Εμφανίστηκαν σχεδόν από το πουθενά και με το Opus Eponymous «ανάγκασαν» μουσικούς όπως τον James Hetfield να δηλώσουν ότι τους λάτρεψαν. Λίγο το image τους, λίγο το μυστήριο γύρω από τις ταυτότητές τους, λίγο τα τραγούδια, έκαναν τους Ghost ένα love/hate συγκρότημα. Δεν κρύβω ότι μου άρεσαν μερικές στιγμές του Opus Eponymous, ενώ το Infestissumam το άκουσα 1-2 φορές και μετά το άφησα. Όταν κανονίστηκε η συνέντευξη, είχα την ευκαιρία να ακούσω το –ακυκλοφόρητο τότε– Meliora. Κι έπαθα πλάκα. Είναι με διαφορά η καλύτερή τους κυκλοφορία και υποψήφιο για τις πρώτες θέσεις των metal δίσκων του 2015. Στην αρχή είχα προετοιμάσει μερικές ερωτήσεις σχετικά με το image τους και τον Papa Emeritus III, αλλά τελικά, στα 15 (αυστηρά) λεπτά τα οποία είχα, προτίμησα να επικεντρωθώ στο θέματα που αφορούν το Meliora...
Καλημέρα από την Αθήνα! Το ξέρω ότι θα ακουστεί κλισέ, αλλά, πραγματικά, συγχαρητήρια για το Meliora. Το θεωρώ την καλύτερή σας κυκλοφορία και είναι κάτι που –για να είμαι ειλικρινής– δεν το περίμενα...
Τι να πω! Πραγματικά χαίρομαι που σου άρεσε τόσο.
Ποιο είναι το νόημα του τίτλου;
Η ελεύθερη μετάφραση της λέξης meliora είναι «το κυνήγι για το καλύτερο». Το καλύτερο όμως ως προς τι; Οι γονείς μας ζούνε σε έναν καλύτερο κόσμο από ότι οι παππούδες μας, εμείς ζούμε σε έναν καλύτερο κόσμο από ότι οι γονείς μας. Και πάλι όμως, είναι «καλύτερος» ο κόσμος μας;
Εγώ μένω στη Σουηδία, ας πούμε, που για τον κόσμο εκτός Σουηδίας είναι μία από τις καλύτερες χώρες για να ζεις. Εάν είναι έτσι, γιατί έχουμε υψηλά ποσοστά αυτοκτονίας; Γιατί ούτε εδώ δεν είναι ευτυχισμένοι οι άνθρωποι; Εσύ ζεις στην Ελλάδα. Σχεδόν κάθε μέρα βλέπω στις ειδήσεις νέα για την οικονομική κατάσταση της χώρας σας. Και καταλαβαίνω ότι περνάτε δύσκολα. Αλλά και πάλι, είστε σε καλύτερη κατάσταση από πολλά άλλα κράτη. Μπορώ να σου φέρω και περισσότερα τέτοια παραδείγματα. Τελικά πιστεύω ότι το «κυνήγι για το καλύτερο» μας οδηγεί στο να προσπαθούμε να το πετύχουμε. Μήπως όμως, ακόμα κι αν το πετύχουμε, στο τέλος δεν μπορούμε να μείνουμε ευχαριστημένοι με τίποτα; Ο τίτλος λοιπόν είναι καθαρά μεταφορικός: θέλουμε να αναδείξουμε όλα τα παραπάνω.
Ποιες ήταν οι επιδιώξεις σας, όταν φτιάχνατε το Meliora;
Είχαμε έναν ξεκάθαρο στόχο, από την αρχή. Θέλαμε να ανεβούμε επίπεδο τόσο ατομικά, σαν μουσικοί, όσο και σαν συγκρότημα. Για παράδειγμα είχαμε διαπιστώσει ότι τα ντραμς στους δύο προηγούμενους δίσκους δεν ήταν όπως τα θέλαμε. Οπότε αυτή τη φορά μας πήρε 2 βδομάδες για να τα ηχογραφήσουμε. Ομοίως για το κάθε όργανο δουλέψαμε πάρα πολλές ώρες, ώστε να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ακόμα και στο κομμάτι της σύνθεσης, ήθελα προσωπικά να φτιάξω τραγούδια επηρεασμένος από μεγάλα συγκροτήματα σαν τους Kansas, Yes, Chicago, Boston, Journey και Toto. Δεν ήθελα να παρουσιάσω στους υπόλοιπους Ghost απλά 2-3 riff, αλλά ολοκληρωμένες δημιουργίες με αρχή και τέλος, στο τέλος των οποίων να σου μένει το ίδιο το τραγούδι και όχι για παράδειγμα το αρχικό ριφ ή το σόλο στη μέση.
Σε αυτό βοήθησε να φανταστώ και ο Klas Åhlund, ο οποίος έκατσε πίσω από την κονσόλα. Ποιες ήταν οι διαφορές του με τον προηγούμενο παραγωγό σας, Nick Raskulinecz;
Κατ' αρχήν, ο Klas Åhlund είναι Σουηδός, όποτε μιλάμε την ίδια γλώσσα! Είναι ένας από τους πιο γνωστούς παραγωγούς στη χώρα μας, έχει γίνει διάσημος για τις δουλειές του με ποπ καλλιτέχνες όπως η Robyn, η Britney Spears και η Katy Perry· αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πρώτο του συγκρότημα ήταν οι grindcore Skull! Όταν έγινε η επαφή μαζί του μας είπε ότι από καιρό ήθελε να δουλέψει με ένα heavy metal συγκρότημα, αλλά δεν είχε την ευκαιρία. Σχετικά τώρα με τον Nick Raskulinecz, εμείς είχαμε σχεδόν έτοιμο το Infestissumam πριν μπούμε στο στούντιο –οπότε η συμβολή του περιορίστηκε σε ελάχιστα πράγματα.
