21η Αυγούστου 1935. Palomar Ballroom. Ο Benny Goodman κοιτάζει ανήσυχος πίσω από τις κουρτίνες το κοινό που έδειχνε να βαριέται το πρώτο μέρος του σόου. “Αν είναι να πεθάνουμε Benny, ας πεθάνουμε παίζοντας τα δικά μας”, του ψιθυρίζει ο ντράμερ...

Από τη γέννηση της σκηνής στη σταδιακή της ωρίμανση, με τη συγκέντρωση αεικίνητων μουσικών στην ευρύτερη Bay Area, μέχρι και την πρόσφατη απόσχιση και (μερική) μετατόπισή της στο L.A.

Πρόταση της στήλης: δεν πρέπει να επιβληθεί κανένας ΦΠΑ στα ωδεία...

Για τα samples ο λόγος σήμερα, με μια συνέντευξη του Richard Meller, production manager της Samplephonics. Η βρετανική εταιρεία κάνει μάλιστα και μια σπέσιαλ προσφορά, ειδικά για τους αναγνώστες του Avotek

Αισθαντικός περίπατος στο κρυστάλλινο, μιναμιλιστικό οικοδόμημα της λονδρέζικης δισκογραφικής, με στόχο την αναζήτηση πνευματικής ηδονής...

Μια βόλτα στο εξωτερικό είναι πάντοτε χρήσιμη και, σε τελική ανάλυση, απελευθερωτική, για να ξορκίσεις ιστορίες με γραφειοκρατικά φαντάσματα και χαμίνια μικροκλοπείς φοροφυγάδες, που μας κρατούν –υποτίθεται– μακριά από την Ευρώπη...

Με αφορμή τις Αόρατες Πόλεις του Italo Calvino, αλλά και τα 30 χρόνια από τον θάνατο του επιδραστικού συγγραφέα, το τμήμα Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών, στήνουν τη διεπιστημονική/καλλιτεχνική διημερίδα "Αόρατες Πόλεις" (Παρασκευή 23 & Σάββατο 24 Οκτώβρη, στο κτίριο του Ινστιτούτου, Πατησίων 47), με ομιλίες, εργαστήρια και εμπειρίες στην πόλη που αρχίζουν από νωρίς και το πρωί και ολοκληρώνονται το βράδυ (δες το πλήρες πρόγραμμα εδώ). 

Με αυτή την ευκαιρία, καλέσαμε τις υπεύθυνες της διοργάνωσης –τη Μαρία Βασιλείου (γνώριμή μας και από το Metal Hammer) και τη Μαρία Σαριδάκη– να φτιάξουν το soundtrack των Αόρατων Πόλεων, γράφοντάς μας και δυο κατατοπιστικά λόγια για τα τραγούδια που διάλεξαν. Άλλωστε, οι "Αόρατες Πόλεις" είναι άμεσα συνδεδεμένες με τη μουσική: δεν θα πραγματοποιούνταν χωρίς τους Sisters Οf Mercy...

Όσες φορές λοιπόν κι αν άκουσα τον νέο δίσκο των Soulfly, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: συνεχίζει ένα σερί μέτριων δουλειών.

Με το fade-out δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι αυτό που ακούστηκε είναι ένα απόκομμα της ζωής. Αυτόματα, έτσι, ο ακροατής μετατίθεται πέρα από τη φυσική του θέση, σε εκείνη του πρωταγωνιστή της ίδιας της αφηγούμενης ιστορίας...

Δημοσιογραφικό κατασκεύασμα ή μεταμοντέρνο αναβιωτικό ρεύμα; To  νεο-Goth έχει πάντως εισχωρήσει για τα καλά πια στο μουσικολογικό λεξιλόγιο και το ψηλάφισμα των σαρκών του θα προσθέσει έτσι ακόμη μία κουκίδα στο σύγχρονο ψηφιδωτό...