Δημιουργός με ιστορία στον ηλεκτρικό ήχο και συνεπέστατη πορεία στα πράγματα, ο Νίκος Ζιώγαλας για πρώτη φορά παίζει ο ίδιος όλες τις ηλεκτρικές κιθάρες του νέου δίσκου του, θέλοντας ίσως να δώσει και πάλι ένα rock στίγμα. Το οποίο και θα υποστηρίξει συναυλιακά στον Σταυρό Του Νότου, δίπλα στον Νίκο Πορτοκάλογλου και τον Μανώλη Φάμελλο, από τα τέλη του μήνα και μετά. Για περισσότερα, τσεκάρετε τι είχε να πει στο Avopolis Greek…
Πέφτω Ψηλά λέγεται ο νέος σας δίσκος και σας βρίσκει να έχετε επιστρέψει στις πιο οικείες σας διαδρομές ως τραγουδοποιός, μετά τους πιο λαϊκούς ήχους του Έϊ...Τι Κάνεις Εκεί. Νιώσατε την ανάγκη να ξαναγίνετε ηλεκτρικός; Σε κάποιους επίσης φαίνονται αρκετά τα 7 περίπου χρόνια, τα οποία μεσολαβούν μεταξύ των δύο αυτών δίσκων…
Για μένα το θέμα αυτή τη φορά δεν ήταν απλά και μόνο να προσθέσω άλλο ένα CD στην αγορά της δισκογραφίας. Με τη βοήθεια του φίλου μου και συνεργάτη Όμηρου Κομνηνού οργάνωσα έτσι ένα μικρό στούντιο στο σπίτι. Πήρα βασικά μαθήματα ηχοληψίας και σιγά-σιγά ηχογραφήθηκε το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς αυτής. Είναι πολλά πράγματα που έχουν το βάπτισμα της «πρώτης φοράς» στο Πέφτω Ψηλά. Όπως για παράδειγμα το ότι έπαιξα τις ηλεκτρικές κιθάρες ο ίδιος. Συνειδητά δε έβαλα σε κάθε νότα και σε κάθε λέξη χαμόγελο. Εάν αντιλαμβανόμουν ότι έλειπε το χαμόγελο από κάπου, έσβηνα και έγραφα από την αρχή!
Η νέα σας δουλειά ξεκινά με μια μελοποίηση ποιήματος – του “Μακριά Μακριά” του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Έχει να κάνει με την αγάπη σας για το συγκεκριμένο ποίημα ή έχετε γενικότερη προτίμηση για την ποίηση του Λαπαθιώτη;
Τα τελευταία χρόνια δοκίμασα να μελοποιήσω από ένα ποίημα των Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, Λαπαθιώτη. Αυτό του τελευταίου όμως είναι το μόνο που τελικά ηχογράφησα. Τους αγαπάω τους ποιητές. Πρόθεσή μου είναι, αν δουλέψω πάνω σε κάτι δικό τους, να το κάνω όσο πιο καλά μπορώ.
Κρύβει παγίδες η μελοποίηση; Έχετε εντοπίσει στη δισκογραφία παραδείγματα μελοποιήσεων, των οποίων τα λάθη είχατε κατά νου να αποφύγετε;
Η μελοποιημένη ποίηση στην Ελλάδα έχει τη δική της ιστορία. Τις δεκαετίες 1960-1970 ο κόσμος τραγούδησε στην καθημερινότητά του πολλά ωραία ποιήματα. Κι αυτό χάρη στους πολύ καλούς μουσικούς εκείνης της εποχής. Οι τραγουδοποιοί του σήμερα ασχολούνται μερικώς μόνο με το να μελοποιούν ποίηση. Κι αυτό γιατί υπάρχει η τάση να γράφουν οι ίδιοι τους στίχους των τραγουδιών τους.
Στο Πέφτω Ψηλά εμπεριέχεται και ένα βλάχικο παραδοσιακό, το “Τάνα”. Από όσο γνωρίζω η συγκεκριμένη παράδοση είναι ισχυρή στον τόπο καταγωγής σας, στην Ημαθία – μάλιστα είχε βγει κάποτε κι ένα θαυμάσιο cd από τον Σύλλογο Βλάχων Βέροιας. Θέλετε να μας πείτε περισσότερα για τη σχέση σας με αυτή την έκφανση της δημοτικής μας παράδοσης;
Το συγκεκριμένο τραγούδι το άκουγα κατά την ώρα του παιχνιδιού να το τραγουδάνε οι παιδικοί μου φίλοι, οι οποίοι και γνώριζαν αυτή τη διάλεκτο στη γειτονιά όπου μεγάλωσα, στη Βέροια. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση τότε! Πέρασαν τα χρόνια όμως και το ξέχασα. Κάποια στιγμή αναπήδησε από το υποσυνείδητο κι άρχισα να το τραγουδάω, εδώ και 15 περίπου χρόνια στις συναυλίες. Διαπίστωσα πως ο κόσμος χαίρεται μ’ αυτό το τραγούδι κι ας μην καταλαβαίνει τι λέει! Ο Οδυσσέας Τσάκαλος και ο Σούλης Λιάκος με έπεισαν κατόπιν να το ηχογραφήσω.
Τι αναπολείτε περισσότερο από τα χρόνια της δεκαετίας του 1970 και θα θέλατε, αν γινόταν, να υπάρχει και σήμερα στον τρόπο που φτιάχνετε μουσική;
Η άδολη ματιά εκείνης της εποχής μαζί με την πείρα του τώρα θα ήταν ο καλύτερος συνδυασμός για μια συνέχεια που ν’ αξίζει τον κόπο. Διαφορετικά… θα ήταν προτιμότερο το σκάλισμα ενός κήπου!
Σας φοβίζει το πέρασμα του χρόνου;
Λίγες φορές στη ζωή μου, με τις επιλογές που έκανα, είδα τον χρόνο ν’ ανοίγει, να διαστέλλεται και τον φόβο να εξαφανίζεται. Γεύση αθανασίας; Τις κρατάω αυτές τις στιγμές. Είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί.
Πιστεύετε ότι βρισκόμαστε σε μια υγιή δισκογραφικά φάση; Ή πλέον βγαίνουν μεν πολύ πιο εύκολα δίσκοι, αλλά με αντιστρόφως ανάλογο ποιοτικό εκτόπισμα;
Δεν ξέρω αν η τέχνη της μουσικής είναι η πιο σημαντική. Σίγουρα όμως το τραγούδι είναι η πιο άμεση τέχνη. Τα τραγούδια αντανακλούν τα τερτίπια της κοινωνίας. Για παράδειγμα, οι ύποπτες για μετάλλαξη τροφές τις οποίες τρώμε δεν είναι άμοιρες ευθυνών για τα τραγούδια που γράφουμε!
Πώς θα κινηθείτε συναυλιακά; Τι άλλα σχέδια έχετε για το 2009;
Θα είμαστε με τον Νίκο Πορτοκάλογλου και τον Μανώλη Φάμελλο στο Σταυρό του Νότου, από τέλη Νοεμβρίου.
Μια συνέντευξη που θα κόλλαγε στις…λεπτομέρειες δίχως την ακούραστη Μαίρη Μπρατάκου – την οποία κι ευχαριστώ δημοσίως! Χ.Σ.