Τα πράγματα με τον Åhlund ήταν διαφορετικά γιατί είναι και ο ίδιος συνθέτης, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούσε να κάνει παρεμβάσεις και σε αμιγώς δημιουργικά θέματα, όχι μόνο σε ζητήματα ήχου. Δουλέψαμε λοιπόν μαζί του τα τραγούδια του Meliora από την αρχή και έμεινε μαζί μας σε όλη την διαδικασία, από εκεί και μετά. Πιστεύουμε επίσης ότι, αλλάζοντας παραγωγό από άλμπουμ σε άλμπουμ, πάντα υπάρχει κάτι να μάθεις. Για παράδειγμα μέχρι τώρα χρησιμοποιήσουμε –και χρησιμοποιούμε– κιθάρες Gibson κιθάρες. Αλλά για το Meliora ο Åhlund μας πρότεινε να δοκιμάσουμε και κιθάρες Fender.
Το “From The Pinnacle To The Pit” βασίζεται στιχουργικά στην ελληνική μυθολογία και πιο συγκεκριμένα στην ιστορία του Ικάρου. Ποια είναι αλήθεια η σχέση σου με τη μυθολογία μας;
Πρέπει να ήμουν περίπου 8-10 ετών όταν κάναμε διακοπές στην Κρήτη με τους γονείς μου· ανάμεσα στα μέρη που επισκεφτήκαμε ήταν και η Κνωσός. Είχα μαγευτεί από τον μύθο του Μινώταυρου και, φεύγοντας, πήρα ένα βιβλίο με την ιστορία, την οποία διάβαζα ύστερα πάρα πολύ συχνά στη Σουηδία. Δεν είναι και πολύ συχνό φαινόμενο ένα Σουηδάκι να διαβάζει τέτοια πράγματα σε τέτοια ηλικία, αλλά αυτός ήμουν εγώ. Επίσης, ένα ακόμα από τα αγαπημένα μου έργα ήταν ο Ιάσονας και η Αργοναυτική Eκστρατεία. Οπότε μπορώ να πω ότι έχω αρκετά καλή σχέση με ελληνική μυθολογία.
Ένα από τα καλύτερα τραγούδια του Meliora είναι η μπαλάντα “He Is”, το οποίο αφιερώνεται στη μνήμη του Selim Lemouchi των Devil's Blood. Είναι αλήθεια ότι το είχες γράψει ήδη από το 2007;
Το "He Is" είναι όντως γραμμένο το 2007 και ήταν μάλιστα ένα τραγούδι που δεν είχα σκοπό να χρησιμοποιήσω στους Ghost. To 2010 βρέθηκα με διάφορους μουσικούς (από τους Devil's Blood, τους In Solitude κ.ά.) και ακούγαμε demos τραγουδιών από τα συγκροτήματά μας. Ο Selim Lemouchi επέμενε λοιπόν ότι το “He Is” έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για τους Ghost. Στην αρχή θέλαμε να το βάλουμε στο Infestissumam, αλλά δεν τα καταφέραμε, βρήκε όμως τελικά τον δρόμο του για το Meliora. Είναι ίσως το love τραγούδι μας και πραγματικά ανυπομονώ να το παίξω στην περιοδεία.
Ένα από τα αγαπημένα μου νέα σας κομμάτια είναι το heavy “Mummy Dust”. Μου θυμίζει λίγο παλιούς Metallica ή κάνω λάθος;
Τώρα που το λες θυμίζει λίγο το “I Am Evil”, σωστά; Αλλά αυτό δεν είναι Metallica! (γέλια) Σίγουρα δεν το έκανα επίτηδες. Όταν ήμουν μικρός τα πρώτα μου ακούσματα ήταν Metallica, Iron Maiden, Judas Priest και μετά άκουσα King Diamond και αυτό ήταν! Το “Mummy Dust” το είχα γράψει κατά τη διάρκεια του Opus Eponymous, ένιωθα όμως ότι δεν ταίριαζε με το ύφος εκείνου του άλμπουμ –το κράτησα λοιπόν για μια πιο κατάλληλη στιγμή. Είναι κι αυτό ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, οπότε επίσης ανυπομονώ για τη live παρουσίασή του, όπως και για το “He Is”.
Θα σας ξαναδούμε αλήθεια στην Ελλάδα;
Έχουμε έρθει δύο φορές στην Ελλάδα και έχουμε περάσει πάρα πολύ καλά. Οπότε θέλουμε σίγουρα να έρθουμε ξανά. Όπως το βλέπω, το πιθανότερο είναι το καλοκαίρι του 2016, όταν θα κάνουμε τουρνέ στα διάφορα θερινά φεστιβάλ της Ευρώπης. Θα τα πούμε λοιπόν τότε!
{youtube}C-5qlsW56gQ{/youtube}
