοινό μυστικό κυκλοφορεί με sms, από στόμα σε στόμα. Συναυλία στημένη σε ένα σπίτι και μάλιστα και με support. Οι indie φάτσες της πόλης, γνωστές και άγνωστες, συνωστίζονται φέρνοντας μπουκάλια αλκοόλ για κοινή κατανάλωση. Περιορισμένη οπτική, από το χωλ στο σαλόνι, από το σαλόνι στην κρεβατοκάμαρα, σουρεάλ σκηνικό που μόνο έτσι μπορούσε να δέσει με την ελκυστική, φευγάτη αβαντ-γκαρντίλα στη συνέχεια. Οι πρώτες νότες μας σπρώχνουν όλο και πιο κοντά. Ένα πιάνο, ένα πριόνι, μια φωνή δίκοπη λεπίδα, ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας από πίσω να δίνει show σε ένα κρεβάτι, και μας χωρίζει μια κουρτίνα, λες και πρόκειται για πανί προβολής. Όσο περνάνε τα λεπτά μας καθηλώνει ένα ακατέργαστο punk-cabaret αριστούργημα. Μια ακουαρέλα επιρροών που ξεκινούν από τα καμπαρέ της Γερμανίας στα 30s και φτάνουν στα αισθητικά επίπεδα των Dresden Dolls και Cocorosie. Τα μάτια κοιτούν όσο περνάει ο καιρός σε τρεις πόλους: Στο πιάνο απ' όπου πηγάζει όλη η ενέργεια, στη φωνή που τη μία αποβάλλει με στριγγλιές κάθε μελωδικότητα και την άλλη καταλαγιάζει χρησιμοποιώντας την τεχνική της, στη φιγούρα από πίσω. Να πούμε ότι διασκεύασαν απίστευτα το Milkshake της Kelis (με εμβόλιμους στίχους από το "My Neck And My Back" της Khia), το "A-Tisket A-Tasket" (Ella Fitzgerald) και το "Kiss" του Prince; Να πούμε ότι είναι το νέο ελληνικό σχήμα που έχει δικό του ύφος και στυλ και που αξίζει να ακουστεί έξω; Η μοναδική βόμβα σε μια ανακυκλούμενη σκηνή; Ανακαλύψτε τους τώρα!
