Ίσως είναι η πιο ακατάλληλη στιγμή να μιλήσει κάποιος για τον φλεγόμενο Αμαζόνιο, όμως εδώ υπάρχει ψυχεδελική folk με όλη τη σημασία της λέξης –με κιθάρες οι οποίες συνομιλούν με φλάουτα, με νερά, με θροΐσματα φύλλων και με εξωτικά πουλιά...

Πετάμε πίσω στο 1972, στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, για συναντήσουμε ένα μεγάλο δημιουργικό μυαλό, το οποίο ένωσε τη βραζιλιάνικη μουσική με τις αγαπημένες του ορχήστρες και την αμερικάνικη soul της εποχής...

Ο Αύγουστος συνεχίζεται ακάθεκτος, με καπελάκι, γυαλιά, ομπρελίτσα, τα κλασικά αξεσουάρ. Δίνοντάς μας την ευκαιρία να θυμηθούμε ένα ντοκουμέντο από εκείνη την Αθήνα των 1990s που το έψαχνε πολύ, με ηλεκτρονικά, με χιπ χοπ και τα ρέστα...

Και μπουμ! Βογγητά, έρωτας και χορευτική μουσική μέχρι το ξημέρωμα, από μια σταρ των αισθησιακών βιντεοταινιών, η οποία είχε κάποτε και τη δική της στήλη σε περιοδικό, σχετικά με ό,τι κάνει τον κόσμο να γυρίζει...

Αγάπη και ανθός. Μπλε, αειθαλές, όμορφο φυτό. Columbia 1976, χωρίς καμία επανέκδοση. Μια τρέλα. Μες τη ζέστη του Καλοκαιριού...

Το κλασικό modal μοτίβο του σπουδαίου Αμερικανού πιανίστα αποκτά πιο soulful αίσθηση και ανακατεύει μουσική με συμβουλές για το πώς μπορεί κάποιος να ζήσει καλύτερα και να εξελιχθεί...

Cha cha, τζαζ, bossa nova, themes για κατασκόπους: πρωτοποριακή μουσική, για τον πρωτοποριακό εγχώριο κινηματογράφο της δεκαετίας του 1960...

Είναι progressive, jazz και rock όσο πρέπει. Και, εκεί που δεν το περιμένεις, εμφανίζονται τα παραδοσιακά, αλλάζοντας το κλίμα κατά 180 μοίρες...

Τα «3 Αδέρφια» δεν είναι ταβέρνα στην Άρτα, αλλά μπάντα που έπαιξε φοβερή anadolu pop, με groovy τύμπανα και αισθαντικά φωνητικά, στην Τουρκία των Seventies...

Κάποτε γκρινιάζαμε ότι τίποτα δεν συνέβαινε στην Ελλάδα –και, τώρα που συμβαίνουν πράγματα, με κινητήριο μοχλό ορεξάτα labels σαν την Ikaros Records, δεν μπορούμε να τα αφομοιώσουμε με τίποτα...