Πριν λίγες εβδομάδες, οι αγαπητοί στο indie κοινό Electric Litany κυκλοφόρησαν το νέο τους τραγούδι, μέσω YouTube. Το οποίο δεν είναι και τόσο νέο, καθώς η ιστορία του ξεκινάει στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του 1940, μεταξύ Κατοχής και Εμφυλίου. Πρόκειται για το γνωστό ρεμπέτικο του Απόστολου Καλδάρα “Νύχτωσε Χωρίς Φεγγάρι”. Η ίδια η απόπειρα μεταγραφής του, μαζί με τα πώς και τα γιατί, έδωσαν την αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις... 

Ο Μανώλης Μανουσάκης, γιος του σκηνοθέτη Μανούσου Μανουσάκη, μας ξεναγεί στο sound design μίας από τις πλέον συζητημένες ελληνικές ταινίες της χρονιάς (πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου)

Στα σοκάκια της στοιχειωμένης Ghost Box Music, ο χωροχρόνος διαστρεβλώνεται και η νοστλαγία για ένα παρελθόν που δεν υπήρξε ποτέ συγχέεται με ένα μέλλον το οποίο μπορεί να μην έχει καμία σχέση με αυτό που φανταζόμαστε στο παρόν. Μπερδευτήκατε;

Το Μέγαρο Μουσικής δεν πρέπει να κλείσει, ούτε όμως και να ιδιωτικοποιηθεί. Αφού διερευνηθεί το πώς συσσωρεύτηκαν αυτά τα τεράστια χρέη, απαιτείται ένα στέρεο επιχειρηματικό σχέδιο για την ευζωία του...

Από την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου, και μία Παρασκευή κάθε μήνα, ο Γιάννης Αναστασάκης (Elektronik Meditation, www.jannisanastasakis.com) προσκαλεί στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων διαφορετικούς μουσικούς και visual artists για να συμμετάσχουν αυτοσχεδιαστικά ή προμελετημένα στη δημιουργία ενός in situ, οπτικο-ακουστικoύ project. Πρώτοι προσκεκλημένοι, ο Θοδωρής Ρέλλος (βαρύτονο σαξόφωνο, φλάουτο, κείμενα), ο Νίκος Σιδηροκαστρίτης (drums) και η Ερατώ Τζαβάρα (visuals)

Με αφορμή λοιπόν τα μεθαυριανά «εγκαίνια», του ζητήσαμε δυο λόγια για τους 10 ambient και ψυχεδελικούς δίσκους που επηρέασαν την πορεία του. Δυσκολεύτηκε όμως στην τελική λίστα κι έτσι έγιναν ...11! Η επιλογή έγινε χρονολογικά, με βάση το τι άκουγε από πιτσιρίκι μέχρι και σήμερα

Έρχονται από τη Θεσσαλονίκη για μια συναυλία στο Six d.o.g.s. (την Κυριακή, 15 Νοεμβρίου, μαζί με τους Mani Deum), κουβαλώντας τη φήμη του δυναμικότερου live act της αγγλόφωνης indie σκηνής, αυτή τη στιγμή. Με την ευκαιρία, μιας και ξεκινάει σιγά-σιγά η «παραδοσιακή» Εποχή της Λίστας, τους ζητήσαμε δυο λόγια για τους δίσκους που άκουσαν και ξανάκουσαν μέσα στο 2015...

Στο Λονδίνο πλέον, με μια σειρά από ενδιαφέρουσες δουλειές (δύο μάλιστα φετινές), είναι ένας Έλληνας μουσικός του πειραματικού ήχου που ξέρει όχι μόνο το πώς, αλλά και το γιατί

Τα τελευταία χρόνια, επικρατεί στο Λος Άντζελες ένας δημιουργικός οργασμός από DIY μπάντες, οι οποίες έφτιαξαν το όνομά τους μέσω αυτοσχέδιων πάρτι σε προαστιακές αυλές. Σε συνδυασμό με την κάθοδο των πρωταγωνιστών του προηγούμενου Indiestopia (από το Σαν Φρανσίσκο), το Orange County έχει μετατραπεί στη Μέκκα του ατίθασου και ανέμελου rock ήχου...

Και ξαφνικά, άνθρωποι που δεν είχαν ποστάρει ποτέ κάποιο βαλς του Μεσοπολέμου κι άτομα που δεν καταδέχονταν τη Σοφία Βέμπο ούτε καν 28η Οκτωβρίου, ανακάλυψαν τη Δανάη και τον Αττίκ βλέποντας τον Αστακό. 

Ως μια μικρή λοιπόν πράξη ...πικαρίσματος στην όψιμη αισθηματική λιγούρα του εγχώριου χιπστερισμού –που χρειάζεται πάντα να καβαλήσει ένα «εναλλακτικώς» αποδεκτό coolness σαν κι αυτό για τη νέα ταινία του Λάνθιμου, πριν σφουγγίσει δάκρυα για ανθρώπους από μέσα πεθαμένους και απ' όξω ζωντανούς σε Facebook και Twitter– γνωρίζουμε εδώ λίγο καλύτερα τον κόσμο του Αττίκ. Εξαιρώντας την "Παπαρούνα", καθώς αυτή παραμένει περίφημη...

Ως βασικές επιρροές αναδεικνύονται στο Revolución μεγάλα συγκροτήματα των 1970s και 1980s όπως οι Faces, οι Bad Company ή οι ZZ Top, με τις διασκευές στο “Evil” του Howlin’ Wolf και στο “Midnight Moses” των Sensational Alex Harvey Band να δείχνουν πως οι επιρροές τους πάνε ακόμα πιο πίσω, προς τον ηλεκτρικό blues ήχο.