Είναι παλιά η πρακτική της μεταφοράς διεθνών επιτυχιών στα ελληνικά, αλλά συχνά έχουμε ακούσει να μπαίνουν οι πλέον άσχετοι στίχοι. Όχι όμως και στις παρακάτω περιπτώσεις, στις οποίες η διασκευή πέτυχε διάνα...

Βασισμένος σε γνωστά υλικά και τραγουδώντας με πρωτόφαντη αυτοπεποίθηση, κρατάει αναμμένη τη δάδα της μνήμης για τους Oasis –τη μπάντα που σημάδεψε μια γενιά κι έδωσε φωνή στον μέσο «ήρωα της εργατικής τάξης» των 1990s...

Ας μη γελιόμαστε: «κρυφά» τραγούδια δεν υπάρχουν, αφού κάθε ηχογράφησή τους έχει ξεσκονιστεί και αναλυθεί εκτενώς. Αλλά ο προβολέας πέφτει συνήθως στα γνωστά κι αγαπημένα. Εδώ λοιπόν διαλέγουμε 10 στιγμές από εκείνες που δεν μπαίνουν σχεδόν ποτέ στις επίσημες συλλογές με τα «καλύτερα».

Οι άνθρωποι θέλουν πια ν' ακούνε κάτι σε σχέση με τα προβλήματά τους και μ' αυτά που τους απασχολούν. Πήραμε όλοι από ένα τριπάκι που μας πήγε στον «παράδεισο», όμως τώρα τέλειωσε η επίδρασή του και το «ξενέρωμα» είναι (όπως πάντα) εφιαλτικό. Είμαστε όλοι έκπτωτοι άγγελοι, αλλά δεν είμαστε αθώοι...

Στην τρίτη από τις ανασκοπήσεις της δεκαετίας ανά είδος, η στήλη παρουσιάζει τους 25 καλύτερους pop δίσκους από το 2010 μέχρι σήμερα... 

Ενόψει του νέου τους ερχομού στην Ελλάδα (Παρασκευή 4/10 στη Θεσσαλονίκη, στο Fix Factory Of Sound + Σάββατο 5/10 στην Αθήνα, στο Fuzz), ο Craig Dyer μας μιλάει για τους Modern Lovers, τους Spacemen 3, τους Swans και όσους άλλαξαν τη ζωή του με τα άλμπουμ τους

Λιακάδα, τεχνικό groove, ορίτζιναλ μαύρος ήχος από τα 1970s, μια βραχνή φωνάρα ν' αλωνίζει πότε με blues διαθέσεις, πότε σε soul και να λιώνουν όλα μονοπάτια...

Είκοσι συν μία περιπτώσεις όπου «το θέμα είναι το μήνυμα», με χρονολογική σειρά, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις...