Μία από τις πιο «διαφορετικές» κυκλοφορίες του 2007, ήταν και το Ten Numbers του Spyweirdos, η μουσική του οποίου συνοδεύεται και από ορισμένα εξαιρετικά videos. Με αφορμή λοιπόν την κριτική μας σε αυτό, εντοπίσαμε τον Σπύρο «Spyweirdos» Πολυχρονόπουλο και τα είπαμε μαζί του, μαθαίνοντας μάλιστα και για μια έκπληξη που σύντομα μας ετοιμάζει παρέα με τον Murcof

«One ceiling, two towers, three locked doorsten depressive tracks», γράφεις στη συσκευασία του album. Θες να μας πεις κάποια πράγματα για την ουσία του εγχειρήματος;

«Το album αυτό είναι βασισμένο στην κλειστοφοβία μου. Γι αυτό κάθε κομμάτι το έχω συνδέσει με μια μορφή σουρρεαλιστικής καταπίεσης. Είναι αρκετά προσωπικό πράγμα αυτό το album, καθώς και το επόμενο Ten Letters στην ίδια δισκογραφική (Creative Space). Γνώριζα πως δεν θα κάνει τόσο μεγάλη αίσθηση όσο το Wetsound Orchestra, ακριβώς διότι είναι εξωτερίκευση μιας εμμονής με τη βοήθεια του μοναδικού μέσου έκφρασης που έχω, τη μουσική».

Εγώ προσωπικά «χάζεψα» με τα videos του Άρη Μιχαλόπουλου που «συνοδεύουν» το album. Τα δέκα tracks έχουν πολύ έντονο κινηματογραφικό αέρα. Θα σου άρεσε να γράψεις για τη μεγάλη οθόνη;

«Μάλλον ναι, θα μου άρεσε. Το μόνο που έχει γίνει σε αυτή την κατεύθυνση είναι ότι ένας Έλληνας σκηνοθέτης που μένει στην Ιταλία και γυρίζει τις ταινίες του εκεί, έχει χρησιμοποιήσει μερικά κομμάτια μου. Όμως αυτό δεν έχει σχέση με το να γράψεις μουσική από την αρχή για μία ταινία. Συνήθως το video περιορίζει αρκετά τη φαντασία, πόσο μάλλον το video clip. Όμως με τον τρόπο που έγινε από τον Μιχαλόπουλο στο Ten Numbers πιστεύω πως λειτούργησε πολύ καλά».

Δεν νομίζω πως υπάρχουν και πολλοί που ασχολούνται με την πειραματική electronica. Εσύ πως κατέληξες εκεί; Τι σου προσφέρει ο πειραματισμός;

«Δεν πιστεύω πως πρέπει να υπάρχει καλλιτέχνης ο οποίος δεν πειραματίζεται. Συγκεκριμένα στη μουσικήω σε κάθε είδος της - είτε με φυσικά όργανα είτε με ηλεκτρονικά - πρέπει ο καλλιτέχνης να δει το όργανο ως μέσο έκφρασής του και να το ξεπεράσει. Φυσικά ο κάθε μουσικός έχει και επιρροές. Οι επιρροές μαζί με τα υπόλοιπα μη μουσικά ερεθίσματα γίνονται κομμάτι του εαυτού του, ώστε να φθάσει μετά από πολλές ακόμη πολύπλοκες διαδικασίες στη δική του μουσική σύνθεση. Το βασικότερο όμως πιστεύω είναι να μη φοβόμαστε να εκφραστούμε και να εκτεθούμε καταθέτοντας την ψυχή και τις εμμονές μας μέσω οποιασδήποτε τέχνης ή τρόπου επιλέξουμε. Είμαστε όλοι καλλιτέχνες. Όλοι!».

Αλήθεια, πώς είναι η συνεργασία σου με τον Murcof, όλα αυτά τα χρόνια;

«Με τον Murcof συνεργαζόμαστε αρκετά χρόνια και είναι πλέον πολύ καλός φίλος. Ετοιμάζουμε και μία εκπληξούλα για το 2008 ή αρχές του 2009. Είναι αρκετά νωρίς για να πω τι ακριβώς θα είναι όμως προχωράει πολύ καλά».

Διαβάζω πως εκτός απ’ το Ten Numbers έχει κάμποσα ακόμα σχέδια για τη χρονιά. Θες να μας πεις;

«Πάρα πολλά πράγματα για το 2008 και το 2009 είναι ήδη στα σκαριά.

(α) Ξεκινώντας από το πιο πρόσφατο, το οποίο είναι το album στη γερμανική Adnoiseam που μόλις κυκλοφόρησε. Είναι μια συνεργασία με τον Γιάννη Μουρτζόπουλο και τον Φλώρο Φλωρίδη, η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και 5 χρόνια. Για όσους δεν γνωρίζουν τον Μουρτζόπουλο ή το Φλωρίδη θα αναφέρω απλά πως ο καθένας τους είναι στον χώρο του αυθεντία. Ο Μουρτζόπουλος, καθηγητής πανεπιστημίου, ασχολείται με την ακουστική κατέχοντας ένα βιογραφικό που θα ζήλευαν οι πολλοί επιστήμονες. Ενώ ο Φλωρίδης, καταξιωμένος πνευστός παγκοσμίου κύρους και βεληνεκούς με συνεργασίες με ιερά τέρατα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Είναι αρκετά ενδιαφέρον για εμένα αυτό το τρίο με avant-garde μουσικούς της προηγούμενης γενιάς, οπού προκύπτουν μουσικά κομμάτια που ούτε εκείνοι θα είχαν φανταστεί ούτε εγώ.

(β) Λίγο μετά τον Σεπτέμβριο, κλείνοντας αυτό που ξεκίνησε το Ten Numbers έρχεται από την ελληνική Creative Space το Ten Letters. Το εν λόγω album θα έχει ολόιδιο artwork με το Ten Numbers όμως με αντιστραμμένα χρώματα - άρα θα είναι μαύρο και θα έρχεται με ένα όμορφο packaging και για τα δύο albums καθώς και με μπόνους 3ιντσο cd. Η μουσική σε αυτό είναι αρκετά επιθετική. Έχουν δε χρησιμοποιηθεί πολλά ηχογραφημένα, από εμένα, samples από την καθημερινότητα. Όσο για τα βίντεο, ο Άρης Μιχαλόπουλος θα κάνει πάλι το θαύμα του!

(γ) Ακόμη έχω ξεκινήσει, και είναι σε πολύ καλό δρόμο για το τελικό αποτέλεσμα, συνεργασίες με τους Funckarma, τον Φλωρίδη, τον Murcof και τον Hecq. Όταν υπάρξουν νεότερα θα τα ανακοινώσω».

Η electronica πλέον έχει αρχίσει να συναγωνίζεται μέχρι και το metal στον αριθμό των διάφορων υποειδών. Καλές οι ταμπέλες για να συνεννοούμαστε, όχι όμως να χρειαζόμαστε και λεξικό…

«Πολύ σωστά. Προσωπικά εγώ ποτέ δεν έχω καταλάβει για το τι είδος μουσικής μπορεί να είναι κάτι αν δεν το ακούσω αλλά μου περιγράψει κάποιος με τέτοιου είδους λέξεις. Ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο και γούστο στη μουσική και αυτό είναι το μαγικό. Κάτι περίεργο και πολύ όμορφο γίνεται και επικοινωνούμε μέσο της μουσικής».

Πάντως στην Ελλάδα όλο και περισσότεροι φαίνεται να ασχολούνται με την ηλεκτρονική μουσική. Αναρωτιέμαι αν έχεις ξεχωρίσει κάποιους;

«Φυσικά. Μου αρέσει πολύ η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου (από τους Γύρω-Γύρω) που κυκλοφορεί και το album του τώρα στην Creative Space. Το mastering έγινε από τον Αλέξανδρο Τσιλφίδη (επίσης από τους Γύρω-Γύρω) κι εμένα. Το αναμένουμε πολύ σύντομα! Επίσης, πάντα μιλάω με πολύ καλά λόγια για τον Coti K και τον Παναγιώτη Κόκορα, από τους οποίους δυστυχώς έχουμε αρκετό καιρό να ακούσουμε κάτι καινούριο. Ακόμη, κάτι παιδιά επικοινώνησαν μέσο myspace και μου άρεσαν μερικά πράγματα αρκετά, όμως δυστυχώς δεν τους θυμάμαι όλους. Εδώ μπορείτε να ακούσετε τη μουσική ορισμένων που θυμήθηκα:

http://www.myspace.com/schematikprocess

http://www.myspace.com/microcutco

http://www.myspace.com/maxmillion82

http://www.myspace.com/yiannischristofides».

 

 

 

 

 

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured